Μια απόφαση-πρόκληση για τα δεδομένα που επικρατούν σήμερα στην ελληνική κοινωνία πήρε το «Μισθοδικείο», το ανώτατο ειδικό δικαστήριο σχετικά με τις αποδοχές των δικαστικών λειτουργών.
Κρίνει αντισυνταγματική την περικοπή των αποδοχών των δικαστικών κατά 20% - 25%, που επιβλήθηκε αναδρομικά από τον Αύγουστο του 2012. Το Μισθοδικείο ουσιαστικά έκρινε ότι παραβιάστηκε η συνταγματική ισοτιμία των τριών εξουσιών, καθώς οι μειώσεις στις αποδοχές των δικαστικών ήταν μεγαλύτερες από αυτές που αποφασίστηκαν για τους βουλευτές.
Λέγουν ότι οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης δεν κρίνονται. Ωστόσο είτε το θέλουμε είτε όχι πάντα θα υπάρχει η γνώμη που σχηματίζουν οι πολίτες, ολόκληρη η κοινωνία για τη στάση όλων των θεσμών και αυτών που εκπροσωπούν αυτούς τους θεσμούς.
Σε μια χώρα της οποίας η παραγωγική βάση σαρώνεται από την εξαετή ύφεση, τη δραματική μείωση των εισοδημάτων μισθωτών και συνταξιούχων και το «μαχαίρι» στις κοινωνικές δαπάνες, κανείς δεν μπορεί να διεκδικεί «πρόνοιες» που ανήκουν σε ένα χρεοκοπημένο παρελθόν.
Μαζί με την ελληνική οικονομία χρεοκόπησε και μεγάλο μέρος του πολιτικού συστήματος, που δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις περιστάσεις και απαξιώθηκε.
Αυτό δεν πρέπει να επαναληφθεί και να αγγίξει τη Δικαιοσύνη. Η ίδια η Δικαιοσύνη, οι λειτουργοί της, πρέπει να διαφυλάξουν με ουσιαστικό τρόπο το κύρος του θεσμού, να διαφυλάξουν και να ενισχύσουν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς αυτή, η οποία δεν είναι «τυφλή»: Ως θεσμός αφουγκράζεται, γίνεται δέκτης των κοινωνικών διεργασιών.
Άλλωστε κανένας θεσμός δεν υφίσταται και δεν λειτουργεί αποξενωμένος από την ίδια την κοινωνία και την οικονομική ζωή. Το ύψος των αποδοχών βρίσκεται σε ευθεία συνάρτηση με τον παραγόμενο πλούτο μιας κοινωνίας. Επομένως οφείλει πάντοτε να λαμβάνει υπόψη της την κατάσταση που επικρατεί και όχι να δίνει αφορμές που μπορούν να εκληφθούν ως προσχηματικές ερμηνείες προς υπεράσπιση συντεχνιακών συσχετισμών...
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου