Η Κωνσταντίνα ήταν ψηλή ξανθιά γαλανομάτα, όχι
τόσο προς το σέξι αλλά μάλλον προς το βουκολικό της. Ένα ροδομάγουλο
κορίτσι, βία εικοσιπέντε χρονών, που ο επιούσιος την έριξε ωρομίσθια
θεολόγο σε κάποιο από τα σκληρά σχολεία του κέντρου της Αθήνας.
Παρακολούθησα τη σταύρωσή της από διπλανή αίθουσα και ήρθε νομίζω ο
καιρός να το θέσω υπ’ όψιν αθέων τε και θεοσεβούμενων αυτού του γελοίου
ντιμπέιτ.
Η θυσία της δεν απέβη επί ματαίω. Απάνω της γενιές ολόκληρες εξασκήθηκαν στο μπούλινγκ και στο σεξισμό, που παλιά δεν τα έλεγαν μπούλινγκ και σεξισμό αλλά «φασαρία στην ώρα της θρησκευτικούς». Νόμιμη πάντως φασαρία, αν κρίνω από την ανοχή διευθυντών, συναδέλφων, συλλόγου γονέων και του οικείου υπουργείου.
Αν ο κύριος Φίλης και ο αρχιεπίσκοπος ήξεραν τι τραβάνε οι θεολόγοι στην τάξη, θα έδιναν υποχρεωτική απαλλαγή από τα Θρησκευτικά σε όλους τους μαθητές. Έτσι, τα «Θρησκευτικά» δεν θα ήταν προπόνηση στο σαδισμό ούτε ένα άκοπο εικοσαράκι στο απολυτήριο. Διότι, ως γνωστόν, η ακυρωμένη αυτή ειδικότητα δεν έχει το βαθμολογικό βούρδουλα των Μαθηματικών και των Ελληνικών, ούτε τη δυνατότητα να συμπληρώνει το εισόδημά της με «μαύρα» από τα απογευματινά φροντιστήρια.
Θα γλιτώναμε μια και καλή κι από τους επαγγελματίες του δημόσιου λόγου οι οποίοι δεν το ’χουν σε τίποτα να ξεδιπλώσουν ιδεολογικά επιχειρήματα κι αντεπιχειρήματα αποφεύγοντας σαν το διάολο να ανοίξουν το καπάκι της εκπαίδευσης. Ένα σχολείο «μπες-βγες» με ειδικότητες πολλών ταχυτήτων που βολεύει μια χαρά υπουργούς σαν τον κ. Φίλη και τους προκατόχους του.
Δόξα τω Θεώ, δεν υπάρχει ανάγκη να κοροϊδέψουμε την κοινωνία. Κοροϊδεύεται κι από μόνη της απαιτώντας τάχαμου ένα «λαϊκό» σχολείο την ώρα που σύσσωμη ομνύει σ’ ένα ελληνοχριστιανικό τοιούτο.
Γι’ αυτό, όταν εκδηλώνεται κανά παρόμοιο ψευτοτζαρτζάρισμα μεταξύ Εκκλησίας και Υπουργείου Παιδείας, σκέφτομαι αμέσως την Κωνσταντίνα που έσφιγγε το καταλογάκι της στο στήθος και κάθε διδακτικό εξάωρο γερνούσε κατά μία δεκαετία. Αν επέζησε όλης αυτής της «εκπαιδευτικής διαδικασίας», σήμερα θα είναι, το λιγότερο, χιλίων διακοσίων ενενήντα εννέα χρονών.
ΠΗΓΗ:
Η θυσία της δεν απέβη επί ματαίω. Απάνω της γενιές ολόκληρες εξασκήθηκαν στο μπούλινγκ και στο σεξισμό, που παλιά δεν τα έλεγαν μπούλινγκ και σεξισμό αλλά «φασαρία στην ώρα της θρησκευτικούς». Νόμιμη πάντως φασαρία, αν κρίνω από την ανοχή διευθυντών, συναδέλφων, συλλόγου γονέων και του οικείου υπουργείου.
Αν ο κύριος Φίλης και ο αρχιεπίσκοπος ήξεραν τι τραβάνε οι θεολόγοι στην τάξη, θα έδιναν υποχρεωτική απαλλαγή από τα Θρησκευτικά σε όλους τους μαθητές. Έτσι, τα «Θρησκευτικά» δεν θα ήταν προπόνηση στο σαδισμό ούτε ένα άκοπο εικοσαράκι στο απολυτήριο. Διότι, ως γνωστόν, η ακυρωμένη αυτή ειδικότητα δεν έχει το βαθμολογικό βούρδουλα των Μαθηματικών και των Ελληνικών, ούτε τη δυνατότητα να συμπληρώνει το εισόδημά της με «μαύρα» από τα απογευματινά φροντιστήρια.
Θα γλιτώναμε μια και καλή κι από τους επαγγελματίες του δημόσιου λόγου οι οποίοι δεν το ’χουν σε τίποτα να ξεδιπλώσουν ιδεολογικά επιχειρήματα κι αντεπιχειρήματα αποφεύγοντας σαν το διάολο να ανοίξουν το καπάκι της εκπαίδευσης. Ένα σχολείο «μπες-βγες» με ειδικότητες πολλών ταχυτήτων που βολεύει μια χαρά υπουργούς σαν τον κ. Φίλη και τους προκατόχους του.
Δόξα τω Θεώ, δεν υπάρχει ανάγκη να κοροϊδέψουμε την κοινωνία. Κοροϊδεύεται κι από μόνη της απαιτώντας τάχαμου ένα «λαϊκό» σχολείο την ώρα που σύσσωμη ομνύει σ’ ένα ελληνοχριστιανικό τοιούτο.
Γι’ αυτό, όταν εκδηλώνεται κανά παρόμοιο ψευτοτζαρτζάρισμα μεταξύ Εκκλησίας και Υπουργείου Παιδείας, σκέφτομαι αμέσως την Κωνσταντίνα που έσφιγγε το καταλογάκι της στο στήθος και κάθε διδακτικό εξάωρο γερνούσε κατά μία δεκαετία. Αν επέζησε όλης αυτής της «εκπαιδευτικής διαδικασίας», σήμερα θα είναι, το λιγότερο, χιλίων διακοσίων ενενήντα εννέα χρονών.
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου