Η τεχνολογία αλλάζει τον κόσμο όχι όμως την "εθνική παθοκρατία και χαρακίρι"!

ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ*

Ο τεχνολογικός μετασχηματισμός είναι η μεγαλύτερη πρόκληση  που (δεν) αντιμετωπίζει η χώρα, (ενώ απουσιάζει σχεδόν παντελώς η δημόσια συζήτηση), στην πραγματικότητα πορεύομαστε άνευ στόχων σε ένα κόσμο που ανταγωνίζεται για την θέση του στις επερχόμενες αλλαγές.

Οι υπολογιστές είναι τώρα τόσο γρήγοροι και τόσο διαδεδομένοι, η αυτοματοποίηση και η τεχνητή νοημοσύνη τρέχουν με νέα επιτάχυνση το χρονοδιάγραμμα.

Τα ζητήματα μετατόπισης
αντικειμένων εργασίας είναι τεράστια και κάνουν λάθος όσοι θεωρούν ότι κινδυνεύουν οι θέσεις χαμηλών δεξιοτήτων. Οι τελευταίες προβολές προβλέψεων εκτιμούν ότι: το 2037 στις ΗΠΑ  θα είναι αυτοματοποιημένο -τουλάχιστον- το 47% των θέσεων εργασίας -και δεν εκτοπίζει μόνο εργάτες από θέσεις αλλά και δικηγόρους, μηχανικούς, γιατρούς, πιλότους κά αφού ήδη η ευφυΐα των μηχανών άρχισε να γράφει κώδικα. Δηλ. η νέα οικονομία και ανάπτυξη έρχεται από την τεχνολογική καινοτομία αλλά εδώ επικεντρωνόμαστε σε παραστάσεις κοινοβουλευτικές όπου περισσεύει ο εγωισμός των  "πολιτικών της παρακμής" με "ταλέντο" στο γκρίζο δηλ. στην δημιουργία εικόνων ώστε να μην διακρίνουν οι πολίτες το μαύρο/ άσπρο, την αλήθεια/ το ψέμα, το χρήσιμο και μή, το εφικτό, το δυνατό, το επιδιωκόμενο. Έτσι πάμε απο εμπλοκή σε εμπλοκή της ποσοτικής χαλάρωσης  και εξόδου  στις αγορές, με την συμμετοχή του ΔΝΤ απειλεί το πρόγραμμα. Ένα ομως απο τα κλειδιά για να βγούμε απο την κρίση είναι η έγκαιρη στροφή σε δημόσιες πολιτικές διαρκούς -δια βίου- εξοπλισμού και ανανέωσης των γνώσεων, ικανοτήτων, δεξιοτήτων. Αυτό σημαίνει συντονισμό και δυναμική πολιτική εκπαίδευσης αλλά και συνεργασιών με επιχειρήσεις για την προετοιμασία από το δημοτικό για υψηλή επένδυση στην υψηλή τεχνολογία των μελλοντικών φοιτητών και εργαζόμενων. Αυτό ποιό μνημόνιο το εμποδίζει; Πώς όμως μπορεί να γίνει  με ένα "πολιτικό" προσωπικό που ακόμη και την αιγίδα του Υπ. "Παιδείας" σε ένα διαγωνισμό ρομποτικής -που δεν καταβάλλει ούτε ένα ευρώ για την οργάνωσή του-την εξαρτά από άλλα κριτήρια μικροεντολών για κομματικές εξυπηρετήσεις σε προσκείμενους ή μικροσυμφέροντα ορισμένων δηλ. την γνωστή "παθοκρατία" που οδηγεί κάθε φορά και σε νέο χαρακίρι πλήν όμως τώρα είμαστε σε δεδομένα  για εθνικό και όχι μόνο μιας συλλογικότητας ή ατομικό!

 Μπορεί η τεχνολογία να χτίζεται στην επιστημονική φαντασία αλλά από το ´90 και μετά ο κλάδος  χαρακτηρίζεται από έκρηξη επενδύσεων και βρίσκεται στην κορυφή κερδών, δημιουργίας νέου πλούτου. Στην Ινδία μέσα σε ένα χρόνο άνοιξαν τραπεζικό λογιαριασμό 220 εκ. άνθρωποι. Τα ηθικά και τα νέα προβλήματα ρύπανσης κλπ δεδομένα είναι μεγάλα  μαζί με τα πολιτικά: αν η αύξηση της παραγωγικότητας μπορεί να μειώσει ή να αυξήσει τις ανισότητες και επομένως το σωστό πλαίσιο και η κατεύθυνση είναι κρίσιμο στοιχείο από τώρα για το μέλλον.Εδώ ποιοί θα ενώσουν τις τελείες του παρελθόντος με το μέλλον ως φωτεινά σημεία; Όταν την προηγούμενη εβδομάδα στην Βουλή δεν κατάφεραν να μας διαφωτίσουν ούτε για την επόμενη; 

Η επειδή δεν πήραμε ανταλλάγματα για την συνέχεια των μνημονίων οπως λέει η ΝΔ; εκεί είναι η διαφορά; Άντε τώρα να δούμε τι θα συμβεί άν "πετάξουν τα ταξί στον ουρανό" με τους οδηγούς ή όταν ο τρόπος  ζωής μας μεταβληθεί συγκλονιστικά -όπως αναμένεται- την επόμενη δεκαετία. Τι προσδοκάμε  άν και όταν αρχίσουμε να βγαίνουμε από την βρώμικη κατάσταση και σταθεροποιηθούμε μεσο-μακροπρόθεσμα όταν δεν προετοιμαζόμαστε στοιχειωδώς;

Μήπως και εμείς αργούμε  να σκεφτούμε το μέλλον, οικονομικό, τεχνολογικό και κοινωνικό, χωρίς όλους όσους θέτουν ως μόνο διακύβευμα: ποιός μπορεί καλύτερα να κάνει τον "διεθνή παρία" για την αποικία χρέους !

*Ο Σπύρος Παπασπύρος είναι πρώην πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ