Ο φτωχός ψαράς, Pierre Puvis de Chavannes, 1881
Του Νίκου Τσούλια
Η χώρα μας εξακολουθεί να βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Δεν είναι μόνο τα απανωτά μνημόνια, οι πολλοί εφαρμοστικοί νόμοι τους και η ουρά του τρίτου μνημονίου με τις δεσμεύσεις του Υπερταμείου αλλά επιπλέον και οι σοβαρές επιπτώσεις της πανδημίας. Έτσι δημιουργείται ένα σκηνικό δυστοπίας για το παρόν και για το μέλλον της χώρας μας.
Και η κυβέρνηση της Ν.Δ., που εμφανίστηκε ως δήθεν μεταρρυθμιστική πολιτική δύναμη και ως ρεύμα ορθολογισμού απέναντι στον λαϊκισμό του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., τι ακριβώς κάνει, έχει κάποιο εθνικό σχέδιο, έχει πρόγραμμα για την υπέρβαση της κρίσης; Η απάντηση είναι το απόλυτο όχι. Να γιατί ισχυρίζομαι αυτή την άποψη.
α) Επιχειρεί να φορτώσει όλη τη σημερινή οικονομική δυσπραγία στην πανδημία δικαιολογώντας τη δική της αδυναμία με περισσή ευκολία. Και ενώ στην πρώτη φάση της πανδημίας η πολιτική της είχε αποτελεσματικότητα, στη δεύτερη σημερινή φάση χαρακτηρίζεται από αποτυχία σε όλα τα πεδία, από τον τρόπο λειτουργίας των σχολείων και τις ελλείψεις της εξ αποστάσεως διδασκαλίας μέχρι την όλη αντιμετώπιση των lockdown. Μάλιστα στο δείκτη των απωλειών ζωών σε σχέση με τα άλλα μεγέθη της πανδημίας, η χώρα μας παρουσιάζει ανησυχητικά στοιχεία.
β) Δεν λαμβάνει υπόψη της τα πραγματικά στοιχεία της οικονομίας αλλά – είτε για μικροκομματικούς λόγους είτε για λόγους διαμόρφωσης καλής …ψυχολογίας στην κοινωνία και στην αγορά – εκπέμπει έναν υπερβολικά αισιόδοξο λόγο, ως μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία, η οποία όχι μόνο δεν έχει βάση στην πραγματικότητα αλλά δημιουργεί επιπρόσθετα προβλήματα.
Τα πραγματικά στοιχεία της οικονομίας τα κατέθεσε πρόσφατα η Τράπεζα της Ελλάδος. “Το ταμειακό αποτέλεσμα της κεντρικής διοίκησης παρουσίασε έλλειμμα το 2020 24,1 δισ. ευρώ, έναντι ελλείμματος 477 εκατ. ευρώ το 2019, και το πρωτογενές έλλειμμα (χωρίς τόκους) διαμορφώθηκε σε 17,8 δισ. ευρώ, έναντι πρωτογενούς πλεονάσματος 5,5 δισ. ευρώ το 2019! Το 2010, χρονιά που προσφύγαμε στα μνημόνια, το δημοσιονομικό έλλειμμα ήταν 24,19 δισ. ευρώ και ως ποσοστό του ΑΕΠ 10,5%.
Το δημόσιο χρέος, το οποίο από 328,5 δισ. ή 142,8% του ΑΕΠ που ήταν το 2010 (πριν από τα κουρέματα), πλέον έχει αυξηθεί και βρίσκεται στα 339 δισ. ευρώ ή 208% του ΑΕΠ”! Και η σχετική εκτίμηση από το φιλοκυβερνητικό “ΒΗΜΑ” (25. 1. 2021, από το οποίο πήρα και τα στατιστικά δεδομένα. Και ο αρθρογράφος της εφημερίδας σημειώνει. “Οι αριθμοί, δυστυχώς, είναι εφιαλτικοί. Απηχούν την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η οικονομία μας μέσα σε έναν χρόνο. Κανείς ασφαλώς δεν έχει ξεχάσει το 2010 και τι επακολούθησε”.
Οι επενδύσεις, που ήταν το δυνατό χαρτί του νεοφιλελευθερισμού της Ν.Δ. και παρά τον εργασιακό μεσαίωνα που έχει δημιουργήσει, δεν φαίνονται πουθενά. Επενδυτικοί άνεμοι δεν φαίνονται πουθενά στον ορίζοντα από το εξωτερικό. Όσο για την εγχώρια όψη των επενδύσεων, η εικόνα είναι πιο δραματική, αφού δεν υπάρχει κανένα σχετικό σχέδιο. Η εναπόθεση όλων των ελπίδων στο Ταμείο Ανάκαμψης της Ε.Ε. καταδεικνύει και έλλειψη συνειδητοποίησης της κατάστασης, γιατί πολύ απλά οι πόροι αυτοί σε καμιά περίπτωση δεν θα δώσουν επενδυτική πνοή – παρά μόνο μια ελάχιστη διάσωση. Η ύφεση βυθίζει όλο και πιο πολύ την εναπομείνασα παραγωγική δυναμική της οικονομίας.
Και απέναντι σ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση είναι αλλού γι’ αλλού. Πουλάει ψεύτικες ελπίδες. Παίζει με τις δημοσκοπήσεις. Σχεδιάζει πρόωρες εκλογές. Δεν διαμορφώνει ένα πλαίσιο ανάκαμψης. Δεν δημιουργεί πεδίο εθνικής συνεννόησης. Δεν αναγνωρίζει την πραγματικότητα αλλά τη δική της κομματικά φαντασιακή πρόσληψή της. Αλλά αυτά δεν έκανε και το ρεύμα του λαϊκισμού της πλήρους αποτυχίας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου