Φασούλι το φασούλι;

Του Παντελή Μπουκάλα

Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να αναζητήσουμε στα σχολικά αρχεία τις εκθέσεις που έγραφαν μικροί οι κατηγορούμενοι για το σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Για να δούμε τι έγραφαν την Ημέρα της Αποταμιεύσεως. Αν είχαν μπει από νωρίς στο πνεύμα. Αν συμπλήρωναν το παραδοσιακό «φασούλι το φασούλι γεμίζεις το σακούλι» με το αποτελεσματικότερο «ρεμούλα τη ρεμούλα γεμίζεις τη σακούλα». Κι αν αντικαθιστούσαν το υδροχαρές πλην μετριοπαθές «σταλαματιά σταλαματιά γεμίζει η στάμνα η πλατιά» με κάτι φρέσκο, λ.χ. «η αποταμίευση δίχως όρια έχει ανάγκη μια εξωχώρια». Το δεύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να ανανεώσουμε τη διαφημιστική καμπάνια του Τ.Τ. Να μην τη διακόψουμε άρον άρον, όπως θα προτείνουν οι ευαίσθητοι, αλλά να την εμπλουτίσουμε. Να βομβαρδίσουμε το κοινό με αποταμιευτικές συμβουλές. Και επειδή το κοινό αυτό δεν έχει ευρώ να αποταμιεύσει, ας αποταμιεύσει την οργή, τη θλίψη, την ντροπή του – ό,τι προαιρείται. Και τον Μάιο ας καταθέσει το αποταμίευμά του στον μεγάλο κουμπαρά της κάλπης. Φανταζόμαστε πώς νιώθουν από προχθές όσοι πήραν δάνειο όχι για να πάνε διακοπές ή για να κάνουν «χαρούμενες γιορτές», αλλά για να μοιραστούν το κεραμιδένιο όνειρο. Και τώρα τρέμουν. Τρέμουν ότι δεν θα τους πάρουν μόνο το σπίτι (κι ας λένε οι κυβερνητικοί ότι προστατεύονται, τα λόγια δεν είναι ποτέ ακριβά), αλλά θα τους κατασχέσουν και το παπάκι ή το προικώον αγροτεμάχιο ένα δεκάλεπτο με το τηλέφωνο από τη θάλασσα. Και βέβαια δεν φοβούνται μόνο. Εξανίστανται. Ακούνε για τα εκατομμύρια που έφευγαν από τον διαβόητο κορβανά του Δημοσίου και ταξίδευαν στο εξωτερικό, για να μπουν σε λογαριασμούς ευπατριδών ή να μεταποιηθούν σε ακίνητα, και συνειδητοποιούν ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο ή εξωφρενικό. Συνειδητοποιούν ότι ο εμπαιγμός είναι άνευ ορίων και η δανειοδότηση άνευ όρων αν ανήκεις στους στύλους του έθνους. Α, παρέλειψα να πω (έτσι δεν γράφαμε μικροί στις εκθέσεις;) ότι το σκάνδαλο αφορά την περίοδο 2007-2012. Την εποχή της σεμνότητας και της ταπεινότητας πρώτα, της ηλεκτρονικής διαφάνειας έπειτα, τέλος της συγκυβερνητικής «αυστηρότητας και λιτότητας». Ταυ Ταυ λοιπόν. Παναπεί: Τα Τσακώσαμε. Ή: Τώρα Τρέχουμε. Για να προλάβουμε όμως τι, οι καταδικασμένοι; Οι Τρώες; ΠΗΓΗ: