του Γιώργου Χριστόπουλου*
Η Ευρώπη αντιμετωπίζει ίσως τη μεγαλύτερη πρόκληση των τελευταίων δεκαετιών. Την εισροή ενός θηριώδους κύματος μεταναστών- προσφύγων, κατά κύριο λόγο από τη Συρία αλλά και από τις υπόλοιπες χώρες όπου δραστηριοποιείται το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε (ΙSIS).
Ήδη στην Ευρώπη, το ξεθώριασμα της ευρωπαϊκής ιδέας λόγω των άγριων πολιτικών λιτότητας και της υποχώρησης της δημοκρατίας και των θεσμών της που αντικαθίστανται από τη μονοκρατορία της αγοράς, έχουν φουντώσει την κοινωνική απογοήτευση στρέφοντας μεγάλη μερίδα των πολιτών προς τις λαϊκίστικες δυνάμεις της Άκρας Δεξιάς. Δυστυχώς, οι πρόσφατες δραματικές εξελίξεις στην Ευρώπη αναμένεται να ενισχύσουν την πολιτική έκφραση του αμυντικού εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας στην ευρωπαϊκή περιοχή.
Η χώρα μας βρίσκεται σε ακόμη χειρότερη μοίρα. Διαθέτουμε το πλέον ακραίο κόμμα της Άκρας Δεξιάς σε ολόκληρη την Ε.Ε. (ίσως μαζί με το Jobbik της Ουγγαρίας), ενώ η κοινωνία μας καθίσταται διαρκώς ευάλωτη στις σειρήνες του ρατσισμού και της ξενοφοβίας για τρεις λόγους : α) λόγω των μεγάλων εισροών και της δύσκολης ενσωμάτωσης ενός υπέρμετρου αριθμού προσφύγων και μεταναστών, ελέω των δεσμεύσεων της Συνθήκης του Δουβλίνου β) λόγω της οικονομικής κρίσης που αυξάνει το φόβο και την ανασφάλεια και, κυρίως, γ) λόγω της εκπαιδευτικής αποσκευής που κουβαλά κάθε Έλληνας από την πορεία του στο σχολείο.
Σχετικά με το τελευταίο, οι μαθήτριες και οι μαθητές στα σχολεία μας, παρά τις μεμονωμένες, αποσπασματικές και δυστυχώς ανεπιτυχείς προσπάθειες για εξορθολογισμό της διαπαιδαγώγησης σε θέματα ιστορικής σκέψης και συνείδησης, εξακολουθούν να εγκλωβίζονται σε ένα «κλειστό» ερμηνευτικό σχήμα σε ό,τι αφορά την εθνική μας προέλευση και πορεία, με σαφείς αναφορές σε έναν άγονο εθνοκεντρισμό. Επιπροσθέτως ακόμα και σήμερα επιχειρείται η διαμόρφωση μιας εικόνας ενός ιδανικού «Εθνικού Εαυτού» και ενός αποκρουστικού «Εθνικού Άλλου», χωρίς σαφή ίχνη αυτοκριτικής αλλά και ουσιαστικής εθνικής αυτογνωσίας. Στοιχεία τα οποία κρίνονται απαραίτητα για τη δρομολόγηση μιας δυναμικής πορείας ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας προς το μέλλον της Ευρωπαϊκής προοπτικής.
Δεν είναι, επομένως, περίεργο που τις τελευταίες εβδομάδες αυτοδιοικητικοί παράγοντες σε περιοχές της χώρας οι οποίες δέχονται μεγάλο βάρος προσφύγων, πρωταγωνιστούν σε εμπρηστικές, ρατσιστικές και σκοταδιστικές δηλώσεις. Δεν είναι, επίσης, τυχαίο ότι συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα κατά την τρέχουσα προεκλογική περίοδο προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το «κοινό» αίσθημα, επενδύοντας στα φοβικά ένστικτα των πολιτών με στόχο την αλιεία ψήφων στα επικίνδυνα και σκοτεινά νερά της μισαλλοδοξίας. Δυστυχώς το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα προετοίμασε το έδαφος και πλέον το κοινό είναι εδώ, πρόθυμο να ακούσει και να πράξει αναλόγως.
* Ο Γιώργος Χριστόπουλος είναι πρόεδρος ΙΝΕ- ΓΣΕΕ/ΟΙΕΛΕ και γενικός γραμματέας Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας.
Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Ιδέες και Απόψεις» του ΑΠΕ- ΜΠΕ δημοσιεύονται αυτούσια και απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του πρακτορείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου