Αφιέρωμα στο νέο Ιταλικό Κινηματογράφο: Η Ωραία Κοιμωμένη

Αφιέρωμα στο νέο Ιταλικό Κινηματογράφο

Αφιέρωμα στο νέο Ιταλικό Κινηματογράφο
Είσοδος ελεύθερη
Πολιτιστικός Πολυχώρος «Δημ. Χατζής»

Τετάρτη 4 Μαρτίου, ώρα 9 μ.μ.
Η Ωραία Κοιμωμένη
(La Bella Addormentata)
Μάρκο Μπελόκιο, Ιταλία, Γαλλία 2012, 115'
Ιζαμπέλ Ιπέρ, Τόνι Σερβίλλο, Φαμπρίτσο Φάλκο

Η ταινία είναι βασισμένη

στην ζωή και κυρίως τον θάνατο της Ελουάνα Ενγκλάρο, της οποίας το δικαίωμα στον θάνατο υπήρξε για χρόνια μια από τις πιο πολυσυζητημένες υποθέσεις στην ιταλική δικαιοσύνη, κοινωνία και πολιτική και έφτασε ως το σημείο να προκαλέσει μια σοβαρή συνταγματική κρίση στη γειτονική χώρα. Η Ελουάνα Ενγκλάρο έπεσε σε κώμα το 1992 μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα σε ηλικία είκοσι ετών. Ο πατέρας της προσπαθούσε για δεκαεφτά ολόκληρα χρόνια να πείσει τους γιατρούς να αφαιρέσουν τον σωλήνα τροφοδοσίας της, πιστεύοντας ότι έτσι θα έδινε στην κόρη του ένα αξιοπρεπές τέλος, κατά τη δική της θέληση. Σύμφωνα με τον ίδιο, λίγους μήνες πριν το ατύχημά της, η Ελουάνα είχε επισκεφθεί έναν φίλο της που βρισκόταν σε κώμα και είχε ζητήσει, αν ποτέ βρεθεί στην ίδια θέση, κάποιος να δώσει ένα τέλος.
Μετά από μια δεκαετή δικαστική μάχη, οι γιατροί του νοσοκομείου που νοσηλευόταν, μείωσαν με δικαστική απόφαση την ποσότητα της τροφής που της παρείχαν, προκειμένου να προετοιμάσουν το τέλος της. Όμως ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, με τη σύμφωνη γνώμη του Βατικανού, εξέδωσε επείγον προεδρικό διάταγμα, το οποίο ακύρωνε την απόφαση του δικαστηρίου και σύμφωνα με το οποίο, κανείς δεν μπορεί να διακόψει την παροχή τροφής και νερού σε κάποιον ασθενή του οποίου η ζωή εξαρτάται από αυτά. Ο Πρόεδρος της Ιταλίας, Τζιόρτιο Ναπολιτάνο, εν τούτοις, αρνήθηκε να υπογράψει το προεδρικό διάταγμα, λέγοντας ότι δεν γίνεται ένα τέτοιο διάταγμα να ακυρώνει την απόφαση ενός δικαστηρίου.
Με αφορμή την ιστορία της Ελουάνα, αλλά δίχως να περιορίζεται σε αυτή, ο Μάρκο Μπελόκιο ξεκίνησε ήδη τα γυρίσματα του «Bella Addormentata», εν μέσω συζητήσεων κι εμποδίων. Θέλοντας να γυρίσει στην περιοχή του Φρίουλι-Βενέτσια Τζούλια, μια περιφέρεια του βορά όπου εκτυλίχθηκε το δράμα της Ελουάνα Ενγκλάρο μέχρι τον θάνατό της το 2009, αντιμετώπισε σθεναρή αντίδραση από την τοπική κοινωνία. Η κυβέρνηση της περιφέρειας προσπάθησε να τον εμποδίσει όχι μόνο να πάρει χρηματοδότηση από το ταμείο της για την ενίσχυση κινηματογραφικών παραγωγών, αλλά ακόμη και να κάνει αίτηση για χρηματοδότηση. Οι αντιρρησίες έλεγαν πως δεν θέλουν να θεωρηθεί η περιοχή τους σαν «ένα μέρος το οποίο καλλιεργεί την κουλτούρα του θανάτου».
Ο παραγωγός της ταινίας Ρικάρντο Τότζι, από την άλλη, λέει πως όσοι αντιτίθενται στα γυρίσματα δεν έχουν καν διαβάσει το σενάριο: «Η ταινία είναι ένας διαλογισμός γεμάτος ομορφιά πάνω στην ζωή και τον θάνατο. Μια διακήρυξη αγάπης προς τη ζωή. Όσοι το κατηγορούν δείχνουν μόνο την δική τους άγνοια και έλλειψη πληροφόρησης. Δεν πρόκειται για μια ταινία που κηρύττει υπέρ της ευθανασίας, όπως την περιγράφουν. Ούτε είναι μια ταινία εναντίον της θρησκείας. Οι ιστορίες του φιλμ διακρίνονται από μια βαθιά αγάπη για τη ζωή».
Το σενάριο γραμμένο από τον Μπελόκιο, την συγγραφέα Βερόνικα Ράιμο και τον Στέφανο Ρούλι, έναν από τους σημαντικότερους σεναριογράφους της Ιταλίας σήμερα, συναντά στην πορεία του την ιστορία της Ελουάνα, την τελευταία εβδομάδα της ζωής της, αλλά περιλαμβάνει κι άλλους χαρακτήρες, που δεν έχουν απαραίτητα να κάνουν με την ίδια και την πολεμική που ξεκίνησε η κατάστασή της. Εν τούτοις, στο φιλμ υπάρχουν πλάνα γυρισμένα στο νοσοκομείο όπου πέθανε, παρουσιάζονται αληθινά έγραφα από την υπόθεσή της και ο πατέρας της Μπεπίνο Ενγκλάρο, έχει έναν μικρό ρόλο στο φιλμ. Ο ρόλος του πατέρα της ηρωίδας εν τούτοις, ανήκει στον Τόνι Σερβίλιο.
Παρακολουθούμε τέσσερις ανεξάρτητες ιστορίες:
1)  ένας ευσυνείδητος αλλά κλειστός νεαρός γιατρός αναλαμβάνει μια αυτοκτονική ναρκομανή που νοσηλεύεται στο νοσοκομείο.
2)  μια ώριμη ηθοποιός, έχει αποσυρθεί για να αφιερωθεί στην επίσης σε κωματώδη κατάσταση κόρη της, την οποία κρατάει και φροντίζει στο σπίτι, πράγμα που δεν καλοβλέπει ο αδελφός της, επίδοξος ηθοποιός.
3) ένας ευσυνείδητος γερουσιαστής αποφασίζει να διαφοροποιηθεί του κυβερνώντος κόμματος του Μπερλουσκόνι, στο οποίο ανήκει, και να ψηφίσει «όχι» σε έναν νόμο που απαγορεύει την ευθανασία. Ταυτόχρονα, ο χήρος γερουσιαστής –που κρύβει ένα τραυματικό μυστικό για τον θάνατο της άρρωστης γυναίκας του– προσπαθεί να βελτιώσει τη σχέση του με την κόρη του, Μαρία, η οποία είναι θρήσκα και μετέχει κάθε τόσο σε δημόσιες προσευχές και επικλήσεις για την μακροημέρευση της Ελουάνα.
4)  Τέλος, η Μαρία, η κόρη γερουσιαστού, ζει έναν φευγαλέο, περίεργο έρωτα με τον νεαρό Ρομπέρτο, ο οποίος επίσης ταλαιπωρείται αφάνταστα από τα βίαια ξεσπάσματα του μικρότερου, ανισόρροπου αδελφού του.