Τα "αξεδιάλυτα"!

ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ*

Στην χώρα που για να ολοκληρωθεί ο πειθαρχικός έλεγχος (για ένα "ομολογημένο" οικονομικό αδίκημα) ενός δημοσίου υπαλλήλου απαιτούνται κατά μέσο όρο τρία χρόνια και για την συμπλήρωση μόνο των χαρτιών για μια εξαγωγή περίπου 20 μέρες -στις άλλες σε 10 το πολύ φεύγει το προϊόν- η συζήτηση για την διαπλοκή και διαφθορά έδειξε πόσο "λίγοι" και "πίσω" είναι οι πολιτικοί μας!

Την στιγμή που μπαίνουμε σε "νέα περίοδο ισχνών αγελάδων" για απομείωση του χρέους, ανάκαμψη, αύξηση θέσεων εργασίας, ευνοϊκούς όρους πορείας της οικονομίας, η τροφοδότηση των λαϊκών συζητήσεων με την γνωστή  ονοματολογία σε τι αποσκοπεί; μήπως σε ενδελεχή έλεγχο ή στην εισαγωγή αποτελεσματικότερου συστήματος πρόληψης, αντιμετώπισης ή καταστολής και διαλεύκανσης εγκληματικών οικονομικών πράξεων;

Για όλα αυτά δεν είδαμε ούτε προτάσεις, ούτε αντιπαράθεση επιχειρημάτων αλλά ούτε φώς ή κάτι καινούριο για τα "αξεδιάλυτα" των υποθέσεων που σέρνονται πάνω από δεκαετία!

Την ώρα που η δημόσια συζήτηση στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες εστιάζεται στην εισαγωγή της αυτοματοποίησης στην παραγωγή και την υποκατάσταση θέσεων απασχόλησης σε νέους τομείς εδώ οι πολιτικές εξελίξεις είναι υπό τον κόφτη και οι οικονομικές στις προαναγγελίες του ΔΝΤ για την συνέχεια της λιτότητας. 

Για παραγόμενο προϊόν, τεχνικό και οικονομικό πρόγραμμα παραγωγικής αναδιάρθρωσης "τίποτε". Στο πολλαπλό κενό τα σενάρια για οικουμενικές, δίπολα κλπ, καλά είναι αλλά όλα δείχνουν ότι "πάτος στο βαρέλι" δεν φαίνεται!

Η παράταση της παρακμής, του πολιτικού και οικονομικού παρασιτισμού σημαίνει αύξηση της φτώχειας και της αθλιότητας. Αντέχουμε; Μπορούμε αλλιώς; Η κοινωνία έχει πιάσει τα όριά της προ πολλού. Η πιθανότητα για εστίες λαϊκής οργής είναι ήδη εμφανής. Η ικανότητα, η ποιότητα διακυβέρνησης, νομοθετικού έργου, εκσυγχρονισμού θεσμών και συστημάτων είναι τα κρίσιμα που έπρεπε και πρέπει να είναι τα κύρια στην δημόσια ατζέντα. Αυτά περίμενε κανείς και στην συζήτηση για την διαφθορά όταν το οργανωμένο οικονομικό έγκλημα έχει εξελιχτεί και όλος ο σύγχρονος προβληματισμός περιστρέφεται στα όπλα των θεσμών και την θωράκιση της πολιτικής, των κοινωνιών!

Το μείζον θέμα του βάρους της γραφειοκρατίας, για το οποίο η χώρα σε έρευνα του World Economic Forum κατέλαβε την 144 θέση, δηλ. βασικός παράγοντας της διαπλοκής αφού το κόστος χρόνου ανοίγει χέρια, δεν θίχτηκε καθόλου στην προ ημερησίας!

Επειδή ο χρόνος είναι πυκνός και τα περιθώρια έχουν εξαντληθεί ή προχωράμε με μίνιμουμ συνεννόηση αντί μάξιμουμ δεύτερες και υπόγειες σκέψεις, τυφλές και διαιρετικές πρακτικές ή  πάμε με αξιοποίηση των ενδογενών εθνικών πόρων προκειμένου να βγούμε από την ύφεση και από-επένδυση ή εννοούμε την διαφάνεια ή αλλιώς ελπίζουμε ότι είναι θέμα χρόνου να αναβλύσει  πετρέλαιο από τον Παρθενώνα!

Αυτή είναι η πραγματική μάχη δηλαδή με τα προβλήματα και τα θερμοκήπια του σαθρού μέρους του οικοδομήματος  και όχι με τα ψευδή και επιδερμικά, τεχνητά διλήμματα ενός απογοητευτικού σκηνικού. Εδώ έχει αξία η οριοθέτηση και η διαχωριστική γραμμή μεταξύ παλιού και νέου κόσμου και όχι η "ανάσταση" σε μη υπαρκτή βάση του "δεξιά" και "αριστερά" και σε τακτικές  με αραχνιασμένο νεοφιλελεύθερο Μότο για τα ποσοστά στις επικείμενες εκλογές. Σε καιρούς  που τα αδιέξοδα δεν κρύβονται κάτω από το χαλί πλέον, αναζητείται φρένο στον κατήφορο της πολιτικής αφού η λύση ή προκύπτει από εκεί και δημοκρατικά ή θα αναζητείται στο διηνεκές!

*Ο Σπύρος Παπασπύρος είναι Πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.