ΤΗΣ ΡΟΥΛΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Ο σικ συνδυασμός της δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας με το αγροτικό ιδεώδες
Εξαιρετική η ιδέα του Αλέξη Τσίπρα να
χτυπήσει τους χομπίστες αγρότες. Χειροκροτώ. Νομίζω όμως ότι ματαίως
ζητάει την αρωγή των Δημοσίων Υπαλλήλων σ’ αυτή την «προτεραιοποίηση»
(sic).
Αν ήταν λαϊκό παιδί, όπως διατείνεται, θα έπρεπε να ξέρει ότι στην ελληνική περιφέρεια δεν υπάρχει τίποτα πιο σικ, από τον συνδυασμό της δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας με το αγροτικό ιδεώδες.
Όσοι προϊστάμενοι δεν θέλουν να βάλουν σε κίνδυνο την καρέκλα τους, κάνουν τα στραβά μάτια τις μισές μέρες του χρόνου ή όποιες τελοσπάντων συμπίπτουν με συγκομιδή.
Χρειάστηκα μια βεβαίωση τον Νοέμβριο και ο αρμόδιος υπάλληλος σήκωσε το τηλέφωνο μετά την Καθαρά Δευτέρα. «Μαζεύει ελιές» ήταν η επίσημη εξήγηση «αλλά κι εσείς οι δημοσιογράφοι, καλέ πω πω, τι ήταν αυτό που πάθατε! Στενοχωρηθήκαμε πολύ με το μαύρο στην ΕΡΤ».
Όπως καταλαβαίνετε δεν μ’ έπαιρνε καθόλου αλλά εξακολούθησα ερήμην να κοιτάζω. Κάπως έτσι υπέπεσε στην αντίληψή μου ο δημόσιος λειτουργός που είχε κάνει τριπλή εκτροπή στο τηλέφωνό του. «Αν θέλετε να συνδεθείτε με το πρωτόκολλο πατήστε δίεση, αν θέλετε να κάνετε κράτηση στα ενοικιαζόμενά μας πατήστε το κλειδί του σολ, κι αν θέλετε να αγοράσετε κανά ντενεκέ λάδι παραγωγής μας πατήστε το σι μπεμόλ».
Σας το λέω μετά λόγου γνώσεως. Δεν υπάρχει πιο τζαναμπέτικη νότα απ’ αυτήν. Την πατάς και νομίζεις ότι άνοιξε η καταπακτή της κολάσεως. Συνεταιριστές που τα έτρωγαν σε ακίνητα ,αυτοκίνητα και προσεχώς Μολδοβλάχες. Αυτοσχέδιοι ξενοδόχοι που δεν έδωσαν ποτέ τους μια απόδειξη.
Παραγωγοί που ξόρκισαν την τυποποίηση με τον απήγανο και βάφτισαν βιολογικό της μάνας τους το μπουγαδοκόφινο.
Τουρίστες των Δημοσίων Υπηρεσιών που έπαιρναν άδεια από τη σημαία με την συνενοχή του επίσημου κράτους. Μ’ αυτούς θα κάνετε την «προτεραιοποίση» που λέγαμε, κύριε Τσίπρα;
Δεν θέλω να σας απογοητεύσω αλλά ό,τι προτεραιοποιήσαμε – προτεραιοποιήσαμε, από τη δεκαετία κιόλας του 1980. Γνώμη μου είναι να ξεκινήσετε από το άλλο ωραίο που είπατε, τις «βοσκήσιμες γαίες». Αν μάλιστα πρόκειται όντως για μπηχτή προς τη Ζ.Κ ή την συμμορία της δραχμής που (μεταξύ μας) σας έκανε άνθρωπο, είμαι έτοιμη να το πάρω όλο πάνω μου.
Στο λιβάδι ξεχασμένος/ ένας γάιδαρος βοσκούσε/ τίποτ’ άλλο δε ζητούσε ο καημένος/ Το χορτάρι του μασούσε/ κι ήταν τρισευτυχισμένος/ και το ξύλο λησμονούσε/ ο καημένος.
ΠΗΓΗ:
Αν ήταν λαϊκό παιδί, όπως διατείνεται, θα έπρεπε να ξέρει ότι στην ελληνική περιφέρεια δεν υπάρχει τίποτα πιο σικ, από τον συνδυασμό της δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας με το αγροτικό ιδεώδες.
Όσοι προϊστάμενοι δεν θέλουν να βάλουν σε κίνδυνο την καρέκλα τους, κάνουν τα στραβά μάτια τις μισές μέρες του χρόνου ή όποιες τελοσπάντων συμπίπτουν με συγκομιδή.
Χρειάστηκα μια βεβαίωση τον Νοέμβριο και ο αρμόδιος υπάλληλος σήκωσε το τηλέφωνο μετά την Καθαρά Δευτέρα. «Μαζεύει ελιές» ήταν η επίσημη εξήγηση «αλλά κι εσείς οι δημοσιογράφοι, καλέ πω πω, τι ήταν αυτό που πάθατε! Στενοχωρηθήκαμε πολύ με το μαύρο στην ΕΡΤ».
Όπως καταλαβαίνετε δεν μ’ έπαιρνε καθόλου αλλά εξακολούθησα ερήμην να κοιτάζω. Κάπως έτσι υπέπεσε στην αντίληψή μου ο δημόσιος λειτουργός που είχε κάνει τριπλή εκτροπή στο τηλέφωνό του. «Αν θέλετε να συνδεθείτε με το πρωτόκολλο πατήστε δίεση, αν θέλετε να κάνετε κράτηση στα ενοικιαζόμενά μας πατήστε το κλειδί του σολ, κι αν θέλετε να αγοράσετε κανά ντενεκέ λάδι παραγωγής μας πατήστε το σι μπεμόλ».
Σας το λέω μετά λόγου γνώσεως. Δεν υπάρχει πιο τζαναμπέτικη νότα απ’ αυτήν. Την πατάς και νομίζεις ότι άνοιξε η καταπακτή της κολάσεως. Συνεταιριστές που τα έτρωγαν σε ακίνητα ,αυτοκίνητα και προσεχώς Μολδοβλάχες. Αυτοσχέδιοι ξενοδόχοι που δεν έδωσαν ποτέ τους μια απόδειξη.
Παραγωγοί που ξόρκισαν την τυποποίηση με τον απήγανο και βάφτισαν βιολογικό της μάνας τους το μπουγαδοκόφινο.
Τουρίστες των Δημοσίων Υπηρεσιών που έπαιρναν άδεια από τη σημαία με την συνενοχή του επίσημου κράτους. Μ’ αυτούς θα κάνετε την «προτεραιοποίση» που λέγαμε, κύριε Τσίπρα;
Δεν θέλω να σας απογοητεύσω αλλά ό,τι προτεραιοποιήσαμε – προτεραιοποιήσαμε, από τη δεκαετία κιόλας του 1980. Γνώμη μου είναι να ξεκινήσετε από το άλλο ωραίο που είπατε, τις «βοσκήσιμες γαίες». Αν μάλιστα πρόκειται όντως για μπηχτή προς τη Ζ.Κ ή την συμμορία της δραχμής που (μεταξύ μας) σας έκανε άνθρωπο, είμαι έτοιμη να το πάρω όλο πάνω μου.
Στο λιβάδι ξεχασμένος/ ένας γάιδαρος βοσκούσε/ τίποτ’ άλλο δε ζητούσε ο καημένος/ Το χορτάρι του μασούσε/ κι ήταν τρισευτυχισμένος/ και το ξύλο λησμονούσε/ ο καημένος.
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου