Πολλά γράφονται, λέγονται, ακούγονται για το πιο σοβαρό κοινωνικό ζήτημα.
Η πανοραμική οπτική για τις "λύσεις" ή τις "χαμένες" ευκαιρίες του παρελθόντος ή τις θνησιγενείς μνημονιακές "εξυγιάνσεις" και τελικά για την ουσιαστική αναδιάρθρωση στο πλαίσιο των αρχών της κοινωνικής ασφάλισης είναι το τεράστιο έλλειμμα.
Έλλειμμα που αυξάνει αντί να μειώνει το δημοσιονομικό, οικονομικό και ηθικό άνοιγμα, τις τρύπες.
Εύκολα λεγεται "άν τότε γίνονταν αυτό" άραγε πότε ; όταν το ΑΕΠ έτρεχε με 3,4,5% ετήσιο ρυθμό αύξησης; όταν η ανεργία ηταν μονοψήφιος αριθμός; όταν το δημογραφικό -που ήταν και είναι μείζον ζήτημα- είχε περιθώρια αυτοτελών πολιτικών και άλλου τύπου κινήτρων για την "θεραπεία" του : Μήπως τελικά όλοι αυτοί πρόβλεψαν την κρίση απο το 90-93; Αν ναι γιατί άρχισαν να μετατρέπουν το δημόσιο χρέος απο εσωτερικό σε εξωτερικό ; Τις αρχές του 2000 και πιο συγκεκριμμένα 2001-2005 για ποιά χαμένη ευκαιρία μιλούν ; μήπως για την μετατροπή του μακροπρόθεσμου χρέους και δανεισμού σε μεσοπρόθεσμο ; Για να μην επεκταθούμε και στα επιτόκια .
Η χώρα δεν χρεοκόπησε απο το ασφαλιστικό. Η ασφάλιση κατέρρευσε απο τα άλλα !
Κύρια απο τις ασύνδετες βραχυ-μεσο-μακροπρόθεσμες επιλογές και ασυνάρτητες αποφάσεις .
Δυστυχώς ο έλεγχος του χρέους δεν έγινε απο τα "αριστερά" και η πρωτοβουλία για τον έλεγχό απο κοινωνική έγινε στενά κομματική, εσωκομματική και κατέληξε σε "διακωμώδηση" !
Τελικά το μόνιμο θύμα των εμφανών και αφανών σκοπιμοτήτων και μεθοδεύσεων είναι ο διάλογος και η διαφάνεια. Αποτέλεσμα ο αρνητισμός και ο φόβος να εχει εγκατασταθεί μόνιμα και στο έδαφος αυτό ο φαρισαϊσμός και ο λαϊκισμός να ναρκοθετεί λύσεις και να πνίγει και την αλήθεια.
Προφανώς σε ένα πολυπαραγοντικό θέμα υπάρχει ευθύνη σε πολλές πλευρές και όχι μόνο στις κυβερνήσεις ή τα συνδικάτα αφού μην κοροϊδευόμαστε : υπάρχουν και τεράστια συμφέροντα. Εδώ όμως ποια κυβέρνηση μίλησε ειλικρινά ;
Μέσα απο τον μπαμπούλα της βιωσιμότητας επιχειρούνταν υπόγειες διαδρομές και τώρα πάλι τα ίδια και γι αυτό πλέον δεν "πιστεύει" κανείς ότι ο λύκος έρχεται αφου είναι η 10η κυβέρνηση που τον βλέπει, δεν τον έβλεπε ως αντιπολίτευση όπως και η τωρινή αντιπολίτευση !
Παραθέτω μια παράγραφο απο πρόσφατο άρθρο του Τ.Γιαννίτση πο στέκεται ψύχραιμα και σε απόσταση ασφαλείας απο την "μυθοποίηση" της προτεινόμενης μεταρρύθμισης του 2001 :
"Το θέμα τελικά είναι ότι στην πραγματικότητα κανένα μεγάλο πρόβλημα δεν μένει άλυτο. Αν δεν λυθεί πολιτικά, το λύνει με σκληρό τρόπο η ίδια η πραγματικότητα. Μόνο που τέτοιες λύσεις θα είναι πολύ πιο επώδυνες για όσους θα τις υποστούν. Θα είναι ακόμη πιο επώδυνες στο μέτρο που θα τις χειριστεί πολιτικά μια συντηρητική - φιλελεύθερη κυβέρνηση, που θα εναποθέσει σε μηχανισμούς της αγοράς - που επιπλέον συχνά είναι και μηχανισμοί διαφθοράς - την επίλυση του συνταξιοδοτικού και των κοινωνικών πτυχών με τις οποίες αυτό συνδέεται. Στο μεταξύ εμείς μέχρι να καταφέρουμε να συνθέσουμε το κρίσιμο πολιτικό στίγμα μιας σύγχρονης σοσιαλιστικής δύναμης που οφείλουμε στην κοινωνία, θα δίνουμε ραντεβού στα συνέδρια ή στις πλατείες για να γιορτάζουμε τις ήττες μας".
Ένα ερώτημα :
Τελικά η κυβέρνηση μπορεί να δώσει ένα ποσοτικοποιημένο πίνακα των "οφελημάτων" που ισχυρίζεται ; Για να γνωρίζουμε εάν τον Ιούνιο ή τον άλλο χρόνο θα έχουμε νέες ακόμη πιο άγριες περικοπές !
* Ο Σπύρος Παπασπύρος είναι Πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου