New deal για ρωγμή στον κύκλο και "τοίχο" των αδιεξόδων !

ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ*

Οι εξελιξεις των οικονομικών και πολιτικών υποθέσεων σε διεθνές επίπεδο είναι αμφίρροπες και πιθανά εισέρχονται σε νέα περίοδο ανισορροπίας.

Η πτώση των τιμών του πετρελαίου (ήδη εκτιμώνται στο 1,9 τρις δολάρια οι απώλειες), η αύξηση των εκροών κεφαλαίων  έναντι των εισροών στις αναδυόμενες οικονομίες, ο ρυθμός επιβράδυνσης της Κινέζικης οικονομίας, η ανησυχία για τα μακροοικονομικά της Ευρωπης κυρίως εξαιτίας της ανεργίας καθώς και η μείωση απόδοσης σε Ευρωπαϊκά ομόλογα (πάνω απο 1,5 δις Ευρώ ) ως "επίδραση" της πολιτικής της χαλάρωσης (πακέτο Ντράγκι), η αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων σε συνδυασμό με την αναζωπύρωση παλαιών και νέων εστιών έντασης και συρράξεων προμηνύουν νέες ανοιξιάτικες περιπέτειες. 

Σε περίπτωση ενός νέου ντόμινο πτώσης και σοκ στην παγκόσμια οικονομία, ο ακόμη μεγαλύτερος αρνητικός αντίκτυπος πρεπει να θεωρείται δεδομένος, στίς περιφερειακές οικονομίες και τις χώρες που ήδη χτυπά "αλύπητα" η κρίση. 

Οι αιτίες πολλές, οι πολιτικές ανάταξης της οικονομίας και επικράτησης συνθηκών ασφάλειας και ειρήνης είναι πρός το παρόν ατελέσφορες. Αρκετοί έγκυροι παράγοντες "αρνούνται" να δούν και να προβλέψουν μετά τον Απρίλιο.

Ως εκ τούτου, η εμμονή, σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο, σε επιλογές του "τοίχου" των έως τώρα αδιέξοδων πολιτικών οδηγεί στην απασφάλιση νέων κινδύνων αντί της σταθεροποίησης και της επανόδου στην κανονικότητα .

 Εδώ, στην χώρα μας, η σύγχυση ανάμεσα στον ιδεατό, ιδεώδη, ιδανικό και πραγματικό κόσμο "καλά" κρατεί.

Η απάντηση είναι η συγκρότηση ενός σύγχρονου New Deal μακριά απο ( ψευδό) ιδεαλισμούς κάθε εκδοχής και δεσποτισμού. 

Οι διαρθρωτικές αλλαγές και ένα αποτελεσματικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων σημαίνει ευρεία και ουσιώδη συννενόηση και μεταβολή παντού και σε όλα τα επίπεδα: εθνικό, ευρωπαϊκό, παγκόσμιο.

Τα "νέα" επαπειλούμενα αδιέξοδα, εάν συμβούν, είναι πλέον και αποτέλεσμα πνευματικού αδιεξόδου των "ηγετών και ηγεσιών" σε όλα τα μήκη και πλάτη των προηγμένων κοινωνιών αλλά και "πλαστικοποίησης" κρίσιμων κοινωνικών ομάδων σε χαρισάμενα καταναλωτικά πρότυπα και όνειρα. 

Στον 21ο, αιώνα των εκρήξεων σε επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο, η πρόκληση είναι να μην καταστραφεί ο διαφωτισμός απο το ίδιο το δημιούργημά του. 

´Ωρα λοιπόν να δούμε τι μπορεί να κάνουμε, με φυγή απο την "δημοκρατία"  της ανάθεσης, γιατί όπως έλεγε και ο Mr. Miyagi στο "Karate Kid": 

Ποτέ μην εμπιστεύεσαι έναν πνευματικό δάσκαλο που δεν ξέρει να χορεύει.
*Ο Σπύρος Ππαπασπύρος είναι Πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.