Οι συμβολισμοί των ημερών και της έλευσης του νέου χρόνου κρατούν ακόμη από την αθωότητα των ονείρων και της παράδοσης.
Σε εποχές "χρεοκοπίας" αξιών, θεσμών, προσώπων η αναζήτηση του νέου, της αλλαγής μαζί με την αλλαγή χρόνου αναπτερώνει ελπίδες.
Η εμπιστοσύνη στα λεγόμενα των ιθυνόντων απο τις κοινωνίες και οι δεσμοί εντός τους είναι ένα απο τα θεμελιώδη ζητήματα για την συστράτευση, την αλληλεγγύη, την δυναμική της προσπάθειας που απαιτεί η αναστροφή μιας οικονομικής κατάστασης που ακόμη συνεχίζει την καθοδική τροχιά.
Η ειρήνη που είναι επικίνδυνα "ναρκοθετημένη" στον κόσμο και οι προβλέψεις για αύξηση των εμπόλεμων ζωνών, ειδικά στην ευρύτερη περιοχή που περιβάλλει την χώρα μας, είναι ένα άλλο μείζον που καταδεικνύει την ανάγκη επικράτησης κλίματος εμπιστοσύνης.
Η "λογική" ότι εάν επικρατήσουν οι "καλοί" των "κακών" αρκεί για να έρθει το καινούριο είναι εξαιρετική αλλά μόνο για τα χριστουγεννιάτικα και πρωτοχρονιάτικα παιδικά παιχνίδια και παραμύθια που οι σύγχρονες πραγματικότητες έχουν εξοστρακίσει την αγνότητα τους απο την αληθινή ζωή.
Οι καιροί απαιτούν βαθειές αλλαγές συστημάτων σε παγκόσμιο, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο απο την διακυβέρνηση έως την οικονομία, άλλως είναι θέμα χρόνου οι σημερινές "λύσεις" να είναι το πρόβλημα του αύριο, οι "καλοί" οι αυριανοί "κακοί". Γιατί με τις ίδιες δομές και νοοτροπίες που δεν στάθηκαν αποτελεσματικέςστην πρόληψη, και κυρίως την αντιμετώπιση της κρίσης, με τα ίδια μυαλά που λέει ο λαός μας οι εικόνες και οι σκηνές των ημερών απο τα ειρηνοδικεία έως τους πρόσφυγες θα είναι πιο ζοφερές και δεν εξαλείφονται με την φαντασία γιατί απλά είναι η ταινία της ζωής εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από "σκηνοθέτες" χωρίς αρχές !
Το νέο στις κοινωνίες και τον κόσμο δεν έχει τους όρους, τους κανόνες γέννησης όπως στην φύση.
Η ανάδυση του θέλει γόνιμο έδαφος που δημιουργείται ή όχι απο τις πράξεις ανθρώπων, συστημάτων εξουσίας και διευθέτησης συμφερόντων, καρποφορεί στην αλήθεια, την ειλικρίνεια, την εμπιστοσύνη. Οι θρύλοι και τα θαύματα των ημερών είναι "ελιξίριο" ζωής, ελπίδας, ονείρου που μπορούν -αν σταθούμε με περίσκεψη και ενέργεια την επομένη της αλλαγής χρόνου- να επαναδημιουργήσει την ατμόσφαιρα για το νέο.
Αρκετοί ισχυρίζονται οτι το νέο στις κοινωνίες θέλει μεγάλο χρονικό διάστημα. Έχουν δίκιο αν η πνευματικότητα είναι "χαμηλή" ή "ανενεργή".
Το νέο δεν είναι στοιχείο ηλικιακό αλλά διανοητικό, ιδεοπαραγωγικό, άνοιγμα σε νέες λύσεις και πορεία.
Η πρόκληση αυτή στις πιο δαιδαλώδεις καταστάσεις απαιτεί μεγαλύτερη δύναμη, ακεραιότητα, πνοή και αναζωογόνηση από το καινούργιο.
Αυτή η ανατολή στη δύση του παλαιού χρόνου και κόσμου, δηλ. μια νέα επανάσταση πνεύματος είναι το στοίχημα του 2016 για να είναι του χρόνου τούτες οι μέρες με ξέγνοιαστο χαμόγελο!
* Ο Σπύρος Παπασπύρος είναι Πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου