Μια φορά κι ένα καιρό μιά μέρα, που το καλοκαίρι παρέδιδε στο φθινόπωρο, ένα χωριό δίπλα στο βάλτο ήταν σε "αναταραχή". Είχε πολλές οικογένειες με εργάτριες μέλισσες, κάποιες αξιωματικών, λίγες με βασίλισσες, ελάχιστες δυναστειών και άλλων ειδών (τυφλοπόντικων, κουνουπιών, φιδιών κα) της φύσης.
Η εξουσία ασκούνταν κυρίως από τις οικογένειες αξιωματικών που "επέλεγαν" μερικές δυναστείες και βασίλισσες και ψηφίζονταν βέβαια από τις περισσότερες οικογένειες των εργατριών. Για να το καταφέρνουν αυτό είχαν δίκτυα από μεγάφωνα που κάθε πρωί και βράδυ όριζαν το καλό, το κακό, πως η ευτυχία θάρθει σε όλους, τι την απειλεί, από τι κινδυνεύει ο δρόμος της. Τόνιζαν δε ότι οι κανόνες -καλοί ή κακοί- πρέπει να τηρούνται έως να αλλάξουν. Για τα μικρότερα, όποια δεν ήταν "χρυσογεννημένα", καλλιεργούσαν ότι είναι "βρώμικα" και μη σοβαρά, μη έγκυρα, χαμηλού επιπέδου ενώ παράλληλα είχαν τους τυφλοπόντικες που έβγαιναν από τους υπονόμους και φώναζαν: άκουσες τι λένε ή τι θα πούν για εκείνο ή αυτόν και εξαφανίζονταν.
Μια μέρα από το βάλτο ήρθε ένα μολυσματικό ρεύμα και έφεραν τρείς μάγους να το αντιμετωπίσουν. Έδειχναν ως υπεύθυνες κάποιες κυψέλες καθώς και κάποιους αξιωματικούς, ενώ συνέχιζαν να παίρνουν μέλι από τις κοινές αποθήκες όπου αποθήκευαν οι μέλισσες για τις δύσκολες καταστάσεις και τα ανήμπορα χρόνια. Έτσι οι μάγοι, που έλεγαν ότι έπρεπε να ανακαλύψουμε την συνταγή τους, άρχισαν να διαχειρίζονται τις αποθήκες. Παράλληλα ήρθε ένας κανόνας σκοπιμότητας και ένα μεγάφωνο, που όταν καταστρέφονταν μέλισσες έλεγε "επώδυνο αλλά αναγκαίο", ειρωνευόταν “λάθος του φαύλου παρελθόντος που διοικούσε και επέτρεψε να γίνει”, τώρα λέει: απαράδεκτο να καταστραφούν οι εργάτριες μας.
Αποδεκτό από αρκετές οικογένειες εργατριών αλλά, δεν "κατανοούν" τι φταίει ο κανόνας και δεν δίνουν ότι δικαιούνται οι εργάτριες τους! Έτσι οι μέλισσες αδιαφορούν. Τις ενδιαφέρει να διώξουν την Politic Acherontia Atropos, τον ύπουλο εχθρό της μέλισσας, να προστατεύσουν τις κυψέλες και να την εξοντώσουν από το χωριό.
Στα μαύρα χρόνια, και πριν, αν από κάποια κυψέλη υπήρχε υπαινιγμός για τον κίνδυνο από τον βάλτο ή για το φωτισμό που έβαλαν για να τον έχουν ως αξιοθέατο σε αγώνες ή μίλαγε αρνητικά για τους μάγους την εμφάνιζαν ως ύποπτων κινήτρων, την στοχοποιούσαν, την λοιδορούσαν. Τώρα λένε "το δίκαιο είναι ο κόσμος μας" χρησιμοποιώντας ως σύνθημα της παραμόρφωσης, της διαστρέβλωσης, το ιστορικό σύνθημα από τους αγώνες των μελισσών "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη" που τόσο περιπαιχτικά το αντιμετώπιζαν.
Διέσπειραν μίσος και πάθη στις οικογένειες των μελισσιών, δακτυλοδεικτώντας ανάλογα με την εποχή την μία ή την άλλη ως υπεύθυνη για το κακό. Τώρα είναι οι ίδιοι σε άσχημη θέση και οι "κάτω" λένε "να γίνουν όπως κατάντησαν εμάς", δυστυχώς "πληρώνουν" την λογική τους: να ψοφήσει ο γάιδαρος του διπλανού!
Ήδη στις κυψέλες το "και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα" λέγεται μόνο το "εμείς καλύτερα" και στα παραμύθια έχουν αφαιρέσει ότι αφορά τους "πάνω" ή μεγάφωνα με τον ήχο της Acherontia για να μην πανικοβάλλονται τα παιδιά!
Τώρα που ο ένας μάγος παριστάνει τον πόντιο Πιλάτο όλο και φοβούνται νέα χημικά, νέο ήχο με φορμόνες.
Το εκρηκτικό κλίμα στο χωριό ανέβαινε και πάλι αλλά όχι όπως παλιότερα, δεν περιμένουν από διοικούντες και μνηστήρες, μαζεύουν τις δυνάμεις τους και πιστεύουν ότι εκεί μόνο αχνο-φαίνεται ότι σύντομα το "ζήσαμε εμείς καλά" θα κλείνει τα παραμύθια!
*Ο Σπύρος Παπασπύρος είναι Πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου