Θα κορωνοποιήσουμε τη ζωή μας;

Cafe Terrace, Place du Forum, Arles, 1888 – Vincent van Gogh

Του Νίκου Τσούλια

     Και ξαφνικά όλα άλλαξαν – αν και στην αρχή δεν το πολυπιστεύαμε. Μαγικό ραβδί άγγιξε την καθημερινότητά μας, την εργασία μας, τη συμπεριφορά μας, τις σχέσεις μας, την κοινωνικότητά μας, την οικογένειά μας, την ανθρωπότητα, τον τρόπο σκέψης μας…

     Ένας ιός γίνεται ο κοινός εχθρός όλων μας πολιτών, κοινωνιών, λαών, κρατών, εθνών. Μετασχηματίζει τον πολιτισμό μας. Μας εισάγει σε σκηνικό φόβου και πανικού. Μας χαλάει την εικόνα της συνεχούς – έστω και με σκαμπανεβάσματα – προόδου. Μας θέτει άγνωστα ερωτήματα και πρωτόγνωρους προβληματισμούς.

     Εμφανίστηκε από το πουθενά αλλά έχει απλωθεί σε όλη την οικουμένη. Παρακολουθούμε την ανοδική του πορεία και ευχόμαστε να φτάσει μια ώρα αρχύτερα στο peak για να πάρει η καμπύλη των θυμάτων του την κατιούσα. Η πολιτική βάζει μπροστά την επιστήμη, για να αντιμετωπίσει τον φοβερό εχθρό του ανθρώπου. Οι εκκλησίες κάτι πήγαν να πουν ως λύση με βάση το δικό τους στερέωμα αλλά γρήγορα συμμορφώθηκαν με τις επιταγές της επιστήμης και της πολιτικής. Δεν υπάρχει καμιά λύση από τον δικό τους κόσμο.

     Βλέπουμε τις

μαρτυρικές στιγμές της Ιταλίας και δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε το τι συμβαίνει, δεν μπορούμε να καταλαγιάσουμε την υπαρξιακή αγωνία μας. Νιώθουμε τόσο κοντά το δράμα της βόρειας Ιταλίας, νιώθουμε ότι δεν συμβαίνει κάπου αλλού, ότι μας αφορά!

     Αγώνας δρόμου με την ψυχή στο στόμα και ο κορωνοϊός – ένα τόσο δα σύμπλεγμα μακρομορίων που είναι ακίνδυνος έξω από τα κύτταρα – αναπαράγεται αλλά και μεταλλάσσεται για να μην ανιχνευτεί η γενετική του ταυτότητα. Μέχρι να έρθει το εμβόλιο μια λύση υπάρχει, η όσο το δυνατόν μικρότερη διασπορά του. Και έτσι έρχεται η απομόνωσή μας. «Μένουμε σπίτι», είναι το κοινό σύνθημα από άκρη σε άκρη της Γης. Να μη συναντάμε άλλον άνθρωπο. Ποτέ δεν πήγε η σκέψη μας σε μια τέτοια εφιαλτική εικόνα. Ξέραμε ότι τα χειρότερα που μπορούν να μας συμβούν – και συνέβησαν και συμβαίνουν και θα συμβαίνουν – είναι οι πόλεμοι, η πείνα, η φτώχεια.

     Ξέρουμε ότι η ζωή μας θα είναι διαφορετική μετά την παγκόσμια επέλαση του κορωνοϊού. Δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να την απεικονίσουμε στη σκέψη μας. Νιώθουμε όμως ότι δεν είμαστε τα απόλυτα αφεντικά στη φύση – στη γήινη σφαίρα. Ας έχουμε μεταμορφώσει την επιφάνεια του πλανήτη μας, ας έχουμε κατανοήσει το μικρόκοσμο και τον μεγάκοσμο, ας έχουμε κάνει μια φοβερή υλική και τεχνολογική πανοπλία προστασίας μας.

     Η σκέψη μας πάει μόνη της στο επίμαχο ζήτημα. Η φύση δεν είναι φτιαγμένη για εμάς. Η φύση μας εμπεριέχει. Απλές αλήθειες. Είμαστε δημιουργήματα της μεγάλης βιολογικής εξέλιξης αλλά ακόμα και αν παρεμβαίνουμε πλέον στην ίδια την πορεία της εξέλιξης με τη βιοτεχνολογία και τη μηχανική γενετική, δεν παύουμε να είμαστε τρωτοί και πεπερασμένοι.

     Αυτή η βαθιά συνειδητοποίηση της πραγματικής μας θέσης στον κόσμο και στη φύση, η κατάκτηση μιας κουλτούρας αυτογνωσίας και ταπεινότητας, η συνεχής καλλιέργεια του πνεύματός μας και κυρίως η προαγωγή της αγάπης και της γνώσης ως βασικών στοιχείων του Νοήματος της ζωής μας μπορούν να μας ανοίξουν τους δρόμους της πραγματικής προόδου.

     Αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να κορωνοποιήσουμε τη ζωή μας, να απλωθεί το σκηνικό του φόβου σε κάθε πτυχή της πραγματικότητάς μας. Προφανώς «μένουμε σπίτι» αλλά έστω και στο περιορισμένο πεδίο αναφοράς μας μπορούμε να συνεχίσουμε κομμάτια της παραδοσιακής λειτουργία μας. Υπάρχουν δυνατότητες δημιουργικότητας στο σπίτι μας· από απλές χειρωνακτικές εργασίες μέχρι την εμβάθυνση των σχέσεών μας. Έτσι κι αλλιώς πριν ούτε πολυβλεπόμαστε ούτε πολυσυζητούσαμε – μπορεί και να μην πολυγνωριζόμαστε.

     Υπάρχουν άπειρα πεδία δημιουργικότητας, προσωπικής και διαπροσωπικής: το γράψιμο (ολοφώτεινος δρόμος ελευθερίας), το διάβασμα, η μουσική, η ζωγραφική, η γυμναστική, τα μαστορέματα, η σχολαστική καθαριότητα, η τακτοποίηση βιβλίων,  η περιποίηση των βιβλιοθηκών, τα παιχνίδια, ο ψηφιόκοσμος και το διαδίκτυο… Εκείνο που έχει – κατά τη γνώμη μου – σημασία είναι να κινούμε σώμα και πνεύμα, να δημιουργούμε διαρκώς!

ΠΗΓΗ: https://anthologio.wordpress.com