Αυγουστιάτικο βλέμμα στα φθινοπωρινά σενάρια!

ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ*

Εκεί που ταξιδεύεις στον ορίζοντα και το πνεύμα τείνει από την αντηλιά να παραδοθεί στην ραστώνη, οι επιτυχίες στους Ολυμπιακούς το επανανεργοποιούν αλλά τα πολιτικά το "ρίχνουν". 
Οι εκδοχές για εκλογές είναι μία ερμηνεία της κινητικότητας: εκλογικός πυρετός, εγκαίνια ημιτελών "γιοφυριών", διαβεβαιώσεις για εργασιακά, συνταγματική αναθεώρηση, ταξίδια Κίνα και Βουλγαρία, τηλεοπτικές άδειες, ΕΛΣΤΑΤ, νέα γενιά συμβασιούχων στο δημόσιο, γερμανικές αποζημιώσεις κα.
Η άλλη ερμηνεία είναι η "δημιουργία μιας ασπίδας φυγής" από την διογκούμενη δυσαρέσκεια: μειώσεις συντάξεων, φορολογικές επιβαρύνσεις, ακρίβεια, ανεργία, κόφτης  δηλαδή πόλωση κοινωνίας-κυβέρνησης. Η ανάκαμψη που, σωστά  επισημαίνει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης,  σημαίνει αύξηση επενδύσεων, θέσεων εργασίας, ενίσχυση εισοδημάτων κλπ. πάει πιο αργά από την χελώνα. Η προσδοκία για το "άνοιγμα" επαναρρύθμισης του χρέους είναι το μόνο, αμφίσημο στο χρόνο και την κατάληξη, εισιτήριο μέσης διαδρομής για την κυβέρνηση.
Η σύγχυση επί του γενικού και αόριστου αλλά και το σημερινό κενό εννοιών: "κεντροαριστερά", "κεντροδεξιά", σοσιαλισμός ή φιλελευθερισμός με διάφορα "συμπαρατασσόμενα, ανανεούμενα, διευρυνόμενα" συνοδευτικά όπως κοινωνικός, δημοκρατικός – ανθρώπινος - σύγχρονος κλπ. και η εικόνα μαγειρείων "καθιστούν" τα πρόσωπα κυρίαρχα στο "παιχνίδι" της πολιτικής. Τα πολιτικά τεχνάσματα, η επιτηδευμένη ρητορική "διαχείρισης" αντιθέσεων, η μόχλευση σκοπιμοτήτων σε ένα ρημαγμένο και παρακμιακό  τοπίο, που ονομάζεται δημόσια σφαίρα, "ανακατεύει".
Αιωρούμενα ιδεολογικά, πολιτικά, κοινωνικά τα πιο πολλά κόμματα, και πρώτα η κυβέρνηση, ετοιμάζονται για συνέδρια, για λίφτινγκ συσκευασίας στο υφιστάμενο "super market πολιτικών προϊόντων", αναζητούν στίγμα κυρίως για διεκδίκηση εκλογικών ποσοστών.
Δύσκολα οι πολίτες πείθονται ότι το υπόβαθρο των "πάνω"  διελκυστίνδων έχει κάτι καλό για τους ίδιους και δεν γίνεται για την καρέκλα.
Οι νέοι κύκλοι ανοίγουν από πριν αλλά είναι καταλυτικό για την εξέλιξή τους το “πώς και πότε” κλείνουν οι προηγούμενοι! 
Επομένως οι φθινοπωρινές εξελίξεις δεν κρίνονται στα τερτίπια ή τις οργισμένες δηλώσεις αλλά στο πεδίο της κοινωνίας!
Η κυβέρνηση και η ΝΔ έχουν λίγα περιθώρια να απαγκιστρωθούν από την ατζέντα που ήδη έχουν "φιλοτεχνήσει", κυρίως να κινηθούν εκτός "market" για μία νέα σχέση με την κοινωνία. Εξάντλησαν πολλαπλώς την ελπίδα της μεταμνημονιακής Ελλάδας  με μνημονιακές μεταλλαγές!
Ζητείται και πάλι επανασύνθεση, έξω από το super market, αυτόνομη πολιτική σχέση  με τους πολίτες για διέξοδο από την κυκλικότητα της κρίσης. Αυτή είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να επισπεύσει τις εκλογές, διαφορετικά για πολλούς πολίτες το άμεσα ή αργότερα δεν έχει ουσία αν είναι να έχουμε μία από (ή περίπου) τα ίδια. Η ογκούμενη δυσαρέσκεια, ο σκεπτικισμός, ο προβληματισμός της κοινωνίας αναζητεί πορεία με πρωταγωνιστή την ίδια.
Άλλως και πάλι η σοδειά δεν θα μαζευτεί, θα σαπίσει (ξανά) στο χώμα. Έτσι γυρίζει το βλέμμα στα παιδιά με τα κουβαδάκια για λίγο ακόμη: στην ελεύθερη δημιουργία να χαράσσουν δρομάκια στην άμμο και  πύργους χωρίς αλλότρια ή ιδιοτελή αφού διαχωρίζουν καθαρά το καλό ή κακό!
*Ο Σπύρος Παπασπύρος είναι Πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.