«Ηττημένη η κυβέρνηση των επιστρατεύσεων»

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΛΙΑΣ (εκπαιδευτικός, πρώην πρόεδρος της ΟΛΜΕ)

Η απεργία διαρκείας θέλει καθοδήγηση από το Δ.Σ., αυτός είναι άλλωστε και ο ρόλος της ηγεσίας. Θέλει στάση ευθύνης και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προτείνεις και αναστολή όταν τη θεωρείς ορθή

Συνέντευξη στην ΟΛΥΜΠΙΑ ΛΙΑΤΣΟΥ

Με τέσσερις συνεχόμενες θητείες, από το 1996 μέχρι το 2003, στο τιμόνι της ΟΛΜΕ, είναι ο μακροβιότερος πρόεδρος στην ιστορία της Ομοσπονδίας των καθηγητών. Ηγήθηκε του συνδικαλιστικού οργάνου των καθηγητών στη μεγαλύτερη απεργία του κλάδου που κράτησε 60 μέρες, στις αρχές του '97.

Φωτογραφία αρχείου από τις διαπραγματεύσεις του υπουργού Παιδείας Γ. Αρσένη με την ΟΛΜΕ, κατά τη δίμηνη απεργία των εκπαιδευτικών το 1997  Αν και προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ, η σύγκρουσή του με τον Γεράσιμο Αρσένη αποτυπώθηκε με τα πιο σκληρά γράμματα. Καθηγητής στο 4ο Λύκειο Ζωγράφου σήμερα, ο Νίκος Τσούλιας κάνει στην «Κ.Ε.» το δικό του απολογισμό, μιας απεργίας στην οποία έδωσε θετική ψήφο.
* Υπερψηφίσατε την πρόταση της ΟΛΜΕ;
- Ναι, την υποστήριξα γιατί είναι δίκαια τα αιτήματά μας και για να απαντήσω πολιτικά στην επιστράτευση. Ζήτησα όμως από την ΟΛΜΕ, στην τοποθέτησή μου, να εισηγηθεί παράλληλα την αναστολή.
* Επομένως κρίνετε θετικά την απόφαση της ΟΛΜΕ να εισηγηθεί αναστολή της απεργίας;
- Απολύτως θετικά. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να κάνει ένα δεύτερο λάθος σε συνέχεια του πρώτου λάθους της.
* Ποιο ήταν το πρώτο λάθος;
- Η πρότασή της για απεργία μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις. Ηταν μια πρόταση που έθετε τον εκπαιδευτικό κλάδο σε κοινωνική και πολιτική απομόνωση και φυσικά δεν θα έλυνε κανένα εκπαιδευτικό πρόβλημα.
* Μα η πρόταση της ΟΛΜΕ ψηφίστηκε με μεγάλο ποσοστό.
- Βεβαίως. Και ήταν απόλυτα δικαιολογημένη εξέλιξη, γιατί τα αιτήματά μας είναι πολύ σημαντικά και συσπειρώνουν όλους τους εκπαιδευτικούς και επιπλέον υπήρχε η προκλητική και προληπτική απόφαση της κυβέρνησης για επιστράτευση, στην οποία οι καθηγητές ήθελαν να δώσουν τη δική τους απάντηση.
* Αλλά έτσι η ΟΛΜΕ δεν φαίνεται αναντίστοιχη με τη θέληση των εκπαιδευτικών;
- Οχι, οι εκπαιδευτικοί, πιστεύω, εκτιμούσαν ότι δεν μπορούσε να προχωρήσει η υλοποίηση της απεργίας με το υπάρχον συνολικό πλαίσιο.
* Τι θα γινόταν αν η ΟΛΜΕ δεν πρότεινε αναστολή;
- Θεωρώ ότι οι εκπαιδευτικοί ως επιστρατευμένοι θα λειτουργούσαν κανονικά στα σχολεία. Μια τέτοια εξέλιξη θα είχε στοιχεία ήττας στρατηγικής σημασίας για τον οργανωμένο κλάδο των εκπαιδευτικών, γιατί θα αμφισβητούνταν η ηγεσία της ΟΛΜΕ.
* Ιστορικά, έχει ξανατεθεί ζήτημα αναστολής κάποιας απεργίας από την ΟΛΜΕ;
- Σήμερα απλώς είχαμε αναστολή μιας εν δυνάμει απεργίας. Το ζήτημα της αναστολής πράγματι είναι «απαγορευμένος καρπός» για την αντίληψη των περισσότερων παραταξιακών ρευμάτων του συνδικαλισμού και δεν ετίθετο. Αυτή την αντίληψη τη θεωρώ λανθασμένη. Είναι αντίληψη ανευθυνότητας και έχει συνεργήσει σε απομάκρυνση των εκπαιδευτικών από το συνδικαλισμό.
* Ο τρόπος που έληξε η απεργία, τραυμάτισε τη βάση των εκπαιδευτικών;
- Πρόσκαιρα μπορεί να υπάρχει κάποια απογοήτευση. Αν όμως αναλογιστούμε όλες τις προεκτάσεις της εκδοχής να μην αναστελλόταν η απεργία, τότε σίγουρα θα εκφράσουμε περισσότερη ορθοκρισία και καλύτερη κατανόηση και αποδοχή για τη σημερινή εξέλιξη της αναστολής.
* Υπήρξαν τελικά νικητές και νικημένοι;
- Ηττημένη είναι η κυβέρνηση που επιλέγει την επιστράτευση για την αντιμετώπιση ενδεχόμενης απεργίας, δηλώνοντας με αυτό τον τρόπο ότι δεν μπορεί να δώσει πολιτικές λύσεις στα προβλήματα των εκπαιδευτικών. Νικητές είναι μόνο οι μαθητές.
* Η επιστράτευση δεν είναι μια αρνητική εξέλιξη για τη συνδικαλιστική δράση;
- Σαφώς, και μου έκανε εντύπωση ότι μέλη του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ έλεγαν ότι «με την επιστράτευση θα γυρίσουμε με ψηλά το κεφάλι στα σχολεία», αγνοώντας (;) ότι έτσι εμφανίζονταν σαν να την επιζητούσαν.
* Από την αναστολή της, ποιοι ανακουφίστηκαν περισσότερο, η κυβέρνηση ή οι εκπαιδευτικοί;
- Οι εκπαιδευτικοί, γιατί δεν θα επιβαρυνθούν κοινωνικά από μια ενδεχόμενη αναστάτωση των μαθητών. Η κυβέρνηση όσο προσθέτει επιστρατεύσεις στο ενεργητικό της δεν μπορεί να αισθάνεται καθόλου ήσυχη...
* Ποια πρέπει να είναι η στάση της ηγεσίας των συνδικαλιστών απέναντι σε μια απεργία διάρκειας;
- Η απεργία διαρκείας θέλει καθοδήγηση από το Δ.Σ., αυτός είναι άλλωστε και ο ρόλος της ηγεσίας. Θέλει στάση ευθύνης και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προτείνεις και αναστολή όταν τη θεωρείς ορθή. Είναι ανεύθυνος όποιος δεν προτείνει ό,τι θεωρεί ορθό από το φόβο κάποιων επαναστατημένων που ανάγουν τον ακτιβισμό σε εκπαιδευτική δράση. Ηγεσία σημαίνει να παίρνεις ευθύνες και να ανοίγεις προοπτικές.