Καλλιτεχνικό Σωματείο "ΕΞΑΥΔΑ'
Κουντουριώτου 31
Τ.Κ. 45444 Ιωάννινα
Ο ΣΟΛΙΣΤΑΣ
Το 1986, 10 χρόνια πριν την ταινία, ο βραβευμένος με όσκαρ Αυστραλός σκηνοθέτης Σκοτ Χικς, διάβασε στην εφημερίδα μια μικρή ιστορία για έναν πιανίστα, τον Ντέιβιντ Χέλφγκοτ. Το σύντομο βιογραφικό του μουσικού γοήτευσε τον σκηνοθέτη
κι όταν αργότερα τον παρακολούθησε να δίνει ρεσιτάλ μαγεύοντας το κοινό του στην αίθουσα, ο Χικς ήξερε ότι αυτή τη ζωή ήθελε να την κάνει ταινία. Χρειάστηκε πολύς καιρός προεργασίας και διαπραγματεύσεων, για να πάρει ένα δρόμο αυτή η επιθυμία, να αρχίσει να γράφεται το σενάριο και να εξασφαλιστεί η παραγωγή, ώσπου φτάνουμε στο έτος 1995, οπότε πραγματοποιούνται τα διαρκείας εννέα εβδομάδων γυρίσματα της ταινίας, η οποία φτάνει να ολοκληρώνεται τον πρώτο μήνα του 1996.
Μέσα από την ταινία "Ο Σολίστας ", ο Σκοτ Χικς δείχνει την σχέση του καλλιτέχνη με το έργο του, την αυστηρή πειθαρχία που απαιτείται για να κατακτήσει τη γνώση πάνω στην ίδια την τέχνη του και τις επίπονες, αιματηρές διαδρομές που διανύει για να δημιουργήσει και να διατηρήσει τη δική του ελευθερία. Τα συστατικά δηλαδή που απαιτούνται για ένα έργο που ξεπερνά τη μετριότητα και μπορεί να χαρακτηριστεί τέχνη άξια να απευθυνθεί με μοναδικό τρόπο στις ψυχές των ανθρώπων. Και η ζωή του Ντέιβιντ Χέλφγκοτ, όπως παρουσιάζεται στην ταινία αποτελεί ένα πρώτης τάξεως υλικό για κάποιον που θα ήθελε να μιλήσει για το θέμα αυτό.
"Το να παίζεις μουσική είναι επικίνδυνο χωρίς προστατευτικό δίχτυ", είναι μια φράση, που, σε κάποια στιγμή της ταινίας, απευθύνει ο δάσκαλος της μουσικής προς τον μαθητή του. Μια φράση που μοιάζει σαν να συμπυκνώνει μέσα σε λίγες λέξεις ολόκληρη τη ζωή του πιανίστα και τη σχέση του με τη μουσική.
Με την ιδιότητα του "παιδιού - θαύμα" στα χέρια ενός αυταρχικού δάσκαλου και πατέρα (Αρμιν Μίλερ - Σταλ), που μέσω του γιου του πραγματοποιεί το δικό του ανεκπλήρωτο όνειρο, και ο οποίος, διδάσκοντάς τον τις βάσεις της τέχνης του, τον ωθεί ταυτόχρονα στα όριά του.
Αργότερα η "δραπέτευση" από το πατρικό σπίτι, όχι όμως και από το φάντασμα του πατέρα που κατευθύνει τον νέο σπουδαστή της μουσικής σαν με κάποιο αόρατο χέρι, κι έπειτα η ολοκληρωτική ψυχική κατάρρευση - "το να παίζεις μουσική είναι επικίνδυνο... "- που σηματοδοτεί ταυτόχρονα και την απαρχή ενός δρόμου προς την καλλιτεχνική ελευθερία.
Αυτά και άλλα πολλά σε μια ταινία που αποφεύγει τους εντυπωσιασμούς, επειδή κάτι θέλει να πει, και η οποία φτάνει σε εντάσεις και κορυφώσεις, που αποδίδονται κινηματογραφικά με σκηνές ,που αν και παραμένουν πάντοτε οργανικά δεμένες με το σύνολο του έργου, θα μπορούσαν ταυτόχρονα να χαρακτηριστούν μοναδικές. Όπως μοναδικές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και οι ερμηνείες και των τριών ηθοποιών που υποδύονται τον Ντέιβιντ Χέλφγκοτ στην παιδική του ηλικία, στα νεανικά του χρόνια (Νόα Τέιλορ) και, κυρίως, στην ιδιόρρυθμη ωριμότητά του (Τζέφρι Ρας).
Όμως, τι είναι αυτό που κάνει τη ζωή αυτού του "σολίστα ", του Ντέιβιντ Χέλφγκοτ, τόσο ιδιαίτερη; Τι είναι αυτό που κέντρισε τη δημιουργικότητα του Σκοτ Χικς και τον ώθησε σε αυτή τη δεκάχρονη "περιπέτεια" της παραγωγής μιας τέτοιας ταινίας; Και, τελικά, τι είναι αυτό που θα συναρπάσει και θα κρατήσει καρφωμένο στην καρέκλα του τον φίλο του κινηματογράφου, τον θεατή που θα αποφασίσει να μπει στον κινηματογράφο και να παρακολουθήσει αυτή τη μεταφορά της ζωής ενός ανθρώπου στην οθόνη;
Εξαιρετική η μουσική του Ντέιβιντ Χίρσφέλντερ, που προτάθηκε για Οσκαρ πρωτότυπης μουσικής επένδυσης. Συγκλονιστικές οι ερμηνείες των Τζέφρεϊ Ρας και Άρμιν Μίλερ Σταλ που απέσπασαν Οσκαρ πρώτου και δεύτερου ανδρικού ρόλου αντίστοιχα
Trailer της ταινίας: https://youtu.be/aOkKH6-h6wA
Χρόνια πολλά και ευχόμαστε μια δημιουργική και καλλιτεχνική Χρονιά για όλους
οικονομική ενίσχυση 2ευρώ
Τηλ επικοινωνίας 6945377240
Με εκτίμηση,
Καλλιτεχνικό Σωματείο "ΕΞΑΥΔΑ'
Κουντουριώτου 31
Τ.Κ. 45444 Ιωάννινα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου