Ενημερωτικό Οκτωβρίου 2010

ΣΤΕΦΑΝΟΣ Φ. ΣΙΝΤΟΣ Ιωάννινα, 15-10 -2010

ΑΙΡΕΤΟΣ ΑΠΥΣΠΕ ΗΠΕΙΡΟΥ

Τηλ/φαξ: 2651094734 Κιν: 6932817359 ΠΡΟΣ

E-mail: stefsintos@sch.gr

http://stefsintos.blogspot.com/ συναδέλφους μου, έδρες τους

1^ο Ενημερωτικό Οκτωβρίου 2010

Αγαπητοί συνάδελφοι,

στις 10 Αυγούστου υπέβαλαν αίτηση παραίτησης σ’ όλη τη χώρα, σύμφωνα με την κείμενη Νομοθεσία, 2676 δάσκαλοι, 1061 νηπιαγωγοί και 62 συνάδελφοι ειδικοτήτων. Στην Περιφέρεια Ηπείρου υπέβαλαν 142 δάσκαλοι, 83 νηπιαγωγοί,2 γυμναστές και ένας συνάδελφος μουσικής αγωγής. Το αν βέβαια κάποιοι απ’ αυτούς ανακάλεσαν την αίτησή τους στις 10 Οκτωβρίου, δεν υπάρχουν στοιχεία, στους παραπάνω όμως αριθμούς θα προστεθούν και όσοι παραιτηθούν κατά τη διάρκεια του τρέχοντος διδακτικού έτους για λόγους υγείας – κοινωνικούς.

Δ/νση-Κλάδος	ΠΕ70	ΠΕ60	ΠΕ06	ΠΕ11	ΠΕ16	Σύνολο
Άρτα	26	21	0	0	0	47
Θεσπρωτία	12	5	0	0	0	17
Ιωάννινα	70	37	0	1	1	109
Πρέβεζα	34	20	0	1	0	55
Σύνολο	142	83	0	2	1	228

Εύχομαι σε όλους τους να είναι καλά , υγιείς και ό,τι καλύτερο στη ζωή τους .

Συναδελφικά

Στέφανος Σίντος

Τα χρέη όλων των δήμων της χώρας

Βασίλης Φουρτούνης, δάσκαλος, Πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών «Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ»

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Μόνο προς τις τράπεζες και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων τα χρέη όλων των δήμων της χώρας φθάνουν στο 1 δις, 750 εκατ. ευρώ σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Ένωση Τραπεζών και Τράπεζα Ελλάδος, ενώ τα υπόλοιπα χρέη τους (δάνεια δημοτικών επιχειρήσεων, χρέη δήμων προς ασφαλιστικά ταμεία από φόρους και χρέη - οφειλές προς κατασκευαστές και προμηθευτές), σύμφωνα με εκτιμήσεις έμπειρων στελεχών της αυτοδιοίκησης ξεπερνούν το 1δις, 300 εκατ. ευρώ!... Τα αυτοδιοικητικά αυτά στελέχη είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία υπεύθυνα γιατί φόρτωσαν τον δημόσιο προϋπολογισμό με 3 και πλέον δις χωρίς να λογοδοτήσουν πουθενά και χωρίς να υποστούν καμία συνέπεια. Αυτά τα αυτοδιοικητικά στελέχη, χάριν της αναγκαίας αναγνωρισιμότητας και της «ορθής» πολιτικής διαδρομής τους, οι περισσότεροι από αυτούς πρώην δήμαρχοι των υπερχρεωμένων δήμων, θα είναι και πάλι υποψήφιοι για να «σώσουν» και τους νέους Καλλικρατικούς δήμους, όπως έγινε και με του προηγούμενους τους καποδιστριακούς δήμους. Όπως και να 'χει, οι νέοι δήμαρχοι θα «γεννηθούν» όχι με προπατορικό αμάρτημα αλλά κληρονομώντας τις αμαρτίες των προκατόχων τους. Σε κάποιες περιπτώσεις θα κουβαλήσουν ως «προίκα» τις δικές τους αμαρτίες του παρελθόντος. Ζητούμενο της διοικητικής μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη», είναι να μπει φρένο στη σπατάλη και την κακοδιαχείριση, να εξασφαλιστούν οι αναγκαίοι πόροι χωρίς να επιβαρυνθεί -κι άλλο- ο προϋπολογισμός των νοικοκυριών αλλά, κυρίως, να υπάρχειεπιτέλους ο φόβος του βαρύ πελέκεως της Δικαιοσύνης για όσους ορέγονται να συντηρήσουν και «εξελίξουν» τις προαναφερθείσες αμαρτίες. Πιστεύοντας στην αντικειμενική πληροφόρηση εμείς ψάξαμε και βρήκαμε τα χρέη κάθε Καποδιστριακού Δήμου προς τις τράπεζες και το ταμείο Παρακαταθετών και Δανείων. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να βρούμε τα υπόλοιπα χρέη ανά δήμο και τα δημοσιεύουμε. Έχουμε δημιουργήσει τρεις πίνακες. Ο πρώτος πίνακας δείχνει τα συνολικό χρέος κάθε δήμου και την συνολική του κατάταξη από τον πλέον υπερχρεωμένο στον λιγότερο χρεωμένο. Πατήστε εδώ για να δείτε τον πίνακα. Στο δεύτερο πίνακα παρουσιάζουμε το χρέος κάθε δήμου ανά κάτοικο, γιατί έχει πολύ σημασία αυτό το στοιχείο για τον πολίτη. Πατήστε εδώ για να δείτε τον πίνακα. Τέλος στον τρίτο πίνακα παρουσιάζουμε, θέλοντας να τους επιβραβεύσουμε, τους δήμους που δεν έχουν καθόλου χρέος. Πατήστε εδώ για να δείτε τον πίνακα.

Τα ψιλά γράμματα της Ιστορίας

Τα ψιλά γράμματα της Ιστορίας

Tου Ηλια Μαγκλινη

Τελικώς, το μάθημα της Ιστορίας παραμένει υποχρεωτικό στο λύκειο, μολονότι το υπουργείο είχε προσανατολιστεί στη μετατροπή του σε μάθημα επιλογής. Σε χθεσινό ρεπορτάζ του στην «Κ», ο Απ. Λακασάς σχεδόν προέβλεψε ότι η συγκεκριμένη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θα ακυρωνόταν προτού ακόμη ξεκινήσει, «λόγω των “κραυγών” που υιοθετούν τα ελληνικά κόμματα», μολονότι το σκεπτικό των υπευθύνων του υπουργείου ήταν «λιγότερα υποχρεωτικά μαθήματα, περισσότερα μαθήματα επιλογής και μεγαλύτερη εμβάθυνση», κάτι που εκ πρώτης όψεως δεν είναι κακό. Η δική μου καχυποψία απέναντι σε τούτη την πρωτοβουλία έχει να κάνει κυρίως με το πώς θα σχεδιαζόταν όλο αυτό, πόσο μεθοδικά θα κινούνταν το υπουργείο, με το αν στόχευε σε ένα ευέλικτο, δραστικό σχήμα διδασκαλίας, αποφεύγοντας μιαν ακόμη απονεύρωση και αφυδάτωση της γνώσης. Αλλά μετά την υπόθεση με τη «βάση του δέκα», πώς να μην είσαι καχύποπτος;

Σε κάθε περίπτωση, εάν επρόκειτο το μάθημα της Ιστορίας να τύχει μεγαλύτερης εμβάθυνσης, όπως αναφέρθηκε, εάν επρόκειτο να το παρακολουθούν μαθητές που το είχαν επιλέξει συνειδητά, τότε ίσως ήταν καλύτερο ένα μάθημα που γίνεται μέσα σε ένα πνεύμα τυπολατρικής υποχρέωσης και ψυχαναγκασμού να μετατραπεί σε μάθημα επιλογής.

Η Ιστορία είναι βέβαια πονεμένη υπόθεση. Θυμάμαι από τα δικά μου μαθητικά χρόνια, στο λύκειο, κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80, πόσο διαχωρισμένα ήταν μέσα μου, από τη μια πλευρά, η διδασκαλία της Ιστορίας στο σχολείο και, από την άλλη, τα συναρπαστικά ιστορικά αναγνώσματα που έβρισκα στην πατρική βιβλιοθήκη: τα «Φοβερά Ντοκουμέντα», με τις έξοχες αφηγήσεις των Σόλωνα Γρηγοριάδη, Δημήτρη Φωτιάδη, Αλέξανδρου Κοτζιά και των άλλων ξένων συγγραφέων, με τον «Σαγγάριο», τον «Επίλογο στο Γουδί», τους «Βαλκανικούς Πολέμους», τη «Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών» κ. ά., ο δίτομος, γλαφυρός «Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος» του Ρεϊμόν Καρτιέ (από τον Πάπυρο - με υπέροχη εικονογράφηση), η μετ’ εμποδίων, αλλά όμως πάντοτε συγκλονιστική καθαρεύουσα της «Ανόδου και της Πτώσης του Γ΄ Ράιχ» του Ουίλιαμ Σίρερ (τρεις σκληρόδετοι τόμοι με πρωτόγονες εκτυπώσεις από τις εκδόσεις Αρσενίδη - αν δεν με απατά η μνήμη μου), ακόμα και τα τεύχη της κλασικής σήμερα «Ιστορίας Εικονογραφημένης», επίσης από τις εκδόσεις Πάπυρος, όλα συνέθεταν στον άγουρο νου ενός περίεργου εφήβου ένα σύμπαν εξόχως μυθιστορηματικό. Το πιο συγκλονιστικό όμως ήταν ότι όλα αυτά που διάβαζα είχαν συμβεί στ’ αλήθεια. Και η Ιστορία ήταν όντως ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα.

Αλλη κουβέντα, λοιπόν, η σχολική Ιστορία και άλλη αυτή που διάβαζα σπίτι. Και πάλι όμως, χρειάστηκε να περάσουν κάμποσα χρόνια για να συνειδητοποιήσω ότι η Ιστορία δεν είναι κάτι ξένο και παγωμένο, που αφορά επώνυμους και μεγάλους ηγέτες. Οτι η Ιστορία συνιστά κυρίως αυτή τη μυστική σύνδεση των κορυφαίων γεγονότων με τους μικρούς και ασήμαντους, της «επίσημης» μνήμης, των βουβών κινηματογραφικών επίκαιρων και των ασπρόμαυρων φωτογραφιών με τα θαμμένα οικογενειακά κειμήλια, ξεθαμμένες προσωπικές διηγήσεις και μνήμες, αόρατα τραύματα και παρακαταθήκες που από νεκρές οικογενειακές φύσεις μεταμορφώνονται σε κάτι ζωντανό και παλλόμενο: σε αφηγήσεις με συλλογικό, ενίοτε οικουμενικό χαρακτήρα.

Ο Αμερικανός κομίστας Αρτ Σπίγκελμαν, μεταφέροντας στο διάσημο πια «Maus» την ιστορία του πατέρα του από το Ολοκαύτωμα, ξεκίνησε με την εξής εμβληματική φράση: «Ο πατέρας μου αιμορραγεί Ιστορία» (My father bleeds History). Κάτι ανάλογο έδειξε και ο Βρετανός Γκρέιαμ Σουίφτ στο καλύτερό του μυθιστόρημα, την «Υδάτινη χώρα», το 1983.

Με άλλα λόγια, η Ιστορία δεν είναι κάτι εκεί έξω - είναι στο σπίτι του καθενός μας। Και οι αφηγήσεις της είναι οι δικές μας μνήμες και αναπλάσεις. Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι απλώς αν η Ιστορία πρέπει να είναι υποχρεωτική ή προαιρετική στο λύκειο. Το ερώτημα είναι εάν μπορεί το νέο λύκειο που οραματίζεται το υπουργείο να ενσταλάξει στους μαθητές μια άλλου τύπου αντίληψη γύρω από την Ιστορία. Να τους υποψιάσει ως προς τη βαθύτερη δυναμική της, αναδεικνύοντας τη γοητεία της. Ψιλά γράμματα; Μάλλον.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ १३/१०/२०१०

Το «νέο μισθολόγιο» των Δημοσίων Υπαλλήλων και η στάση των εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών

Μπράτης Δημήτρης

τηλ. 6974750402 - 2103312790

fax: 2103246893 Αθήνα 8 Οκτωβρίου 2010

email: d.mpratis@gmail.com

president@doe.gr

http://users.sch.gr/mpratis

Το «νέο μισθολόγιο» των Δημοσίων Υπαλλήλων και η στάση των εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών

Πραγματοποιήθηκε χθες (7/10/2010) η 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση της ΑΔΕΔΥ, η οποία είχε ως διεκδικητικό πλαίσιο, όταν εξαγγέλθηκε, την «ακύρωση των αντιλαϊκών και αντικοινωνικών πολιτικών του μνημονίου». Στην πορεία, όμως, προέκυψαν τα θέματα του μισθολογίου και της κατάθεσης του νέου προϋπολογισμού και εκ των πραγμάτων το πλαίσιο διευρύνθηκε.

Είν’ αλήθεια ότι το θέμα του «νέου μισθολογίου» των Δ.Υ. είναι πρώτο στις συζητήσεις των συναδέλφων στα σχολεία μας κι αυτό γιατί διάχυτος είναι ο φόβος ότι, μετά τις περσινές περικοπές, θα υπάρξουν και νέες. Η ανησυχία είναι εύλογη, αφού για πρώτη φορά γίνεται συζήτηση για «νέο μισθολόγιο», το οποίο δε θα προβλέπει αυξήσεις, αλλά μειώσεις !!! στις αποδοχές.

· Ποια είναι, όμως, η αλήθεια για το σημερινό μισθολογικό καθεστώς στον Δημόσιο Τομέα;

Η σκληρή πραγματικότητα λέει ότι, σήμερα, «πραγματικό ενιαίο μισθολόγιο» δεν υπάρχει στο δημόσιο τομέα. Υπήρξε, μετά την μεταπολίτευση, μόνο το 1985. Με το μισθολόγιο εκείνο όλοι οι Υπάλληλοι του Δημοσίου με τα ίδια τυπικά προσόντα είχαν τις ίδιες αποδοχές.

Από το 1988 και μετά άρχισε το «ξήλωμα» του μισθολογίου με τη γνωστή επιδοματική πολιτική που ακολουθήθηκε απ’ όλες τις κυβερνήσεις. Φτάσαμε, μάλιστα, στο σημείο, σήμερα, κλάδοι να εισπράττουν ως επιδόματα, ποσά μεγαλύτερα από ολόκληρο το μισθό του νεοδιόριστου εκπαιδευτικού.

Ούτε το μισθολόγιο του 1997, ούτε το μισθολόγιο του 2002 ήραν αυτές τις αδικίες. Διατήρησαν τα «κουτάκια» των επιδομάτων και των ειδικών λογαριασμών στη λογική: «μακάριοι οι έχοντες και κατέχοντες». Η μόνιμη απάντηση στους εκπαιδευτικούς ήταν: Είστε πολλοί και κοστίζετε πολλά στον κρατικό προϋπολογισμό.

Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής ήταν οι εκπαιδευτικοί να φτάσουν στο τελευταίο, σχεδόν, σκαλοπάτι της μισθολογικής «ιεραρχίας», μεταξύ 21 κλάδων εργαζόμενων στο Δημόσιο και να κάνουν πολυήμερους κλαδικούς αγώνες (όπως το 2006), για την ανατροπή αυτής της κατάστασης, με μικρά αποτελέσματα.

Είναι πραγματικά εξωφρενικό το κονδύλι για τους μισθούς στο Δημόσιο Τομέα να είναι σήμερα 6,5 δις ευρώ περίπου και το κονδύλι για επιδόματα 4,5 δις ευρώ.!!!

· Τι κάνουμε μπροστά στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται

Η κυβέρνηση, προς το παρόν, δεν έχει καταθέσει συγκεκριμένο σχέδιο για το μισθολόγιο. Ρίχνει τροχιοδεικτικές βολές, μετρώντας τις αντιδράσεις. Αντί να καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις, θέτει… ερωτήματα. Το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να διεκδικήσει ένα πραγματικό νέο μισθολόγιο ενιαίο για όλους τους Υπαλλήλους του Δημοσίου.

Με βάση, όμως, την εμπειρία του παρελθόντος ένα είναι βέβαιο: Η διαπραγμάτευση δεν μπορεί να αφεθεί μόνο στην ΑΔΕΔΥ, η οποία 20 χρόνια τώρα διαπραγματεύεται τα μισθολόγια με τα γνωστά για μας αποτελέσματα.

· Οι εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες (ΔΟΕ – ΟΛΜΕ), που εκπροσωπούν 200.000 περίπου εκπαιδευτικούς (τους χαμηλότερα αμειβόμενους στο δημόσιο) οφείλουν να βγουν ΤΩΡΑ μπροστά να θέσουν ως πρώτη προτεραιότητα στις διεκδικήσεις τους τις αυξήσεις στις αποδοχές μας.

Ήδη η ΔΟΕ έχει ζητήσει από τις 4/10/2010 συνάντηση με τον Υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου και την Υπουργό Παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου για το θέμα του «νέου μισθολογίου».

Η κυβέρνηση πρέπει να πάρει το μήνυμα ότι οι εκπαιδευτικοί όχι μόνο δε θα επιτρέψουν καμιά περικοπή στις αποδοχές τους αλλά θα αγωνιστούν και θα διεκδικήσουν με αποφασιστικότητα το κοινό αίτημα των δυο κλάδων για 1400€ καθαρά στο νεοδιόριστο εκπαιδευτικό, αίτημα που κυριάρχησε στην απεργία της ΔΟΕ το 2006. Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΚΛΑΔΩΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΩΡΑ. ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ.

Το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
	του Δημήτρη Μπράτη, προέδρου της ΔΟΕ
	Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010
Το θέμα του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης έχει απασχολήσει σε πολλές Γενικές Συνελεύσεις τον κλάδο, ο οποίος με ομόφωνες αποφάσεις του έχει καταλήξει στο αίτημα: «Ενιαία αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών της Γενικής Εκπαίδευσης». Μάλιστα στην απεργία του 2006 το αίτημα ήταν ξεκάθαρο: «. να μειωθεί το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στα επίπεδα της Β/θμιας.». Το θέμα τίθεται, από τότε, σε όλες τις συναντήσεις που γίνονται με την πολιτική ηγεσία του Υπ. Παιδείας. Μάλιστα το 2009 στη συνάντηση του Δ.Σ. της ΔΟΕ (6/4/2009) με τον τότε Υφυπουργό Παιδείας κ. Ανδρέα Λυκουρέντζο είχε ανακοινωθεί από την πλευρά του, ότι το Υπουργείο: «.μελετά την αναμόρφωση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών Π.Ε. με στόχο αυτό να διαμορφωθεί μετά τα 30 έτη στις 18 ώρες.». Δυστυχώς, η δέσμευση εκείνη δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα και το ωράριο των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης παραμένει στα επίπεδα που ο Ν.2517/1997 ορίζει, δηλ: Ωράριο εκπαιδευτικών Π.Ε. από 1-10 έτη 24 ώρες από 10 - 15 έτη 23 ώρες από 15-20 έτη 22 ώρες από 20 και πάνω 21 ώρες Στα ολιγοθέσια σχολεία (μονοθέσια, διθέσια, τριθέσια) το ωράριο παραμένει στις 25 ώρες. Το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας έχει ως εξής: Ωράριο εκπαιδευτικών Δ.Ε. 0-6 έτη 21 ώρες 7 - 12 έτη 19 ώρες 13-20 έτη 18 ώρες πάνω από 20 έτη 16 ώρες Με αφορμή τη διάθεση εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Πρωτοβάθμια, γίνεται αυτές τις μέρες πολλή συζήτηση για το διδακτικό ωράριο. Είναι προφανές ότι η μετακίνηση των εκπαιδευτικών δεν μπορεί να λειτουργεί σε βάρος των κατοχυρωμένων εργασιακών τους δικαιωμάτων. Όσο εύλογο, όμως, και αν είναι οι εκπαιδευτικοί της Β/θμιας που διατίθενται στην Πρωτοβάθμια να ακολουθούν το κατοχυρωμένο διδακτικό τους ωράριο, άλλο τόσο εύλογο είναι οι συνάδελφοί μας της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Δάσκαλοι - Νηπιαγωγοί - Ειδικότητες της Π.Ε.) να δικαιούνται αντίστοιχη μείωση του διδακτικού τους ωραρίου. Κι αυτό γιατί εργάζονται στον ίδιο χώρο, στα ίδια τμήματα και πολλές φορές συμβαίνει το παράδοξο: Να έχουν περισσότερα χρόνια υπηρεσίας, από τους συναδέλφους μας της Β'/θμιας, και να εργάζονται . περισσότερες διδακτικές ώρες! Η κατάσταση αυτή δημιουργεί εντάσεις και διαχωρισμούς μεταξύ των συναδέλφων, που εργάζονται στον ίδιο χώρο. Τώρα που το ζήτημα άνοιξε είναι ευκαιρία οι δυο κλάδοι (ΔΟΕ και ΟΛΜΕ) να διεκδικήσουν από κοινού το αίτημα για «Ενιαίο Διδακτικό ωράριο των Εκπαιδευτικών της Γενικής Εκπαίδευσης» και να απαιτήσουν από το Υπουργείο Παιδείας τη νομοθετική κατοχύρωσή του ΕΔΩ και ΤΩΡΑ. Κι αυτό γιατί το θέμα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποσπασματικά και να συνεχίζεται έτσι μια κατάφωρη αδικία σε βάρος των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Επιμόρφωση εκπαιδευτικών: θεωρητικά προβλήματα και σύγχρονη πραγματικότητα
	του ΚΩΣΤΑ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ Διευθυντή του 11ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμαριάς και αντιπροέδρου του Α' Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Θεσσαλονίκης
	Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010
Είναι κοινοτυπία να υποστηρίξει κανείς ότι η βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης συνδέεται άμεσα με τη συνεχή εξέλιξη των εκπαιδευτικών. Ανταποκρινόμενη στην ανάγκη αυτή η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας λαμβάνοντας υπόψη και τις νέες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί στην χώρα, έχει εξαγγείλει την υλοποίηση επιμορφωτικών προγραμμάτων με μαζικά χαρακτηριστικά. Το περιεχόμενο αυτών των προγραμμάτων έχει ως αντικείμενο θέματα που έχουν σχέση με τη διδακτική πράξη στο σχολείο και ικανοποιούν και συνδέονται με τις επιμορφωτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών όπως αυτές έχουν προσδιορισθεί με βάση τις απαντήσεις έρευνας που έχει ήδη προηγηθεί. Στα προγράμματα αυτά θα εφαρμόζονται αρχές εκπαίδευσης ενηλίκων και ένας συγκεκριμένος αριθμός ωρών θα πραγματοποιείται εξ αποστάσεως. Η επιμορφωτική αυτή πολιτική είναι σαφές ότι έχει θετικό χαρακτήρα αλλά απαιτείται να συνδεθεί με άλλα θεσμικά μέτρα, πρωτοβουλίες και ρυθμίσεις που έχουν σχέση με τις αποτελεσματικότητα και την ποιότητα της επιμορφωτικής πολιτικής: Αναβάθμιση και ποιοτική οργάνωση επιμορφωτικών θεσμών όπως τα ΠΕΚ Δυνατότητα υλοποίησης επιμορφωτικών προγραμμάτων σε επίπεδο σχολικής μονάδας και διαμόρφωση πλαισίου και κινήτρων για την υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων. Σύνδεση της επιμόρφωσης με αλλαγές στον χαρακτήρα της διοίκησης της εκπαίδευσης έτσι ώστε αυτή να σταματήσει να διακρίνεται από εμπειρικά χαρακτηριστικά και να μετασχηματιστεί σε κύριο μοχλό ποιότητας και αποτελεσματικότητας της εκπαίδευσης. Θεσμοθέτηση επιμορφωτικών κέντρων με πρωτοβουλία των επιστημονικών ενώσεων και εκπαιδευτικών φορέων με βάση εμπειρίες που έχουν υλοποιηθεί σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι οποίες ξεχωρίζουν για τα αποκεντρωμένα και εκπαιδευτικά αυτοδιαχειριστικά χαρακτηριστικά τους. Επιμορφωτικές δυνατότητες που να καλύπτουν το σύνολο των εκπαιδευτικών χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις. Τούτο σημαίνει ότι μετεκπαίδευση των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι αναγκαίο να συμπεριλάβει και προγράμματα που να απευθύνονται στους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων (Φυσικής Αγωγής, Θεατρικής Αγωγής, Εικαστικών, Ξένων Γλωσσών) Υλοποίηση επιμορφωτικών προγραμμάτων σύντομης διάρκειας με εξειδικευμένο χαρακτήρα, με επιστημονική ευθύνη υλοποίησης από τα παιδαγωγικά τμήματα και τις παιδαγωγικές σχολές των ΑΕΙ. Τα επιμορφωτικά αυτά προγράμματα να έχουν ως αντικείμενο σύγχρονα προβλήματα του σχολείου για τα οποία οι εκπαιδευτικοί στην πράξη ζητούν την επιμορφωτική τους υποστήριξη για να είναι σε θέση να αντιμετωπίζουν με επιτυχία αυτά τα προβλήματα στην τάξη (θέματα διαπολιτισμικής Αγωγής και κοινωνικού αποκλεισμού, μαθησιακές δυσκολίες, επιθετικότητα, ρατσισμός, κοινωνική βία και μαθητική παραβατικότητα) Δημιουργία ειδικών κινήτρων για την υλοποίηση επιμορφωτικών προγραμμάτων που έχουν σχέση με την εφαρμογή καινοτόμων προγραμμάτων. Ενδεικτικά ορισμένα από τα κίνητρα μπορούν να είναι: Ειδική χρηματοδότηση σχολικής μονάδας Παρουσίαση των καινοτόμων δράσεων σε ειδικές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται τόσο εντός του σχολείου όσο και στο επίπεδο ευρύτερης περιφέρειας, προβολή και δημοσιοποίηση αυτών των δράσεων και σύνδεση τους με αντίστοιχες που πραγματοποιούνται σε άλλες χώρες Μεταφορά και ανταλλαγή εμπειριών και συναντήσεις με εκπαιδευτικούς ξένων χωρών οι οποίοι συμμετέχουν σε αντίστοιχα επιμορφωτικά προγράμματα Ενίσχυση του περιφερειακού χαρακτήρα της επιμορφωτικής πολιτικής με εξακτίνωση των ΠΕΚ στις έδρες κάθε νομού έτσι ώστε και οι εκπαιδευτικοί απομακρυσμένων και ενδεχομένως απομονωμένων από τα αστικά κέντρα περιοχών να έχουν τη δυνατότητα συμμετοχής σε επιμορφωτικά προγράμματα. Συνεχής αποτίμηση της ποιότητας του επιμορφωτικού έργου όλων των εμπλεκόμενων φορέων με τη συμμετοχή εκπαιδευτικών έτσι ώστε οι όποιες αστοχίες και ενδεχομένως προβληματικές καταστάσεις που εντοπίζονται να μπορούν να διορθώνονται ουσιαστικά. Παραγωγή χρηστικού επιμορφωτικού διδακτικού υλικού το οποίο θα παρέχεται σε κάθε σχολική μονάδα προς αξιοποίηση καθώς επίσης και οργάνωση των σχολικών βιβλιοθηκών που να καλύπτουν και τις επιμορφωτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών.

Άδειες που δικούνται οι συνάδελφοι αναπληρωτές

ΣΙΝΤΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

Αιρετός ΑΠΥΣΠΕ ΗΠΕΙΡΟΥ Προς

Τηλ. 6932817359 Τους συναδέλφους μου

stefsintos@sch.gr αναπληρωτές εκπαιδευτικούς

Αγαπητοί συνάδελφοι,

σας ενημερώνω για τις άδειες που δικαιούστε, σύμφωνα με τα όσα ισχύουν (κείμενη νομοθεσία):

1. ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ ΑΔΕΙΕΣ

Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, σύμφωνα με την παρ. 8, του άρθρου 20, του Π.Δ. 410/1988-ΦΕΚ 191 Α /30-8-1988 και την αρ. 44/1990 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους δικαιούνται κανονική άδεια απουσίας με αποδοχές για επτά (7) το πολύ εργάσιμες ημέρες εντός του χρόνου συμβάσεως για λόγους εξαιρετικής ανάγκης.

2. ΑΔΕΙΕΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΩΝ

α. Σύμφωνα με άρθρο 10 της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) των ετών 2000 και 2001, οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί έχουν δικαίωμα απουσίας με αποδοχές πέντε (5) ημερών σε περίπτωση γάμου. Η άδεια αυτή χορηγείται αμέσως πριν ή μετά την τέλεση του γάμου και όχι άλλη χρονική περίοδο εντός του χρόνου συμβάσεως.

β. Σύμφωνα με άρθρο 9 της ΕΓΣΣΕ των ετών 2002 και 2003, οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί έχουν δικαίωμα απουσίας με αποδοχές δύο (2) ημερών σε περίπτωση θανάτου συζύγου, τέκνων, γονέων και αδελφών.

γ. Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί δικαιούνται ειδική άδεια με αποδοχές μιας (1) έως τριών (3) ημερών, κατά περίπτωση, για την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος, σύμφωνα με τη σχετική εγκύκλιο που εκδίδεται κάθε φορά από το ΥΠΕΣΣΔΑ πριν από τη διενέργεια εκλογών. Άδεια επίσης δικαιούνται και για τη συμμετοχή σε δίκη ενώπιον οποιουδήποτε δικαστηρίου (άρθρα 657 και 658 του Αστικού Κώδικα).

δ. Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, που πάσχουν ή έχουν τέκνο που πάσχει από νόσημα, που απαιτεί μεταγγίσεις αίματος και παραγώγων του ή αιμοκάθαρση, δικαιούνται έως είκοσι δύο (22) εργάσιμες ημέρες επιπλέον της κανονικής άδειας των επτά (7) ημερών, από τις οποίες οι έντεκα (11) με αποδοχές και οι έντεκα (11) χωρίς αποδοχές. Το νόσημα θα πιστοποιείται με γνωμάτευση της πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής, με την οποία θα αποδεικνύεται αιτιολογημένα ότι η πάθηση, από την οποία πάσχουν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί ή κάποιο τέκνο τους, χρήζει τακτικών μεταγγίσεων αίματος και παραγώγων του ή αιμοκάθαρσης σε δημόσιο ή ιδιωτικό νοσηλευτικό ίδρυμα.

ε. Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, σύμφωνα με την αρ. ΔΙΔΑΔ/Φ. 53/214/16897, 20784/16-11-1994, δικαιούνται άδεια αιμοδοσίας ως εξής: μία (1) ημέρα, την ημέρα της αιμοδοσίας, εφόσον δώσουν αίμα για ασθενή του συγγενικού τους περιβάλλοντος· μία (1) επιπλέον ημέρα, πέραν της ημέρας αιμοδοσίας, εφόσον προσέρχονται από δική τους και μόνο πρωτοβουλία σε κέντρο αιμοδοσίας· δύο (2) επιπλέον ημέρες, εφόσον ανταποκρίνονται σε πρόσκληση υπηρεσίας αιμοδοσίας για κάλυψη έκτακτης ανάγκης. Η άδεια αιμοδοσίας δίνεται σε συνεννόηση με την υπηρεσία του αναπληρωτή εκπαιδευτικού, ανάλογα με τις υπηρεσιακές ανάγκες.

3. ΑΔΕΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ

α. Για τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς δεν προβλέπεται άδεια χωρίς αποδοχές, παρά μόνο η οριζόμενη στο άρθρο 24, παρ. 3 του Π. Δ. 410/1988. Συγκεκριμένα, ο ένας εκ των δύο συζύγων εκπαιδευτικός αναπληρωτής, όταν ο άλλος υπηρετεί στο εξωτερικό, έχει δικαίωμα να ζητήσει ειδική άδεια χωρίς αποδοχές, διάρκειας τριών (3) διδακτικών ετών κατ' ανώτατο όριο, με σκοπό τη συγκατοίκηση. Η άδεια παρέχεται με απόφαση του αρμόδιου Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης ύστερα από γνώμη του οικείου υπηρεσιακού συμβουλίου. Η άδεια αυτή χορηγείται επίσης και όταν ο/η σύζυγος υπηρετεί προσωρινά στο εξωτερικό σε διεθνείς οργανισμούς. Για τη χορήγηση της άδειας λαμβάνονται υπόψη και οι υπηρεσιακές ανάγκες.

β. Η διάταξη του Κεφ. Ε', του άρθρου 16 του Ν. 1566/1985 δεν εφαρμόζεται στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, παρά μόνο στους μονίμους εκπαιδευτικούς.

4. ΑΔΕΙΕΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ

α. Στις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς, οι οποίες κυοφορούν, χορηγείται άδεια μητρότητας δεκαεπτά (17) εβδομάδες, δηλαδή 119 ημερολογιακές ημέρες. Από αυτές οι οκτώ εβδομάδες (= άδεια κύησης) χορηγούνται πριν από την πιθανή ημερομηνία τοκετού και οι υπόλοιπες εννέα (9) εβδομάδες (= άδεια λοχείας) μετά τον τοκετό. Η χορήγηση της άδειας μητρότητας είναι υποχρεωτική.

β. Όταν ο τοκετός πραγματοποιείται σε χρόνο μεταγενέστερο από αυτόν που αρχικά είχε πιθανολογηθεί από το θεράποντα ιατρό του ασφαλιστικού τους φορέα η άδεια κύησης παρατείνεται μέχρι την πραγματική ημερομηνία τοκετού, χωρίς η παράταση αυτή να συνεπάγεται αντίστοιχη μείωση του χρόνου της άδειας μητρότητας, η οποία ειδικά στην περίπτωση αυτή υπερβαίνει τις δεκαεπτά (17) εβδομάδες. Όταν ο τοκετός πραγματοποιηθεί σε χρόνο προγενέστερο από την πιθανολογούμενη ημερομηνία τοκετού, το υπόλοιπο της άδειας κύησης χορηγείται μετά τον τοκετό υποχρεωτικά, ώστε να εξασφαλίζεται ο χρόνος της συνολικής άδειας των δεκαεπτά (17) εβδομάδων (άρθρο 11 του Ν. 2874/2000-ΦΕΚ286^Α/29-12-2000).

γ. Η αναπληρώτρια εκπαιδευτικός δικαιούται την άδεια μητρότητας και στην περίπτωση που γέννησε πρόωρα και το νεογνό γεννήθηκε νεκρό ή απεβίωσε μετά τον τοκετό (σχετ. έγγρ. ΔΙΠΙΔΔ/Δ4/49/22889/19-11-2004 του ΥΠΕΣΣΔΑ).

δ. Σύμφωνα με το άρθρο 15 του Ν. 1483/ΦΕΚ 153^Α'/8-10-1984 και το άρθρο 10 του Π. Δ. 176/ΦΕΚ 150^Α/15-7-1997 απαγορεύεται και είναι απόλυτα άκυρη η καταγγελία της σχέσης εργασίας εργαζόμενης από τον εργοδότη της λόγω μητρότητας.

5. ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ.

α. Ο χρόνος εργασίας της μητέρας αναπληρώτριας μειώνεται κατά δύο ώρες την εβδομάδα από την ημερομηνία γέννησης του τέκνου και εφόσον αυτό βρίσκεται σε ζωή, για τα δύο (2) πρώτα έτη. Επίσης η μητέρα απαλλάσσεται για το ίδιο χρονικό διάστημα και από τις πρόσθετες εξωδιδακτικές εργασίες (παρ. 8 του άρθρου 13 του Ν. 1566/1985-ΦΕΚ157Α/30-9-2007, παρ. 14 του Ν. 2083/1992-ΦΕΚ 159^Α/21-9-1992 και παρ. 45γ' του άρθρου 13 του Ν.3149/2003-ΦΕΚ 141^Α/ 10-6-2003).

β. Τις διευκολύνσεις της προηγούμενης παραγράφου δικαιούται και η θετή μητέρα αναπληρώτρια, εφόσον έχει περαιωθεί η διαδικασία υιοθεσίας και το τέκνο είναι ηλικίας έως έξι (6) ετών (άρθρο 8 της ΕΓΣΣΕ 2000-2001 και άρθρο 6 της ΕΓΣΣΕ 2002-2003).

γ. Οι αναπληρωτές, σύμφωνα με το άρθρο 9 του Ν. 1483/1984-ΦΕΚ 153^Α/8-10-1984 και το άρθρο 6 του Π. Δ. 193/1988-ΦΕΚ 84^Α/6-5-1988, που έχουν τέκνα ηλικίας έως δεκαέξι (16) ετών, τα οποία παρακολουθούν μαθήματα Α/θμιας ή Β/θμιας Εκπ/σης, δικαιούνται να απουσιάζουν ορισμένες ώρες ή ολόκληρη την ημέρα από την εργασία τους μέχρι τη συμπλήρωση τεσσάρων (4) εργάσιμων ημερών, για να επισκέπτονται το σχολείο των παιδιών τους, με σκοπό την παρακολούθηση της σχολικής τους επίδοσης. Η άδεια αυτή είναι με αποδοχές και χορηγείται στον ένα από τους δύο γονείς. Αν και οι δύο γονείς είναι δικαιούχοι, αποφασίζουν με κοινή συμφωνία και υπεύθυνη δήλωση στην υπηρεσία τους, κάθε φορά, ποιος από τους δύο θα κάνει χρήση αυτού του δικαιώματος και για πόσο χρονικό διάστημα, που πάντως η συνολική διάρκειά της δεν μπορεί να υπερβεί σε διάρκεια τις τέσσερις (4) ημέρες και για τους δύο γονείς.

6. ΑΝΑΡΡΩΤΙΚΕΣ ΑΔΕΙΕΣ

α. Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί για όλο το χρονικό διάστημα της σύμβασής τους δικαιούνται δεκαπέντε (15) ημέρες αναρρωτική άδεια με αποδοχές, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 657 και 658 του Αστικού Κώδικα. Με δεδομένη δηλαδή τη χρονική διάρκεια της σύμβασης εργασίας (εννέα μήνες περίπου), οι αναπληρωτές διατηρούν την αξίωση για καταβολή αποδοχών μόνο γι' αυτό το χρονικό διάστημα, με την προϋπόθεση βέβαια ότι έχουν εργαστεί τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες από την ημερομηνία της πράξης ανάληψης εργασίας.

β. Σε περίπτωση που εξαντληθεί η αναρρωτική άδεια των δεκαπέντε (15) ημερών με αποδοχές, οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί έχουν δικαίωμα, εφόσον συντρέχει «σπουδαίος λόγος», να λάβουν αναρρωτική άδεια χωρίς αξίωση καταβολής αποδοχών από τον εργοδότη.

γ. Αναρρωτική άδεια χορηγείται σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που ορίζονται από τον ασφαλιστικό φορέα. Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, εφόσον χρειάζονται αναρρωτική άδεια, πρέπει να απευθύνονται στον ασφαλιστικό τους φορέα και δε μπορούν να παραπέμπονται στις κατά τόπους υγειονομικές επιτροπές, οι οποίες έχουν αρμοδιότητα μόνο για τους μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους.

7. ΑΔΕΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ

α. Σύμφωνα με άρθρο 26 του Π. Δ. 410/1988, στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, που είναι σπουδαστές ή φοιτητές, προπτυχιακοί ή μεταπτυχιακοί σε σχολεία και ιδρύματα και των τριών βαθμίδων εκπαίδευσης, χορηγείται άδεια εξετάσεων.

β. Η άδεια εξετάσεων ορίζεται σε δεκατέσσερις (14) εργάσιμες ημέρες, συνεχείς ή διακεκομμένες, και χορηγείται μόνο κατά την εξεταστική περίοδο. Για κάθε ημέρα εξετάσεων χορηγείται άδεια δύο (2) ημερών, η προηγουμένη και η ημέρα της εξέτασης, εφόσον καμία από τις δύο δεν είναι αργία. Η συμμετοχή του αναπληρωτή εκπαιδευτικού στις εξετάσεις αποδεικνύεται με βεβαίωση της οικείας σχολής.

γ. Η άδεια εξετάσεων χορηγείται για το χρόνο φοίτησης και μέχρι δύο (2) το πολύ εξάμηνα μετά τη λήξη του, εφόσον ο αναπληρωτής εκπαιδευτικός εξακολουθεί να φοιτά και να έχει, με επίσημη ανανέωση της εγγραφής του, την ιδιότητα του σπουδαστή ή φοιτητή.

ΣΙΝΤΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ