Ο Όλι Ρεν μας είπε χθες, ότι «τα τελευταία δυο
χρόνια πετύχαμε πολλά στον τομέα των δημοσιονομικών και των
διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων». Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, δήλωσε τις
προάλλες πως «από άποψη δημοσιονομικής πολιτικής, η ελληνική κυβέρνηση
έπραξε πολλά και κατάφερε πολλά, καθώς πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα για
πρώτη φορά επί πολλά, πολλά χρόνια». Αν θυμηθούμε μερικές ακόμα πολύ
πρόσφατες θετικές για τη χώρα μας δηλώσεις εκπροσώπων των δανειστών, θα
διαπιστώσουμε πως κάτι αλλάζει στη συμπεριφορά τους. Και αλλάζει με
θεαματικό τρόπο.
Πρόκειται για έναν ξαφνικό έρωτα άραγε; Και είναι τέτοια η ένταση του έρωτα αυτoύ που κάνει ακόμα και τον Σόιμπλε να αρθρογραφεί και να αναφέρεται κολακευτικά για τις κυβερνητικές προσπάθειες; «Η Ελλάδα, ανταποκρίθηκε καλύτερα από τις προβλέψεις τον τελευταίο ενάμισι χρόνο, αξίζει σεβασμό για τις επιτυχίες της», έγραψε στην Sueddeutsche Zeitung.
Έχω την εντύπωση, πως τις επόμενες περίπου ενεννήντα ημέρες (μέχρι τις ευρωεκλογές, δηλαδή), αυτές οι πολιτικά ...αγαπησιάρικες φωνές θα έχουν πολλαπλασιαστεί από Βρυξέλλες και Βερολίνο. Οι Ευρωπαίοι θα κολακεύουν με δημόσιες παρεμβάσεις τους την κυβέρνηση και μάλλον θα κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν γι' αυτή. Και όπως οι ερωτευμένοι κάνουν πολλές ανεξέλεγκτες τρέλες, ας μην αποκλείσουμε το ενδεχομένο να δούμε και μερικές τέτοιες.
Όπως αυτή που ακούγεται τις τελευταίες ώρες και βάσει της οποίας σχεδιάζουν την πραγματοποίηση συνόδου κορυφής στην Αθήνα (παρότι αυτές οι σύνοδοι πραγματοποιούνται τα τελευταία χρόνια αποκλειστικά στις Βρυξέλλες), παραμονές των ευρωεκλογών! Αν επιβεβαιωθούν οι σχετικές πληροφορίες, λίγο πριν τις ευρωπαικές εκλογές, η Αθήνα θα γεμίσει με μαύρες λιμουζίνες και θα βλέπουμε στις τηλεοράσεις μας, τους ανθρώπους που έως πρόσφατα επέκριναν τη χώρα μας για τα δημοσιονομικά της χάλια, να εκφράζονται με υπερθετικά λόγια για «τις προσπάθειες της κυβέρνησης».
Προφανώς, το «μαύρο πρόβατο της ευρωζώνης» δεν άλλαξε χρώμα για τα μάτια των εταίρων μας. Επίσης προφανές είναι, πως δεν άλλαξαν στάση επειδή άκουσαν τον Σταϊκούρα να λέει πως το δημοσιονομικό πλεόνασμα θα μας εκπλήξει αφού είναι μεγαλύτερο από εκείνο που είχε προϋπολογιστεί. Η αλλαγή μπορεί να αποδοθεί πολύ απλά στη διάθεση των δανειστών να στηρίξουν τη σημερινή κυβέρνηση.
Έχουν κάθε λόγο να το κάνουν αυτό και όχι μόνο για λόγους ιδεολογικής συγγένειας. Περισσότερο επειδή η σημερινή κυβέρνηση συμπλέει με τις επιλογές τους και συνεργάζεται αρμονικά, χωρίς να τους δημιουργεί σημαντικά προβλήματα. Αλλά και επειδή δεν θα ήθελαν να πειραματιστούν. Γιατί ως πείραμα θα αντιμετωπίσουν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον τα ποσοστά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έπεφταν θεαματικά στις ευρωεκλογές, η χώρα οδηγείτο σε εθνικές εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ τις κέρδιζε.
Υπάρχει, ωστόσο, μια μικρή παράμετρος σε όλα αυτά, που το πρόσφατο παρελθόν έχει δείξει ότι δεν πρέπει να θεωρείται αμελητέα. Μια τέτοια στήριξη των δανειστών προς την ελληνική κυβέρνηση να λειτουργήσει αντίστροφα απο το επιδιωκόμενο. Και να έχει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Η στήριξη να ενοχλήσει, να θεωρηθεί παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας και μια μερίδα πολιτών να κάνει μια τέτοια ανάγνωση. Και τότε, τζάμπα κόπος από Βρυξέλλες και Βερολίνο...
Πρόκειται για έναν ξαφνικό έρωτα άραγε; Και είναι τέτοια η ένταση του έρωτα αυτoύ που κάνει ακόμα και τον Σόιμπλε να αρθρογραφεί και να αναφέρεται κολακευτικά για τις κυβερνητικές προσπάθειες; «Η Ελλάδα, ανταποκρίθηκε καλύτερα από τις προβλέψεις τον τελευταίο ενάμισι χρόνο, αξίζει σεβασμό για τις επιτυχίες της», έγραψε στην Sueddeutsche Zeitung.
Έχω την εντύπωση, πως τις επόμενες περίπου ενεννήντα ημέρες (μέχρι τις ευρωεκλογές, δηλαδή), αυτές οι πολιτικά ...αγαπησιάρικες φωνές θα έχουν πολλαπλασιαστεί από Βρυξέλλες και Βερολίνο. Οι Ευρωπαίοι θα κολακεύουν με δημόσιες παρεμβάσεις τους την κυβέρνηση και μάλλον θα κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν γι' αυτή. Και όπως οι ερωτευμένοι κάνουν πολλές ανεξέλεγκτες τρέλες, ας μην αποκλείσουμε το ενδεχομένο να δούμε και μερικές τέτοιες.
Όπως αυτή που ακούγεται τις τελευταίες ώρες και βάσει της οποίας σχεδιάζουν την πραγματοποίηση συνόδου κορυφής στην Αθήνα (παρότι αυτές οι σύνοδοι πραγματοποιούνται τα τελευταία χρόνια αποκλειστικά στις Βρυξέλλες), παραμονές των ευρωεκλογών! Αν επιβεβαιωθούν οι σχετικές πληροφορίες, λίγο πριν τις ευρωπαικές εκλογές, η Αθήνα θα γεμίσει με μαύρες λιμουζίνες και θα βλέπουμε στις τηλεοράσεις μας, τους ανθρώπους που έως πρόσφατα επέκριναν τη χώρα μας για τα δημοσιονομικά της χάλια, να εκφράζονται με υπερθετικά λόγια για «τις προσπάθειες της κυβέρνησης».
Προφανώς, το «μαύρο πρόβατο της ευρωζώνης» δεν άλλαξε χρώμα για τα μάτια των εταίρων μας. Επίσης προφανές είναι, πως δεν άλλαξαν στάση επειδή άκουσαν τον Σταϊκούρα να λέει πως το δημοσιονομικό πλεόνασμα θα μας εκπλήξει αφού είναι μεγαλύτερο από εκείνο που είχε προϋπολογιστεί. Η αλλαγή μπορεί να αποδοθεί πολύ απλά στη διάθεση των δανειστών να στηρίξουν τη σημερινή κυβέρνηση.
Έχουν κάθε λόγο να το κάνουν αυτό και όχι μόνο για λόγους ιδεολογικής συγγένειας. Περισσότερο επειδή η σημερινή κυβέρνηση συμπλέει με τις επιλογές τους και συνεργάζεται αρμονικά, χωρίς να τους δημιουργεί σημαντικά προβλήματα. Αλλά και επειδή δεν θα ήθελαν να πειραματιστούν. Γιατί ως πείραμα θα αντιμετωπίσουν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον τα ποσοστά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έπεφταν θεαματικά στις ευρωεκλογές, η χώρα οδηγείτο σε εθνικές εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ τις κέρδιζε.
Υπάρχει, ωστόσο, μια μικρή παράμετρος σε όλα αυτά, που το πρόσφατο παρελθόν έχει δείξει ότι δεν πρέπει να θεωρείται αμελητέα. Μια τέτοια στήριξη των δανειστών προς την ελληνική κυβέρνηση να λειτουργήσει αντίστροφα απο το επιδιωκόμενο. Και να έχει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Η στήριξη να ενοχλήσει, να θεωρηθεί παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας και μια μερίδα πολιτών να κάνει μια τέτοια ανάγνωση. Και τότε, τζάμπα κόπος από Βρυξέλλες και Βερολίνο...
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου