Η σύγκριση είναι αναπόφευκτη. Πόσα χρόνια διαρκούν οι δικαστικές έρευνες για τη Siemens ή για το Βατοπέδι ή για τα ομόλογα; Δύο, τρία, έξι χρόνια ή και περισσότερο κάποια απ' αυτές; Και αποτέλεσμα ως τώρα δεν έχουμε δει. Το αντίθετο δηλαδή απ' ό,τι συμβαίνει με την υπόθεση των στημένων ποδοσφαιρικών αγώνων και τη δράση των οργανωμένων συμμοριών που λυμαίνονται τον χώρο. Λιγότερο από χρόνο έχει διαρκέσει η διερεύνηση της σχετικής υπόθεσης και ήδη έχουμε σαφή και συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Αν θυμάστε, επανειλημμένα έχω γράψει ότι ο σεβασμός μας προς τη Δικαιοσύνη είναι αυτονόητος, αλλά ο σεβασμός μας προς τους δικαστές είναι κάτι που οφείλουν οι ίδιοι να το κατακτήσουν με τις πράξεις τους. Οπως εν προκειμένω τον έχουν κατακτήσει οι κυρίες Ράικου και Παπανδρέου. Γιατί απ' όσα έχουν δημοσιοποιηθεί το τελευταίο εικοσιτετράωρο, δεν είναι μόνο η συγκεκριμένη υπόθεση. Την ίδια αποτελεσματικότητα έχουν επιδείξει και με όσες άλλες, μείζονος σημασίας, έχουν ασχοληθεί.
Γι' αυτό και η αισιοδοξία είναι βάσιμη ότι η βρώμα στον χώρο του ποδοσφαίρου αυτήν τη φορά θα καθαρίσει. Προσπαθώ να θυμηθώ αν όλα αυτά τα χρόνια που είμαι στη δημοσιογραφία υπήρξαν ανάλογες δικαστικές παρεμβάσεις εναντίον κυκλωμάτων που λυμαίνονταν χώρους κοινωνικών δραστηριοτήτων. Δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε μία. Και μάλιστα με τόσο πολλά και ηχηρά ονόματα. Κι αυτό λέει πολλά. Αποδεικνύει ότι έχουμε να κάνουμε με μια σπάνια για τα ελληνικά δικαστικά χρονικά περίπτωση, που μας επιτρέπει να πιστεύουμε πως αυτήν τη φορά η φράση "το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο" θα προδιαγράψει το τελικό αποτέλεσμα.
Οι δύο κυρίες της Δικαιοσύνης ανταποκρίνονται με το παραπάνω στο καθήκον τους. Μένει να δούμε αν θα επιδείξουν ανάλογη συμπεριφορά και οι αθλητικές και κρατικές αρχές της χώρας. Γιατί αν κάτι είναι ήδη βέβαιο, δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι άσχετα με το τελικό αποτέλεσμα, το οικοδόμημα του ελληνικού ποδοσφαίρου, όπως το γνωρίζαμε μέχρι και χθες, έχει πλέον καταρρεύσει.
Αν κάτι μένει, είναι η τυπική επιβεβαίωση ότι ο μακροχρόνια ασθενής επιτέλους εξέπνευσε. Κι ας ευχηθούμε να είναι οριστικός ο θάνατος και να μην τον δούμε κάποια στιγμή να βρικολακιάζει.
http://www.ethnos.gr/
bartzinopoulos@hotmail.com
Αν θυμάστε, επανειλημμένα έχω γράψει ότι ο σεβασμός μας προς τη Δικαιοσύνη είναι αυτονόητος, αλλά ο σεβασμός μας προς τους δικαστές είναι κάτι που οφείλουν οι ίδιοι να το κατακτήσουν με τις πράξεις τους. Οπως εν προκειμένω τον έχουν κατακτήσει οι κυρίες Ράικου και Παπανδρέου. Γιατί απ' όσα έχουν δημοσιοποιηθεί το τελευταίο εικοσιτετράωρο, δεν είναι μόνο η συγκεκριμένη υπόθεση. Την ίδια αποτελεσματικότητα έχουν επιδείξει και με όσες άλλες, μείζονος σημασίας, έχουν ασχοληθεί.
Γι' αυτό και η αισιοδοξία είναι βάσιμη ότι η βρώμα στον χώρο του ποδοσφαίρου αυτήν τη φορά θα καθαρίσει. Προσπαθώ να θυμηθώ αν όλα αυτά τα χρόνια που είμαι στη δημοσιογραφία υπήρξαν ανάλογες δικαστικές παρεμβάσεις εναντίον κυκλωμάτων που λυμαίνονταν χώρους κοινωνικών δραστηριοτήτων. Δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε μία. Και μάλιστα με τόσο πολλά και ηχηρά ονόματα. Κι αυτό λέει πολλά. Αποδεικνύει ότι έχουμε να κάνουμε με μια σπάνια για τα ελληνικά δικαστικά χρονικά περίπτωση, που μας επιτρέπει να πιστεύουμε πως αυτήν τη φορά η φράση "το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο" θα προδιαγράψει το τελικό αποτέλεσμα.
Οι δύο κυρίες της Δικαιοσύνης ανταποκρίνονται με το παραπάνω στο καθήκον τους. Μένει να δούμε αν θα επιδείξουν ανάλογη συμπεριφορά και οι αθλητικές και κρατικές αρχές της χώρας. Γιατί αν κάτι είναι ήδη βέβαιο, δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι άσχετα με το τελικό αποτέλεσμα, το οικοδόμημα του ελληνικού ποδοσφαίρου, όπως το γνωρίζαμε μέχρι και χθες, έχει πλέον καταρρεύσει.
Αν κάτι μένει, είναι η τυπική επιβεβαίωση ότι ο μακροχρόνια ασθενής επιτέλους εξέπνευσε. Κι ας ευχηθούμε να είναι οριστικός ο θάνατος και να μην τον δούμε κάποια στιγμή να βρικολακιάζει.
http://www.ethnos.gr/
bartzinopoulos@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου