Του Νίκου Τσούλια*
Τα φετινά Χριστούγεννα είναι γκρίζα. Δεν μοιάζουν με όσα έχουμε ζήσει. Εξ αυτού και μόνο θα μείνουν στη μνήμη μας, θα κάνουμε αναφορές μελλοντικά έστω και συννεφιασμένες. Είναι Χριστούγεννα της πανδημίας και της αγωνίας, του κορωνοϊού και του εγκλεισμού.
Στους χαλεπούς καιρούς, ο άνθρωπος δεν έχει τη συνηθισμένη του ρότα. Ή τον παρασύρουν οι δυσκολίες και γίνεται φύλλο μοναχικό σε ορμητικό ποτάμι ή παίρνει τη ζωή του πιο αποφασιστικά στα χέρια του και πάντα κόντρα στο ρεύμα μετασχηματίζοντας την πραγματικότητα, χρωματίζοντας όσο μπορεί το μαύρο σκηνικό. Γιατί, αν έχουμε άποψη για τη ζωή, αν πιστεύουμε στον εαυτό μας, οι δυσκολίες είναι πεδίο ανάδειξης των δημιουργικών δυνάμεών μας!
Ναι, πρώτη φορά