Αφιέρωμα στον Ηλία Καζάν

Κυριακές στο πανί
 
Διοργάνωση: Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ιωαννιτών

Ώρα προβολών: 8.30 μ. μ.
Πολιτιστικός Πολυχώρος «Δημήτρης Χατζής»
Είσοδος Ελεύθερη

Κυριακή 13 Οκτωβρίου
Ανατολικά της Εδέμ (East of Eden), 1955, 115 λεπτά

Ο ειδικός συνεργάτης του Πνευματικού Κέντρου κύριος Παναγιώτης Κράββαρης, αναφέρει σχετικά με την ταινία:|

“Ο Καλ και ο Άρον μεγαλώνουν στη φάρμα του πατέρα τους στην κοιλάδα Σαλίνας στην Καλιφόρνια, μια ήσυχη αγροτική κοινότητα που τα βουνά στα δυτικά της την χωρίζουν με ασφάλεια από την παραθαλάσσια πόλη του Μόντερεϋ, εκεί που ζει ο αμφιλεγόμενος κόσμος του εμπορίου και των επιχειρηματιών. Παρ’ όλα αυτά, ο πατέρας των αγοριών που μόλις έχουν ενηλικιωθεί, προσπαθεί να γίνει και αυτός επιχειρηματίας, επενδύοντας σε μια εφεύρεση συντήρησης λαχανικών για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έχει πάντα στο μυαλό του το γενικό καλό: Ένας επιτυχημένος ιδιοκτήτης φάρμας, βετεράνος πολέμου, ενάρετος, θρήσκος, ευλαβής, σχεδόν αλάνθαστος. Κανείς στην κοινότητα δεν μπορεί να αμφιβάλλει για την αρετή του, όπως επίσης για το γεγονός ότι δεν συμβιβάζεται απέναντι στο κακό και τις αδυναμίες των ανθρώπων. Έτσι ο Καλ, ένας από τους γιους, δεν συγχωρείται για τις αδυναμίες του αλλά και για το ότι δεν είναι λειτουργικός στο σύμπαν του πατέρα του, και ούτε προσαρμόζεται στις συμβατικότητες των ανθρωπίνων σχέσεων. Επίσης δεν του συγχωρείται ότι ο ίδιος ο Καλ ανέχεται τα ελαττώματα των άλλων και είναι ρεαλιστής. Είναι ρεαλιστής, αφού μετά την αποτυχία της εφεύρεσης του πατέρα του, επενδύει στην καλλιέργεια φασολιών, που αποφέρει τεράστια κέρδη λόγω της εμπλοκής της Αμερικής στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Για τον πατέρα, τα λεφτά αυτά είναι βρώμικα. Είναι ο Καλ κακός; Αυτό πιστεύει ο πατέρας και ο αδερφός του, και ο ίδιος αυτοεξορίζεται από τον μικρό τους παράδεισο ψάχνοντας την χαμένη μητέρα του, που την θεωρούσαν νεκρή, πέρα από την κοιλάδα της πόλης του, σε ένα πορνείο στο Μόντερεϋ, προσπαθώντας να κερδίσει ξανά την γονική στοργή.
Ο Καζάν κάνει ταινία το δεύτερο μέρος του ομώνυμου μυθιστορήματος του προσωπικού του φίλου Τζων Στάινμπεκ, χρησιμοποιώντας έναν νέο ηθοποιό, ο οποίος, όπως είπε ο Καζάν στον Στάινμπεκ «δεν είναι καλός ηθοποιός, δεν είναι συμπαθής, αλλά είναι αυτό που ψάχνουμε». Ο Τζέιμς Ντην σε μια αρκετά υπερβολική και «υστερική» (B. Crowther), αλλά αφοσιωμένη και εμπνευσμένη σε στιγμές ερμηνεία, συμμετέχει στην μοναδική από τις συνολικά τρεις ταινίες που πρόλαβε να κάνει πριν σκοτωθεί, την οποία είδε ο ίδιος ολοκληρωμένη στην οθόνη.”