Σε καιρούς που χρειάζονται περισσότερο από ποτέ οξυμένα αντανακλαστικά και καλλιτεχνική πρωτοπορία, η σημαντικότερη μικρομηκάδικη γιορτή της χώρας παρουσιάζεται τολμηρή και θαρραλέα. Στο 37ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους είδαμε και πάλι νέους, φερέλπιδες σκηνοθέτες να κάνουν, με δημιουργικό αυθορμητισμό, περίσσευμα ταλέντου κι ελάχιστα χρήματα, ταινίες που μιλούν για το σήμερα με διεισδυτική ματιά και κινηματογραφική ένταση. Η αυξημένη συμμετοχή που είχε φέτος η διοργάνωση αποδεικνύει ότι η ευελιξία, η αμεσότητα καθώς και το χαμηλό κόστος παραγωγής που προσφέρει η μικρού μήκους φόρμα, δίνει την ευκαιρία στους νέους δημιουργούς να εκφραστούν ακόμη και μέσα σε οικονομικά δυσμενείς συνθήκες.
H οικονομική κρίση και η απότοκη αυτής κοινωνική πραγματικότητα στην Ελλάδα σήμερα συνεχίζουν να απασχολούν και φέτος μια μεγάλη μερίδα των νεαρών κινηματογραφιστών, που συμμετέχουν στο Εθνικό Διαγωνιστικό Τμήμα του φεστιβάλ -είτε ως κεντρικός πυρήνας των ιστοριών τους, είτε ως φόντο σε μια Ελλάδα που δοκιμάζεται: ανεργία, φτώχια, έξαρση του εθνικισμού, ρατσισμός, άστεγοι. Ωστόσο, ευδιάκριτη είναι και μια τάση για ταινίες χωρίς ξεκάθαρη θεματική, οι οποίες χαρακτηρίζονται από μια πιο πειραματική ή αντισυμβατική αναζήτηση και εστιάζουν σε θέματα επίκαιρα ή διαχρονικά, όπως οι διαπροσωπικές σχέσεις, οι υπαρξιακές αναζητήσεις, η μοναξιά, η τρίτη ηλικία, η πώληση βρεφών, το μπούλινγκ κ.ά.
Τοπίο οικονομικής κρίσης συναντάμε στο «'Ακουσε με» του Ανδρόνικου- Κωνσταντίνου Δημόπουλου. Στην ίδια θεματική γραμμή κινείται και η ταινία του 27χρονου Δημήτρη Γκότση, «Spectrum».
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου