ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ*
Η λήξη της τελευταίας εξουσιοδότησης για "σωτηρία της
χώρας" και η ολοκλήρωση του κύκλου: ελπίδα, διάψευση, απογοήτευση, οργή,
το "κύκνειο άσμα " παλιάς κοπής πολιτικών και "αριστεροδεξιών
σωρών" που δεν έγιναν σύνολο βημάτων εξόδου από την κρίση, μας φέρνει σε
νέες επιλογές.
Τα ιδεολογικά και πολιτικά "ασύνορα" επιτρέπουν τα
όνειρα χωρίς
όρια (no limits) αλλά δεν αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα με την
"έντεχνη" κα χωρίς σύνορα (no boarders) ψευδαίσθηση!
Στην ρίζα των διεργασιών προβάλλει η ανάγκη για νέα ιστορική
σύνθεση των προοδευτικών φιλελελεύθερων, των σύγχρονων σοσιαλιστών και
ριζοσπαστών χωρίς "σύνδρομα" των μέσο ανώτερων στρωμάτων για τα μέσο
κατώτερα και αντίστροφα. Επιζητείται πολιτικό υποκείμενο για καθολικές, δίκαιες
πολιτικές, ελευθερίες, δικαιώματα, καθήκοντα, στόχους, αντιγραφειοκρατικό
κράτος, αποτελεσματικά κοινωνικά προγράμματα!
Εδώ μια νέα "κεντροαριστερά" έχει ρόλο, προοπτική.
Μπορεί στα χρόνια της κρίσης να αποδομήθηκαν -μέσα από τις οριζόντιες
πολιτικές- τα θεμελιώδη της προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης. Ίσως χάθηκαν
και ως ένα βαθμό διαλύθηκαν στην "οικουμενικότητα των προβλημάτων και
λύσεων".
Οι "εχθροπραξίες" τα χρόνια της κρίσης και ο
λαϊκός θυμός, ως ιπτάμενα δίποδα, "γέννησαν" στον "γαλαξιακό
κόσμο της" περιπετειώδη διαδρομή και ρήγματα με την κοινωνία. Σήμερα πολλά από αυτά ίπτανται επί ανύπαρκτου
εδάφους και όσοι πιστεύουν ότι μπορούν να μετακινήσουν "τεκτονικές
πλάκες" με πλάνες μάλλον είναι εκτός χρόνου και ορίων. Τώρα το κοινωνικό
ζητούμενο για επιστροφή στην Γη , ηθική ορίων, επανασύνδεση με σαφή απόσταση από το έσχατο: τον
μηδενισμό του άκρατου οικονομισμού, τεχνικισμού και κοινωνισμού -που διαγράφουν
στιγμιαία ολόκληρη την μεταπολιτευτική πορεία, την δημοκρατική, ευρωπαϊκή
πρόοδο της χώρας με "μετανεωτερική" και δήθεν υπερβατική της κρίσης
"πρόταση"- τελικά αυξάνουν το "χάος", την καταπίεση, τον
αυταρχισμό και τα αδιέξοδα!
Το κενό μιας σύγχρονης κεντροαριστεράς είναι έντονο. Δεν πρόκειται να καλυφθεί
με εξωγήινους ή δίσκους από άλλο γαλαξία ή με έπαρση ή με εγκλωβισμούς στα
"ιδιαίτερα και γοητευτικά" του καθενός ή τα "μισητά και
υπέροχα" της κάθε πλευράς, ούτε με μαγικά για εξαφάνιση των αρνητικών ή προσώπων.
Όλα, όσα "αντιστέκονται" στην επαναδημιουργία ενός
νέου πλειοψηφικού κύματος: οι κρυφές ή μη ουτοπίες μικρών οντοτήτων, οι
μεγελοϊδεατισμοί ότι "ο κόσμος είναι ίδιος σε έκταση με την αυτοκρατορία
της φαντασίας και της παρέας" έκλεισαν τον κύκλο τους!
Είναι ορατή η απαίτηση στην κοινωνία -και όχι από τα
εναπομείναντα "οχυρά"- για ενιαία σύνδεση και ολική αναδόμηση στο
γεννεόγραμμα της ιστορικής πορείας και εμπειρίας από τον Ε. Βενιζέλο έως τον Α.
Παπανδρέου!
Το εγχείρημα μπορεί να αποκτήσει δυναμική έστω και με "δύο
βήματα": κοινή κάθοδο στις επικείμενες εκλογές (με μίνιμουμ πλαίσιο και δυνατό διακύβευμα) και παράλληλα εξελιγμένη,
απελευθερωμένη από μηχανιστικές λογικές, δημοκρατική και ανοιχτή σκέψη
οικοδόμησης του "ενιαίου" μετά!
Δεδομένου ότι οι αντίστοιχες δυνάμεις στο καμίνι της κοινωνίας, όπου εκφράζονται
ενιαία, σημειώνουν ποσοστά 50-52%+ όπως στις πρόσφατες εκλογές σωματείων,
μικρομεσαίους, άμυνα, πολιτισμός, ΙΚΑ κλπ, και με πιο χαρακτηριστικό το αποτέλεσμα
των εκλογών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση όπου από 4 περιφερειακά υπηρεσιακά
(ΠΥΣΠΕ) πρίν, τώρα κατέγραψαν πρωτιά στα 10.
Ο φόβος του ενός για τον άλλον ή μην τυχόν και γίνει "ο
καθένας ο οποιασδήποτε" οδηγεί στο να γίνονται όλοι ο "κανένας"
και η κεντροαριστερά το "τίποτα στο κενό"!
Επομένως "Βάλιουμ" για τα "επώδυνα" και τα
"καταραμένα" του άμεσου ή απώτερου παρελθόντος του χώρου. Τώρα
κυρίαρχο είναι η απτή και στέρεα αντιμετώπιση των επώδυνων του παρόντος της κοινωνίας και της
χώρας. Συνθήκη που χρειάζεται νέα συμμαχία των δυνάμεων προόδου γιατί μόνο ενωτικά μπορούν μεγάλες ιδέες στην πράξη!
*Ο Σπύρος Παπασπύρος είναι Πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου