Το κόμμα του μίσους

Είναι παντού, σε κάθε σελίδα, σε κάθε «μακελειό», σε κάθε κίτρινη φυλλάδα, μα και σε κάθε κυριλέ

Γιώργος Δημακόπουλος

Η επίθεση στα τεμένη στο Christchurch ήταν πίστα video game... πορώνεσαι, μισείς, φορτώνεις όπλα, αφαιρείς ζωές, μετράς πτώματα, διασκεδάζεις με το αίμα να βάφει την οθόνη σου. Ψυχαγωγείσαι με μίσος και αίμα. Μισείς τους άλλους. Όποιοι και να είναι. Μικρή σημασία έχει σε τι πιστεύουν οι μακελάρηδες. Αν ήταν μουσουλμάνοι θα μισούσαν τους χριστιανούς, τους βουδιστές, τους άθεους. Ήταν χριστιανοί. Τυχαίο. Έτσι γεννήθηκαν. Έτσι έμαθαν, ότι είναι
ανώτεροι από τους άλλους. Αυτοί είναι οι καθαροί, οι άλλοι είναι βρώμικοι. Αυτοί είναι οι εκλεκτοί. Ο Θεός τους είναι το μίσος. Η δική τους θρησκεία.  Ίδια με αυτή των μακελάρηδων του Μπατακλάν. Τζιχάντ. Και οι οπαδοί τους χτυπάνε like. Κάθε πυροβολισμός και like. Κάθε πτώμα και share.  Live μετάδοση 17λεπτά στις πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Βλέπω στις φωτογραφίες των θυμάτων τις ημέρες πριν το μακελειό, γονείς, αδέλφια, αλάνια, οικογενειάρχες, εργαζόμενους, άνεργους. Ούτε μουσουλμάνους, ούτε χριστιανούς, ούτε δεξιούς ούτε αριστερούς. Άνθρωποι σαν εμάς, χωρίς διαχωρισμούς. Διαφορετικοί μεταξύ τους. Διαφορετικοί μεταξύ μας. Σαν εσένα που θα πας στην εκκλησία την Κυριακή, στο καφενείο, στο γήπεδο, στη συναυλία των Rotting Christ όταν γίνει, και ίσως να ακούσεις λόγια αγάπης και μίσους μαζί. Αγάπη για τη φυλή μας, για τη θρησκεία μας, για το κόμμα μας, για την τάξη μας και τη σεξουαλικότητά μας, για την ομάδα μας, και μίσος για τους άλλους, όλους τους άλλους. Πριν λίγες ημέρες 22 οπαδοί μιας ομάδας μαχαίρωσαν μια κοπέλα οπαδό μιας άλλης ομάδας. Στον διαδραστικό χάρτη Βάλτους Χ θα βρεις τις ρατσιστικές επιθέσεις στο κέντρο της Αθήνας. Η τρομοκρατία, το μίσος, ο φανατισμός τρέφονται από κάθε «γλωσσικό ατόπημα που θα οφείλεται στην ψευδαίσθηση της προφορικότητας των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης», όπως δικαιολογείται θρασύδειλα μετά κάθε αγωνισταράς για να πιάσει μια καρέκλα.
Η ρητορική του μίσους τρέφει τους φανατικούς. Το κόμμα του μίσους είναι παντού. Δεν είναι κρυφό, όπως παλαιότερα. Είναι σε κάθε σελίδα, σε κάθε «μακελειό», σε κάθε κίτρινη φυλλάδα, μα και σε κάθε κυριλέ. Είναι στα σχόλια, και μετά είναι στα κείμενα που πρέπει να γίνουν viral. Για να διαβαστούν πρέπει να πουλήσουν μίσος. Να πολωθούν, να πολώσουν. Τα likes στους φανατικούς αναπαράγουν το μίσος. Τα κείμενα είναι σκληρά, φτιάχνουν αντιπάλους να χτυπήσουν, να τροφοδοτήσουν ο ένας τον άλλον. Και δεν το αναγνωρίζουν.  Οι κυριλέ δεν βρίζουν οι ίδιοι. Αναμεταδίδουν αυτούς που το κάνουν. Προδότες, ξεπούλημενοι, όχι εμείς εσείς, οι καθαροί, τα καθαρά χέρια, τα καθαρά μέτωπα, ή εμείς ή αυτοί, μικρές μάχες καθημερινά, «ήρωες» με καλάσνικοφ, εθνίκια και αντάρτικο πόλεων, Κατσίφας και Κουφοντίνας, Ρουπακιάς και Ιφικράτης, Αμυράς, φανατισμένοι με ψέματα.
Η ανεκτικότητα, η ελευθερία, η αλληλεγγύη, η διαφορετικότητα, η συνύρπαξη, είναι ο τρόπος ζωής μας. Αυτή είναι η συνειδητή επιλογή μας, να ζήσουμε μαζί, χωρίς μίση, χωρίς φανατισμούς, χωρίς χρώματα, χωρίς θρησκευτικούς διαχωρισμούς, χωρίς μισαλλοδοξίες, χωρίς τείχη. Και όσα δικά μας θύματα και να θρηνήσουμε, κανένας φανατικός, κανένας φασίστας, δεν θα το αλλάξει. Αυτή είναι η επιλογή μας.
«Είμαστε ένα υπερήφανο έθνος με περισσότερες από 200 εθνικότητες, 160 γλώσσες, και μεταξύ αυτής της διαφορετικότητας μοιραζόμαστε κοινές αξίες» είπε η Jacinda Ardern, η πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας, σαν να περιέγραφε και την Ελλάδα, τη Γαλλία, τη Σουηδία, τη …… Σαν να περιέγραφε τον πλανήτη μας. Από τις σταυροφορίες του μίσους, στην αγάπη και την αλληλεγγύη ενός πολύχρωμου ζωντανού πλανήτη.   
ΠΗΓΗ: https://www.athensvoice.gr/politics/528499_komma-toy-misoys