ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΒΛΕΤΣΑ*
Η κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης που την υποστηρίζουν πανηγυρίζουν για τις επιτυχίες στο πεδίο της οικονομίας. Η υπέρβαση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα, η -κάτω του αναμενόμενου- ανάπτυξη και η μικρή μείωση της ανεργίας παρουσιάζονται σαν μεγάλα επιτεύγματα της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Όμως από το καλοκαίρι του 2015 και μετά,
όλοι εκείνοι που σήμερα πανηγυρίζουν έλεγαν με κάθε αφορμή ότι η οικονομική πολιτική που εφαρμόζουν δεν τους εκφράζει και έχει επιβληθεί από τους δανειστές. Ακόμη και για πραξικόπημα, το οποίο έγινε σε βάρος του ελληνικού λαού και της κυβέρνησής του, μιλούσαν.
Πώς γίνεται σήμερα να πανηγυρίζουν για τα αποτελέσματα μιας πολιτικής που δεν ήταν δική τους, δεν την ήθελαν και την πολέμησαν με κάθε τρόπο;
Ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοί του ήταν υποτίθεται οι μεγάλοι εχθροί της λιτότητας και ήθελαν να την καταργήσουν, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Σήμερα περηφανεύονται επειδή έχουν εφαρμόσει περισσότερη λιτότητα από αυτή που τους ζητήθηκε.
Όταν το κράτος κάθε χρόνο ξόδευε πολλά δισεκατομμύρια περισσότερα από όσα εισέπραττε, έχοντας μεγάλα ελλείμματα, ο σημερινός πρωθυπουργός κατηγορούσε τους άλλους για τη λιτότητα. Τώρα ο ίδιος θεωρεί κατόρθωμα το υπερβολικό πλεόνασμα, που ήρθε αυξάνοντας τους φόρους και τις εισφορές και μειώνοντας τις δαπάνες για κοινωνική πολιτική και δημόσιες επενδύσεις.
Στην ανάπτυξη, μετά την υστέρηση σε σχέση με τις προβλέψεις των διεθνών οργανισμών για την τριετία 2015- 2017, που πλησιάζει σωρευτικά το 10%, έχουμε υστέρηση για το 2017 και σε σχέση με τις προβλέψεις της ίδιας της κυβέρνησης. Ο προϋπολογισμός έγινε με πρόβλεψη για ανάπτυξη 2,7% και τώρα η κυβερνητική εκτίμηση είναι για 1,6%.
Τα οικονομικά δεδομένα είναι ξεκάθαρα, αλλά η κυβερνητική προσπάθεια εξελίσσεται ερήμην της πραγματικότητας. Ζούμε σε μια χώρα όπου κάποιος μπορεί με την ίδια ένταση και το ίδιο πάθος να υποστηρίξει τα ακριβώς αντίθετα πράγματα, χωρίς κανέναν ενδοιασμό.
Ζούμε επίσης σε μια χώρα που υπάρχει ακροατήριο έτοιμο να καταναλώσει καταφανώς αντιφατικές εκδοχές των πραγμάτων. Υπάρχουν πολίτες που υποστήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ όταν ήταν αντιμνημονιακοί και συνεχίζουν να τους υποστηρίζουν τώρα που εφαρμόζουν με ζήλο τα μνημόνια. Υπάρχουν πολίτες που ταυτίστηκαν με τα σημερινά κυβερνητικά κόμματα εναντίον της λιτότητας και τώρα είναι ικανοποιημένοι με περισσότερη λιτότητα.
Είναι πολύ συνηθισμένο πολιτικοί να λένε ψέματα, να υπόσχονται άλλα πριν τις εκλογές και άλλα να κάνουν μετά, εδώ όμως μιλάμε για κάτι ποιοτικά διαφορετικό. Το «ή εμείς ή αυτοί» συμπύκνωσε την τεράστια επιθετικότητα απέναντι στα μνημόνια, στη λιτότητα και τους πολιτικούς των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ακολούθησε μια πλήρης μεταστροφή από τις ηγεσίες των σημερινών κυβερνητικών κομμάτων με μοναδικό σκοπό τη διατήρηση της εξουσίας.
Το μεγαλύτερο κατόρθωμά των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν είναι ότι μπόρεσαν να εξαπατήσουν εκατομμύρια πολίτες, είναι ότι μπόρεσαν να διατηρήσουν έναν ικανό αριθμό υποστηρικτών, που συνεχίζουν να τους ακολουθούν και κάνουν μικρές κολοτούμπες για να προσαρμοστούν στα κυβερνητικά αφηγήματα.
Οι πολίτες αυτοί όχι μόνο δεν είναι αγανακτισμένοι για την εξαπάτηση που υπέστησαν, αλλά είναι και ευχαριστημένοι. Δείχνουν να απολαμβάνουν και αυτοί την εξουσία του Τσίπρα και του Καμμένου σαν να είναι δική τους και θέλουν να διατηρήσουν την ψευδαίσθηση για όσο περισσότερο γίνεται.
*Ο Σπύρος Βλέτσας είναι κινηματογραφιστής και συγγραφέας. Το τελευταίο του βιβλίο "Βολικοί μύθοι, καταστροφικές απάτες-10 όψεις του εγκλωβισμού στην κρίση" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επίκεντρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου