Η “πανούκλα” του Καμύ και η δική μας – Ομοιότητες
Του Νίκου Τσούλια
Μα είναι οι ομοιότητες τόσες πολλές και το
πιο σημαντικό είναι ότι δεν αφορούν κυρίως τα στοιχεία του καθεαυτού
γεγονότος της πανδημίας όσο κυρίως τη στάση και τις αντιδράσεις των
ανθρώπων! Είναι εκπληκτικό το εξής κοινό σημείο, το ξάφνιασμα από την
εμφάνιση, την αγριότητα και την γρήγορη εξάπλωση της πανδημίας.
Πάντα θεωρούμε ότι η αυριανή ημέρα, το μέλλον –
κοντινό και μακρινό – φέρνουν περισσότερη πρόοδο, πιο πολύ φως. Αλλά και
αν έλθει κάποια συμφορά, εκτιμούμε ότι δεν μπορεί παρά να είναι μικρής
διάρκειας – ένα άσχημο όνειρο, που θα φύγει πολύ σύντομα.
“Οι μάστιγες βέβαια είναι κάτι συνηθισμένο,
δύσκολα ωστόσο πιστεύεις στις μάστιγες όταν σου πέσουν στο κεφάλι. Έχουν
ξεσπάσει στον κόσμο τόσες πανούκλες όσοι και οι πόλεμοι. Και ωστόσο,
πανούκλες και πόλεμοι πάντα βρίσκουν τους ανθρώπους το ίδιο
απροετοίμαστους”.
Οι άνθρωποι δεν θέλουν να