Πρώην πρωταθλητής του πόλο, αν.καθηγητής ΕΜΠ, υποψήφιος ευρωβουλευτής με το «Ποτάμι»
ΠΗΓΗ: 
Πολλά ακούγονται τις τελευταίες εβδομάδες
σχετικά με την προέλευση των ψηφοφόρων του Ποταμιού όπως αποτυπώνεται
στις δημοσκοπήσεις. Κάποιοι μάλιστα το μεταφράζουν και ως «Ιδού από
ποιους χώρους κόβει ψήφους το Ποτάμι», λες και ο ψηφοφόρος των
ευρωεκλογών του 2014 θα ψήφιζε όπως και στις εθνικές εκλογές το 2012 που
είναι και οι εκλογές αναφοράς. Αρκετά βέβαια έχουν αλλάξει από τότε.
Κατά τη γνώμη μου το Ποτάμι στις επερχόμενες ευρωεκλογές έχει ένα μεγάλο στοίχημα μπροστά του: Να κόψει από την πρώτη δύναμη στις ευρωεκλογές. Και η πρώτη δύναμη δεν ήταν άλλη από την αποχή με ποσοστό κοντά στο 48% (τόσο είχε πάρει και το ΠΑΣΟΚ το 1981!). Με άλλα λόγια, ένας στους δύο Έλληνες δεν πήγε να ψηφίσει.
Όταν λοιπόν άλλοι αναλώνονται σε συζητήσεις για το από ποια κόμματα κόβει ψήφους το Ποτάμι (και βγάζουν μάλιστα και συμπεράσματα για τη σκοπιμότητα δημιουργίας του), εγώ θα μείνω στο πραγματικό διακύβευμα των ευρωεκλογών. Το πραγματικό λοιπόν στοίχημα για το Ποτάμι δεν είναι να πάρει ένα μέρος της πίτας των ψηφοφόρων, αλλά να μεγαλώσει την πίτα αυτή. Δηλαδή, να πείσει όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο να πάει να ψηφίσει επειδή ακριβώς θα θεωρήσει ότι αξίζει τον κόπο κι όχι βέβαια από «κομματικό πατριωτισμό».
Η απογοήτευση από το πολιτικό σύστημα που κυριαρχεί στον κόσμο είναι σίγουρα κακός σύμβουλος και έχουμε δει πώς διοχετεύεται. Είτε προς ακραίες καταστάσεις είτε προς άρνηση συμμετοχής. Το Ποτάμι λοιπόν θα είναι μια γόνιμη διέξοδος για τους απογοητευμένους με την υπάρχουσα κατάσταση. Με λόγο συνθετικό και όχι αναίτια συγκρουσιακό, με ξεκάθαρες αρχές και προτεραιότητες, με πρόσωπα χωρίς σκιές, έτοιμο να σπάσει στερεότυπα. Σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές είναι η μοναδική καινούργια παράμετρος που μπορεί να κινητοποιήσει απρόθυμους -με βάση την προηγούμενη κατάσταση- ψηφοφόρους.
Αυτό που εισπράττω από διάφορες συζητήσεις είναι ότι κόσμος που δεν θα πήγαινε να ψηφίσει στις ευρωεκλογές, βρήκε στο Ποτάμι έναν καλό λόγο να πάει στις 25 Μαϊου στις κάλπες. Το να γεννάς ελπίδα είναι όμως και μεγάλη ευθύνη. Και αυτό είναι κάτι που έχουμε καλά στο μυαλό μας…
Κατά τη γνώμη μου το Ποτάμι στις επερχόμενες ευρωεκλογές έχει ένα μεγάλο στοίχημα μπροστά του: Να κόψει από την πρώτη δύναμη στις ευρωεκλογές. Και η πρώτη δύναμη δεν ήταν άλλη από την αποχή με ποσοστό κοντά στο 48% (τόσο είχε πάρει και το ΠΑΣΟΚ το 1981!). Με άλλα λόγια, ένας στους δύο Έλληνες δεν πήγε να ψηφίσει.
Όταν λοιπόν άλλοι αναλώνονται σε συζητήσεις για το από ποια κόμματα κόβει ψήφους το Ποτάμι (και βγάζουν μάλιστα και συμπεράσματα για τη σκοπιμότητα δημιουργίας του), εγώ θα μείνω στο πραγματικό διακύβευμα των ευρωεκλογών. Το πραγματικό λοιπόν στοίχημα για το Ποτάμι δεν είναι να πάρει ένα μέρος της πίτας των ψηφοφόρων, αλλά να μεγαλώσει την πίτα αυτή. Δηλαδή, να πείσει όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο να πάει να ψηφίσει επειδή ακριβώς θα θεωρήσει ότι αξίζει τον κόπο κι όχι βέβαια από «κομματικό πατριωτισμό».
Η απογοήτευση από το πολιτικό σύστημα που κυριαρχεί στον κόσμο είναι σίγουρα κακός σύμβουλος και έχουμε δει πώς διοχετεύεται. Είτε προς ακραίες καταστάσεις είτε προς άρνηση συμμετοχής. Το Ποτάμι λοιπόν θα είναι μια γόνιμη διέξοδος για τους απογοητευμένους με την υπάρχουσα κατάσταση. Με λόγο συνθετικό και όχι αναίτια συγκρουσιακό, με ξεκάθαρες αρχές και προτεραιότητες, με πρόσωπα χωρίς σκιές, έτοιμο να σπάσει στερεότυπα. Σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές είναι η μοναδική καινούργια παράμετρος που μπορεί να κινητοποιήσει απρόθυμους -με βάση την προηγούμενη κατάσταση- ψηφοφόρους.
Αυτό που εισπράττω από διάφορες συζητήσεις είναι ότι κόσμος που δεν θα πήγαινε να ψηφίσει στις ευρωεκλογές, βρήκε στο Ποτάμι έναν καλό λόγο να πάει στις 25 Μαϊου στις κάλπες. Το να γεννάς ελπίδα είναι όμως και μεγάλη ευθύνη. Και αυτό είναι κάτι που έχουμε καλά στο μυαλό μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου