Να "εφεύρουμε" το μέλλον μας!

ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ*

Αρκετά με το νέο-φιλελευθερισμό που δεν λειτουργεί, την λιτότητα που σπρώχνει όλο και πιο πολλούς στην φτώχεια, την υψηλή ανεργία, την επισφαλή εργασία, την γενιά των 400ευρώ, τις "κόντρες" στην Βουλή εκτός του κύκλου αναγκών και ζωής των απλών ανθρώπων, τις αξιολογήσεις με ή άνευ οδικού χάρτη, τα σενάρια για διπλά νομίσματα.

Τέλος

και με τον τακτικισμό της κυβέρνησης -που μετέτρεψε το τρίτο μνημόνιο και τις αξιολογήσεις σε εισιτήρια παράτασης του βίου της, παίζοντας με την αδυναμία και τα στρατηγικά αδιέξοδα της αξιωματικής αντιπολίτευσης- με μέτρα που ξορκίζει (αποφεύγοντας το σοκ στην αναγγελία) αλλά συμφωνεί και έρχεται το σοκ στην εφαρμογή δηλαδή με τον λογαριασμό.Έτσι μετατίθεται η λύση στην άσκηση.

Ας εστιάσουμε σε μια γήινη ατζέντα, ένα νέο αφήγημα προόδου, ένα "μανιφέστο"- "μνημόνιο" σε εθνικό επίπεδο, στα στοιχεία μιας εθνικής στρατηγικής  που να σταθεροποιεί πορεία ανάπτυξης και δημιουργίας μέλλοντος με αξία.

Η υπέρβαση της "αριστερής" ή δεξιάς σύγχυσης -κυρίως για την θέση μας στην Ευρώπη και τον κόσμο, ιδιαίτερα με τις επερχόμενες αλλαγές από την υψηλή τεχνολογία- που μας "φυλακίζουν" σε στάσιμες πρακτικές και περιορίζουν την άνοιξη στις Αλκυονίδες μέρες, είναι αδήριτη ανάγκη. 

Ένα πολυετές, πενταετές αρχικά πλαίσιο προϋπολογισμού και προγράμματος με: κριτήρια, πεδία ανάπτυξης, νομικές δεσμεύσεις, πάτο και οροφή. Ένα τέτοιο σχέδιο πρέπει να ‘ναι το διακύβευμα των εκλογών για να έχουν νόημα και περιεχόμενο για την ζωή όλων χωρίς αποκλεισμούς.

Επί της ουσίας ένα τέτοιο πλαίσιο θα πρέπει να καθορίζει βήματα και στόχους σε ετήσια βάση -με ευελιξία και πρόβλεψη ενσωμάτωσης έκτακτων ή απρόβλεπτων καταστάσεων-σε συγκεκριμένους τομείς όπου υπάρχουν δημιουργικές πρωτοβουλίες, προσπάθειες και πλεονεκτήματα αλλά απουσιάζουν οι οργανωμένες, συνεκτικές και λυσιτελείς δημόσιες πολιτικές ενώ περισσεύουν τα εμπόδια. Εδώ μπορούμε να δημιουργήσουμε τα πλεονάσματα για έξοδο από την κρίση και αποκατάσταση των καταστροφών:

1. Εκπαίδευση, έρευνα, καινοτομία, απασχόληση, δίκτυα ενέργειας, μεταφορών, επικοινωνίας. Εξέλιξη πλαισίου φορολογίας και ανάπτυξης επιχειρήσεων, με σαφή κριτήρια κατανομής και κατεύθυνσης  των διαθέσιμων δημοσίων και ιδιωτικών πόρων με κεντρικές και περιφερειακές προτεραιότητες για την ενδυνάμωση της οικονομικής, κοινωνικής, εδαφικής συνοχής της χώρας και της κοινωνίας.

2.   Ασφάλεια με νέο "δόγμα" αναδιοργάνωσης της πολιτικής προστασίας, δικαιοσύνης στις εσωτερικές υποθέσεις, προστασίας των συνόρων, διαχείρισης της μετανάστευσης και  της πολιτικής ασύλου, της δημόσιας υγείας, της κοινωνικής πολιτικής, της αξιοπρέπειας των συντάξεων, της προστασίας των καταναλωτών, του πολιτισμού.

3. Την βιώσιμη ανάπτυξη και τους φυσικούς πόρους: γεωργική πολιτική, αλιευτική πολιτική, αγροτική ανάπτυξη και κτηνοτροφία,  περιβάλλον.

Κρίσιμο πολύ-εργαλείο η τολμηρή αλλαγή στην Διοίκηση με άτεγκτους κανόνες αξιοκρατίας   και διαφάνειας, κοινοβουλευτικού και κοινωνικού ελέγχου καθώς και βαθιές τομές στο σύνολο των πολιτικών και κοινωνικών θεσμών.

Ενίσχυση της περιφερειακής και τοπικής διακυβέρνησης και αύξηση ικανότητας, όπως και στην εθνική, προκειμένου να πάμε σε νέο επίπεδο οργάνωσης και απόδοσης των περιορισμένων και σπάνιων πόρων.

Κοντολογίς: η μεταρρύθμιση προόδου, με δομή και βάθος στο κράτος, το πολιτικό, οικονομικό, φορολογικό σύστημα είναι η συνθήκη για παραγωγική ανασυγκρότηση και έξοδο από την κρίση με αξία για την μετα-κρίση εποχή και το μέλλον των νέων. 

Επομένως οι εκλογές αυτά να έχουν ως επίμαχα ανάμεσα στην "αριστερά", την δεξιά, τις δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού και την επί του συγκεκριμένου επιλογή των πολιτών που πρέπει σοβαρά και στρατηγικά να αποφασίσουν, να αναλάβουν την ευθύνη για το μέλλον, να τερματίσουν το διαρκές ανάθεμα και μοιρολόι!

*Ο Σπύρος Παπασπύρος είναι πρώην Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ