Ευρωζώνη και κοινό νόμισμα με 19 διαφορετικά : δημόσια ελλείμματα, επιτόκια ( με αγορές απόλυτα ελεύθερες να κερδοσκοπούν ) φορολογικά συστήματα ( ιδιαίτερα οι συντελεστές φορολογίας των επιχειρήσεων τροφοδοτούν τον αχαλίνωτο ανταγωνισμό) εκπαιδευτικές προδιαγραφές, κοινωνικά συστήματα ασφάλειας και τώρα προς δόξα της συνοχής "πάει" για 19 Σένγκεν !
Εδώ ένταση , πρωτοφανείς μεταναστευτικές ροές , "αναρίθμητα" πολιτικά σενάρια : "αν" η κυβέρνηση στην σύνοδο κορυφής συνδέσει προσφυγικό, αξιολόγηση, τα "βάλει σκληρά" και τα "σπάσει" και πάει σε εκλογές, "αν" διευκολυνθεί στην αξιολόγηση λόγω προσφυγικού και "κερδίσει" χρόνο δηλ. δεν "πέσει άμεσα" - αν κι αυτό δεν το ζητά κανείς επίσημα αφού η ΝΔ "βολεύεται" στην "θεωρία" του ώριμου φρούτου,το ΠΑΣΟΚ ψάχνει τρόπο συμμετοχής - "άν" ο Πρωθυπουργός ψάχνει για"ηρωική" έξοδο αφού "φοβάται" διαφωνίες βουλευτών σε ψηφοφορίες ή "αν" στην λογική ότι η "πρώτη αριστερή κυβέρνηση" δεν αποχωρεί, προχωρήσει και τον "ρίξουν" θα τα "βάλει" με την διαπλοκή (γι "αυτό άνοιξε το θέμα καναλιών) και θα "δικαιολογήσει" την πτώση, "αν" επειδή η "κοινή γνώμη" χρεώνει στους Ευρωπαίους το προσφυγικό και η πτώση του ΑΕΠ με τα capital ήταν μικρή (άρα " έπιασε πάτο η οικονομία") πιστώνεται χρόνο -γέφυρα για την " πολιτική ανάκαμψη της κυβέρνησης"- "αν","αν"... ήταν επί της ουσίας η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών μπορούσε να άνοιγε μια διαφορετική στρατηγική για την πατρίδα !
Εάν οι συνόδοι κορυφής είχαν στην ατζέντα ως κοινή υπόθεση : το χρέος των κρατών - μελών όπως έγινε μετά τον πόλεμο, κοινό δίκτυ κοινωνικής προστασίας , δημοκρατική εμβάθυνση της Ευρωπαικής διακυβέρνησης, κοινό σύστημα φορολόγησης με προτεραιότητα στην χρηματοδότηση της παιδείας, της καινοτομίας,απασχόλησης νέων, επίπεδο δημόσιου ελλείμματος που να διευκόλυνε την ανάπτυξη σε ενιαίο ευρωπαϊκό πλαίσιο,η κοινή εξωτερική πολιτική με επίκεντρο την Ειρήνη, δεν θα είχαμε "στασιμότητα" στην κρίση και "πάρκινγκ" προσφύγων.
Άν τα παράλληλα και αντιφατικά σενάρια σκηνοθετούσαν έργο,η καχυποψία και ο αλχημισμός ήταν λιγότερα τόσο περισσότερο
δημοκρατική και αυθεντική πορεία θα είχαμε και βέβαια δεν θα φθάναμε εδώ !
Άν οι πολίτες δεν δούν οτι οι επιλογές πρέπει να κατευθυνθούν για την δημιουργία και πάλι ρωμαλεότητας στην χώρα και οι υγιείς παραγωγικές, κοινωνικές, πολιτικές και επιστημονικές δυνάμεις δεν συναντηθούν σε μια αξιόπιστη μετταρυθμιστική πρόταση, όσο κι αν συζητώνται αλλαγές στα ωράρια των καταστημάτων, απορυθμίζεται η αγορά εργασίας για να γίνει πιο "αποτελεσματική" ή μειώνονται οι συντάξεις τόσο η κρίση θα είναι καθισμένη ως ελέφαντας εντός ή στις αυλές των σπιτιών.
Η λύση δεν ειναι πλεον-ή μόνο-η τιμωρία ενός πολιτικού συστήματος αλλα η δημιουργία ενός νέου και χρήσιμου για τον τόπο. Αυτό δεν επιτυγχάνεται με καταφυγή σε ακραία μορφώματα ή οπισθοδρομικούς σχηματισμούς.
Τα σαθρά θεμέλια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και του ντόπιου, όπως αποδεικνύει η κρίση και η νέα καταιγίδα προβλημάτων, απαιτούν επαναθεμελίωση άλλου τύπου.
Να σταματήσουμε τα "όσκαρ" στην επιδερμικότητα, την υποκρισία, τιν κούφια ρητορική,την γελοιότητατα, τα "αν" για τα ήσσονα αφού τα αν για τα μείζονα είναι αναγκαία !
* Ο Σπύρος Παπασπύρος είναι Πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου