10/02/2019
Οι … απελευθερωτές της Ελλάδας, οι επαναστάτες τύπου Μαδούρο, οι μεγάλοι λαϊκιστές των παρακμιακών καιρών μας!
Του Νίκου Τσούλια
Πρώην αγαπητέ φίλε,
Ας κάνουμε δύο υποθέσεις που προσεγγίζουν
αντιπαραθετικά αλλά αθροιστικά σε μεγάλο βαθμό μια ικανοποιητική
ερμηνεία της τρέχουσας πολιτικής συγκυρίας.
Πρώτη υπόθεση,
εκείνη του κυρίαρχου ρεύματος
στην εποχή της κρίσης: του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., των ΑΝ.ΕΛ., των κάθε λογής
λαϊκιστών, της Ν.Δ. (στην πρώτη φάση της κρίσης) και της «Χρυσής Αυγής».
Αυτή η υπόθεση ισχυρίζεται ότι η κρίση οφείλεται στο …κακό ΠΑ.ΣΟ.Κ.,
στο παλιό πολιτικό σύστημα, στους πουλημένους και προδότες πολιτικούς
κλπ.
Αν αυτό ισχύει, εσύ πού ακριβώς είσαι;
Διετέλεσες Υπουργός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σχεδόν σε όλες τις κυβερνήσεις του,
είχες επομένως πολιτικές ευθύνες για όσα μύρια καταλογίζονται στο
ΠΑ.ΣΟ.Κ. Για πού το έβαλες λοιπόν; Δεν τα λένε αυτά και για σένα; Δεν
έχεις καθόλου ντροπή, κανένας ίχνος αυτογνωσίας να πεις «αναλαμβάνω την
ευθύνη που μου αναλογεί» και να κάνεις μια δημόσια γενναία αυτοκριτική;
Και αν δεν είχες ένα τέτοιο θάρρος, γιατί δεν
έκατσες κάπου παράμερα για να περάσει αυτή η κρατούσα ερμηνεία των
πραγμάτων – αφού είναι βέβαιο ότι η αιτία της κρίσης είναι πολύ πιο
σύνθετη; Γιατί προσχώρησες σε αυτούς που σε λένε «προδότη» και
«πουλημένο»; Θα σε αποενοχοποιήσουν επειδή θα τους προσκυνήσεις; Ποιοι
είναι αυτοί που δίνουν συγχωροχάρτι σαν τους παλιούς Πάπες του μεσαίωνα
και του σκοταδισμού;
Και γιατί δεν γίνεσαι ένας απλός ψηφοφόρος του
ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αν ανένηψες, αν είδες το φως στο «δρόμο προς τη Δαμασκό» αλλά
επιδιώκεις γελοιοποιούμενος ως μόνιμος πολιτικός επαίτης για να πάρεις
θέση στην ηγετική ομάδα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.; Δεν χόρτασες εξουσία και χρήμα;
Δεν καταλαβαίνεις ότι εξευτελίζεσαι διπλά και σε αυτούς που σε τίμησαν
χρόνια πολλά αλλά και σε αυτούς που τους παρακαλάς, γιατί σε βλέπουν σαν
στυμμένη λεμονόκουπα που απλά θα χρησιμοποιηθεί για να περισώσουν ό,τι
μπορούν από την επερχόμενη ήττα τους;
Ήθελα απλά να σε ρωτήσω. Δεν έχεις καμιά σχέση με την έννοια της αξιοπρέπειας και της συνείδησης;
Δεύτερη υπόθεση, εκείνη του μειοψηφικού
σημερινού κοινωνικού ρεύματος, του ΠΑ.ΣΟ.Κ., των ανθρώπων που
συμπορεύτηκες μια ζωή μαζί τους. Αυτή η υπόθεση ισχυρίζεται ότι α) το
ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει πολιτικές ευθύνες κυρίως γιατί δεν είχε μια εθνική πρόταση
για τη μετά την είσοδο της χώρας μας στην ΟΝΕ και στο ευρώ εποχή αλλά
και γιατί φορτώθηκε μόνο του τη διαχείριση της κρίσης, β) η διακυβέρνηση
της χώρας μας από τη Ν.Δ. στο διάστημα 2004 – 2009 ήταν καταστροφική,
όπως αποδεικνύεται από τα στοιχεία της Ε.Ε. – και γι’ αυτό ο κ.
Καραμανλής έστριψε δια του αρραβώνος αφήνοντας τη βόμβα να εκραγεί σε
χέρια άλλων, γ) η κρίση αφορούσε την αποδόμηση της παραγωγικής βάσης,
τον υπερκαταναλωτισμό, τον υπερδανεισμό, το πολιτιστικό μας μοντέλο, το
αξιακό μας σύστημα κλπ.
Και οι υπεύθυνοι πολιτικοί του ΠΑ.ΣΟ.Κ κάθισαν
στην πρώτη γραμμή της άνισου αγώνα, για να υπερασπιστούν τη χώρα με το
μνημόνιο – που όλοι το αναθεμάτιζαν αλλά όλοι πλην ΚΚΕ και “Χρυσής
Αυγής” ψήφισαν -, για να αγωνιστούν για την ιδεολογία της
κεντροαριστεράς, για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας μας. Αυτοί οι
πολιτικοί προπηλακίστηκαν και καθυβρίστηκαν από τους φασίστες και από
τους λαϊκιστές.
Δεν κρύφτηκαν. Δεν πήγαν να φιλήσουν το χέρι των
ανύπαρκτων επί δεκαετίες πολιτικά αρχηγών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Είχαν αίσθημα
ευθύνης. Υπερασπίστηκαν την μακροχρόνια πολιτική τους, που έκανε την
Ελλάδα χώρα δυνατή. Υπερασπίστηκαν τις προσωπικές τους διαδρομές. Είχαν
αξιοπρέπεια. Ήταν «μάγκες». Δεν έγιναν προσκυνητές του Φλαμπουράρη, του
Παπά, του Τζανακόπουλου, του Τσίπρα… Και το πιο άθλιο για σένα, είναι
ότι κατηγορείς τους πρώην συντρόφους σου, γιατί έκαναν μικρό το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
και δεν βλέπεις το πρόσωπό σου σαν καθρεφτίζεσαι, γιατί είναι
εξαφανισμένο δίκην φαντάσματος. Δεν βλέπεις το είδωλό σου, γιατί δεν
έχεις το θάρρος να αναρωτηθείς. «Τι ακριβώς θέλω από τη ζωή μου»;
Θέλω να σε ρωτήσω. Ποιο είναι το μορφωτικό σου απόθεμα που ικετεύεις για αξίωση και αξίωμα από την αισθητική του Πολάκη;
Φίλε μου, η ιστορία είναι «πουτάνα». Μπορεί να
ξεγελαστεί σε πρώτη φάση όταν γράφουν τη ροή των πραγμάτων η
μικροκομματική πολιτική και ο λαϊκισμός. Έχει γίνει αρκετές φορές στην
πορεία της χώρας μας. Αλλά όταν αυτή παίρνει τη δική της γραφίδα,
αποτιμά την πορεία των λαών και των εθνών αλλά και των πολιτικών
προσώπων με απόλυτο και πανίσχυρο τρόπο. Αυτή έχει τον τελευταίο και
ουσιαστικό λόγο!
Λυπάμαι που δεν μπορείς να τιμήσεις τον εαυτό
σου, που αποδείχτηκες ένα «αδειανό πουκάμισο». Καλή καριέρα λοιπόν – τι
σημασία έχουν η ηθική, η αισθητική, η αξιοπρέπεια, η συνείδηση μπροστά
στο χρήμα και στην εξουσία;
Φίλε μου,
Καλώς να τους βρεις,
Να σε καθοδηγήσουν το πως …οι αγορές χορεύουν, το πως
…ο διεθνής καπιταλισμός δεν αντέχει στο αριστερό έργο τους, το πως η
δεξιά στην Ευρώπη …συρρικνώνεται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου