Η πραγματικότητα κρύβεται στην επικοινωνία που δεν
διαβάζουμε, δεν ακούμε και δεν βλέπουμε. Τα σημάδια των καιρών και η
παρατήρησή τους, ακόμα και στη σύγχρονη εποχή, προδίδουν το αύριο.
Ο,τι
δεν περιγράφεται στον τίτλο και στην πρώτη παράγραφο εμπεριέχει
περισσότερη γνώση και σκέψη και εκεί μάλλον κρύβεται το μήνυμα. Το
πρωτοσέλιδο, ο πηχυαίος τίτλος και η φωνακλού πρώτη παράγραφος σε κάνουν
ημιμαθή μάγο των πάντων. Σου προσφέρουν ελαφρόμυαλη επιχειρηματολογία
για να κερδίζεις τις εντυπώσεις. Η αβίαστη ή η ενίοτε βεβιασμένη αυτή
πληροφορία διαχέεται σε ό,τι διαβάζεται, φαίνεται και ακούγεται και τότε
παρατηρούμε έναν υπερφίαλο διάλογο που ενδυναμώνει τον αντιπερισπασμό
από την περιγραφή των γεγονότων.Συμμετέχεις σε μια συζήτηση
και αντιλαμβάνεσαι ότι γίνεται μια ανέξοδη διάδοση θέσεων και απόψεων
όπως αυτές ειπώθηκαν στα ΜΜΕ ή και κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο, στα
μπλογκ και στα κοινωνικά μέσα.Καταιγισμός
απόψεων, θέσεων και αντιλήψεων που ανταγωνίζονται τα κλικ σε μια συζήτηση. Αρθρώνονται προτάσεις για να συλλέξουν πολλά κλικ. «Το διάβασα κάπου στο Ιντερνετ ή στα social, το άκουσα κάπου στο ραδιόφωνο, το είδα στην τηλεόραση ή μήπως στο Youtube;» Τόση πληροφορία από τόσα πολλά κανάλια επικοινωνίας που ναι μεν ικανοποιεί την ανάγκη της ενημέρωσης, όμως μας απομακρύνει από τη γνώση. Από τη γνώση τού ποιος, πού, ποτέ και κυρίως γιατί. Γιατί αυτός; Γιατί εκεί; Γιατί τότε; Γιατί άραγε; Γιατί όλα αυτά μαζί; Το κάπου κερδίζει το γιατί; Ο εγκέφαλος κατακλύζεται από views, posts, likes, shares, σχόλια, απαντήσεις, check in, σοφίες, ατάκες και τα πολυεργαλεία του σήμερα –smartphones, tablets, laptops, smart TVs– παλεύουν να κάνουν εξυπνότερη την αδράνεια του εγκεφάλου.
Σεναριογραφούμε μια εικονική πραγματικότητα που τη ζωγραφίζουμε ευφάνταστα και τη μοιραζόμαστε για να τη χειροκροτήσουν οι άλλοι.
Η σύγχρονη επικοινωνία είναι το θεμέλιο της παγκοσμιοποίησης. Είναι σαρωτική, επεκτατική και ανεξέλεγκτη. Εχει τσακωθεί με το χθες –και καλά κάνει, γιατί τα οφέλη της είναι πολλά. Είναι, όμως, αναγκαία και η κατανόηση της επιρροής της για ένα καλύτερο σύγχρονο σήμερα και για ένα ακόμα καλύτερο υπερσύγχρονο αύριο. Στο σήμερα η επαναφορά της ξεχασμένης ύπαρξης της άνω τελείας και της προσωρινής παύσης θα μας τροφοδοτήσει με σύγχρονες δυνάμεις για την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης. Προπονεί την ευφυΐα, δοκιμάζει την αυτογνωσία. Το παλαιό «τι θέλει να πει ο ποιητής;» είναι ένα σημερινό αποκαλυπτικό στοιχείο της καθημερινότητας χωρίς όμως την ποιητική του έκφανση. Το μυθιστορηματικό τέλος των έντυπων συγγραμμάτων του προηγουμένου αιώνα, ο οποίος απέχει μόλις 16 χρόνια μακριά, γνωστό και ως δίδαγμα, μπορεί να είναι η πρώτη ύλη για το αυριανό ευοίωνο μέλλον.Ο πλουραλισμός της πληροφορίας «σιτίζει» το μυαλό με υγιεινή τροφή και με junk food. Η αναλογία είναι προσωπική υπόθεση. Ετσι κι αλλιώς βλέπουμε τηλεόραση και χαζεύουμε στο smartphone. Δημιουργούμε φωτογραφίες και βίντεο τα οποία ντύνουμε με καλαίσθητα φίλτρα ως άρτιοι φωτογράφοι ή χαρισματικοί σκηνοθέτες. Σεναριογραφούμε μια εικονική πραγματικότητα που τη ζωγραφίζουμε ευφάνταστα και τη μοιραζόμαστε για να τη χειροκροτήσουν οι άλλοι. Χτίζουμε σύγχρονα παραμύθια και παίζουμε τον ρόλο του πρωταγωνιστή. Ποτέ άλλοτε η ηθοποιία δεν είχε τόσες ευκαιρίες προβολής. To reality show είναι στην καθημερινότητα. Είναι η σύγχρονη επικοινωνία. Ετσι η αλήθεια κρύβεται. Και όλοι κρύβονται από όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου