Κωνσταντίνος Καβάφης: Η Κατερίνα Διδασκάλου παρουσιάζει γνωστές και άγνωστες πτυχές της ζωής του Αλεξανδρινού

Την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014 και ώρα 8:30 μ.μ., το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων σε συνεργασία με το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ιωαννιτών παρουσιάζουν ένα αφιέρωμα στον Κωνσταντίνο Καβάφη με την Κατερίνα Διδασκάλου να μας ταξιδεύει στον κόσμο του ποιητή, μέσα από γνωστές αλλά και λιγότερο γνωστές πτυχές της ζωής του, διαβάζοντας παράλληλα και ποιήματα που έχουν μείνει στην ιστορία αλλά και ποιήματα άγνωστα στο ευρύ κοινό που χαρακτηρίζουν τις διαφορετικές περιόδους της αντισυμβατικής ζωής του.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στον  Πολιτιστικό Πολυχώρο «Δημήτρης Χατζής».
 Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Η Κατερίνα Διδασκάλου γεννήθηκε το 1962 στην Αθήνα και είναι απόφοιτη (1984) της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου αλλά και της Φιλοσοφικής Αθηνών. Ακόμα, συνέχισε τις σπουδές της στην Αμερική στο Columbia University πάνω στην Υποκριτική Κινηματογράφου και στο Uta Hagen IHB Studio στην υποκριτική θεάτρου. Μάλιστα, το Κοινωφελές ίδρυμα Α. Ωνάση της έδωσε υποτροφία για τις σπουδές της στη Νέα Υόρκη. Η πορεία της στην Ελλάδα είναι μεγάλη καθώς έχει πάρα πολλές συμμετοχές σε κινηματογραφικές ταινίες, τηλεοπτικές σειρές αλλά και θεατρικές παραστάσεις.

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 29 Απριλίου 1863. Ήταν ένα από τα εννέα παιδιά του εύπορου εμπόρου Πέτρου Καβάφη και της Χαρίκλειας Φωτιάδη, γόνου αρχοντικής οικογένειας. Ο μικρός Καβάφης έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στην Αλεξάνδρεια, μέσα σε εξαιρετικές συνθήκες ευημερίας, μέχρι που μετακόμισε το 1872 με την μητέρα του Χαρίκλεια και τα υπόλοιπα αδέλφια του στην Αγγλία, μετά το θάνατο του πατέρα το 1870, όπου και εγκαταστάθηκαν για τα επόμενα έξι χρόνια. Ο Καβάφης διδάχθηκε ως μητρική του γλώσσα την αγγλική αλλά παράλληλα έμαθε την ελληνική και τη γαλλική. Αργότερα, αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Αλεξάνδρεια καθώς τα οικονομικά της οικογένειας πήγαιναν άσχημα και η οικογενειακή επιχείρηση διαλυόταν. Το 1882, στη διάρκεια της αιγυπτιακής εξέγερσης κατά των Άγγλων, πηγαίνει με την οικογένειά του για τρία χρόνια (ως τον Οκτώβριο του 1885) στην Κωνσταντινούπολη. Η παραμονή του στην Πόλη συμπίπτει με τις πρώτες μαρτυρημένες συστηματικές του προσπάθειες να επιδοθεί στην τέχνη του ποιητικού λόγου. Τεκμήριο της πρώιμης αυτής προσπάθειας του Καβάφη, αποτελεί μια ομάδα αδημοσίευτων από τον ίδιο ποιημάτων. Τον Οκτώβριο του 1885, ο Καβάφης γύρισε στην Αλεξάνδρεια μαζί με τη μητέρα του και τους αδελφούς του, Αλέξανδρο και Παύλο. Με την επιστροφή του, ο Καβάφης εγκατέλειψε την αγγλική υπηκοότητα (που είχε αποκτήσει ο πατέρας του στα 1850) και πήρε την ελληνική. Ο Καβάφης άρχισε να εργάζεται, όχι ακόμη συστηματικά, αλλάζοντας διάφορα επαγγέλματα όπως του δημοσιογράφου, του μεσίτη στο Χρηματιστήριο  και του άμισθου γραμματέα στο Γραφείο Αρδεύσεων, όπου και προσελήφθη ως έκτακτος έμμισθος υπάλληλος το 1892 και εργάστηκε μόνιμα εκεί επί τριάντα χρόνια, μέχρι το 1922. Η κυριότερη χρονολογική τομή ως προς την εξέλιξη του έργου του ποιητή, κατά την εποχή αυτή, τοποθετείται στα 1891, κατά την οποία ο Καβάφης εξέδωσε σε μονόφυλλο το πρώτο πραγματικά αξιόλογο ποίημά του «Κτίσται» και δημοσίευσε μερικά από τα πιο αξιόλογα πεζά του κείμενα, όπως τα δύο περί των «Ελγινείων» που παρουσιάζουν δημόσια την πολιτική πλευρά του ποιητή, «Ολίγαι λέξεις περί στιχουργίας» και άλλα. Τα επόμενα χρόνια κύλησαν ανάμεσα σε ποιητικούς, φιλοσοφικούς στοχασμούς, γνωριμίες με εξέχουσες προσωπικότητες στην Αλεξάνδρεια. Το 1922 δήλωσε την πρόθεσή του να μη συνεχίσει την εργασία του στις Αρδεύσεις, ενώ το 1926 η κυβέρνηση του δικτάτορα Πάγκαλου απένειμε στον Καβάφη το παράσημο του Φοίνικος. Τον Ιούλιο του 1932 προσβάλλεται από καρκίνο του λάρυγγα και πεθαίνει στις 29 Απριλίου του 1933, την ημέρα των γενεθλίων του. Συνολικά τα ποιήματα που έγραψε ο Καβάφης είναι 154. Επιπλέον, θα πρέπει να υπολογιστούν άλλα 75 που παρέμειναν ανέκδοτα έως το 1968 και τα οποία βρέθηκαν στο Αρχείο του ή σε χέρια φίλων του καθώς και 27 ποιήματα που δημοσίευσε μεν ο ίδιος μεταξύ 1886 και 1898 αλλά που αργότερα τα αποκήρυξε. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, ολλανδέζικα, αραβικά, γιαπωνέζικα, αρμένικα, ινδικά, σλαβικές γλώσσες και σε πάρα πολλές άλλες γλώσσες.

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.