Νέα εγκύκλιος προς Διευθυντές για τις ομάδες εργασίας για την αυτοαξιολόγηση

Θέμα: «Διευκρινίσεις ως προς την εφαρμογή του θεσμού της Αξιολόγησης του Εκπαιδευτικού Έργου της σχολικής μονάδας κατά το σχολικό έτος 2013-2014».

Σε συνέχεια της υπ. αριθμ. 32773/Γ1/6-3-2014 και της υπ. αριθμ. 190089/Γ1/10.12.2013 Εγκυκλίου του Υφυπουργού Παιδείας & Θρησκευμάτων και σύμφωνα με το Ν. 1566/85 (ΦΕΚ 167/30-09-1985, τ. Α΄, Άρθρο 11, παρ. ΣΤ) και τα Άρθρα 29,37,39 της με αριθμ. Φ.353.1/324/105657/Δ1/8-10-2002 (ΦΕΚ 1340, τ. Β΄) Υπ. Απόφασης, την Υπ. Απόφαση ΦΕΚ 614, τ. Β΄, 30972/Γ1//15-3-2013 & την Εγκύκλιο με Αριθμ. Πρωτ. 30973/Γ1/05-03-2013, επισημαίνουμε ότι:

Σε περίπτωση που ο σύλλογος διδασκόντων δεν μπορεί να καταλήξει σε απόφαση συγκρότησης επαρκούς αριθμού ομάδων εργασίας ή συγκεκριμένης σύνθεσης ή κατανομής αρμοδιοτήτων (π.χ. τους δείκτες που θα επεξεργαστεί κάθε ομάδα), τότε ο Διευθυντής του σχολείου, σύμφωνα με το άρθρο 39, παρ. 15, ΦΕΚ 1340/2002, υποχρεούται να ορίσει τον αριθμό, τη σύνθεση και τις συγκεκριμένες αρμοδιότητες κάθε ομάδας.

Οι σχολικές μονάδες καλούνται να έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία συγκρότησης των ομάδων μέχρι 4-4-2014. Στη συνέχεια και μέχρι 31-5-2014, ο σύλλογος διδασκόντων θα πρέπει να συνεδριάσει και αφού λάβει υπόψη του τις εισηγήσεις των ομάδων εργασίας, μέσα από ανοικτό διάλογο, να προβεί στην γενική εκτίμηση της σχολικής μονάδας με την αποτύπωση των 15 δεικτών καθώς επίσης να αποφασίσει για τα σχέδια δράσης που θα υλοποιηθούν το επόμενο έτος.

Η τελική έκθεση αυτο αξιολόγησης θα πρέπει να υποβληθεί μέχρι τέλους του διδακτικού έτους.

Οι Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης σε συνεργασία με τις αντίστοιχες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, καλούνται μέχρι 11-4-2014 να αποστείλουν στον Διευθυντή του Γραφείου Υπουργού πίνακα με τα σχολεία στα οποία τυχόν δεν έχει ολοκληρωθεί η συγκρότηση των ομάδων εργασίας.

Ανοίξτε ΕΔΩ την εγκύκλιο

Παρατήρηση του alfavita.gr
Το άρθρο 39, παρ. 15 του ΦΕΚ 1340/2002, που επικαλείται η απόφαση αναφέρει: 

«Όταν ο Σύλλογος, για οποιονδήποτε λόγο, αδυνατεί να αναθέσει στους εκπαιδευτικούς τη διδασκαλία μαθημάτων ή την κατανομή τάξεων και τμημάτων, την απόφαση παίρνει ο Διευθυντής του σχολείου σε συνεργασία με τον αρμόδιο Σχολικό Σύμβουλο. Σε περίπτωση αδυναμίας να ανατεθούν εργασίες και τομείς ευθύνης εντός του σχολείου, την απόφαση παίρνει ο Διευθυντής.»

 ΠΗΓΗ:

Βιωματικά Εργαστήρια Φυσικής Αγωγής για την προσχολική και πρωτοσχολική ηλικία

25 Μαρ. 2014

Στα πλαίσια της Διά Βίου Μάθησης και της Επιμόρφωσης, καθώς επίσης και των 50 χρόνων λειτουργίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, το Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών της Σχολής Επιστημών Αγωγής, η Ένωση Γυμναστών Ηπείρου και Ιονίων Νήσων, η Περιφερειακή Διεύθυνση της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ηπείρου και το 33ο Νηπιαγωγείο (Πανεπιστημίου) Ιωαννίνων συνδιοργανώνουν Βιωματικά Εργαστήρια Φυσικής Αγωγής για την προσχολική και πρωτοσχολική ηλικία. Τα βιωματικά εργαστήρια πρόκειται να πραγματοποιηθούν στις εγκαταστάσεις του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών (αμφιθέατρο, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων), για τις ημερομηνίες Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014 (έναρξη), Πέμπτη 3 Απριλίου 2014, Πέμπτη 10 Απριλίου 2014 (λήξη) και ώρα 16:00 με 18:00. Τα βιωματικά εργαστήρια περιλαμβάνουν θεωρητική κατάρτιση μικρής χρονικής διάρκειας (20 λεπτών) και βιωματικές δράσεις των συμμετεχόντων, αφορούν εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, νηπιαγωγούς, γυμναστές, δασκάλους, φοιτητές των Τμημάτων της Σχολής Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων αλλά και κάθε ενδιαφερόμενο. Σε αυτούς που θα παρακολουθήσουν τα εργαστήρια θα χορηγηθούν βεβαιώσεις.
Στο συνημμένο αρχείο θα βρείτε όλες τις σχετικές πληροφορίες.

Σχετικό Αρχείο:	http://www.uoi.gr/files/news/attachments/6358.zip

Λιγότερες διακοπές του Πάσχα για μαθητές που έκαναν κατάληψη - Ποιες αργίες καταργεί το Υπ.Παιδείας

Όπως αναφέρει ο ΒΗΜΑτοδότης αποφασίστηκε από τον Υπουργό και Υφυπουργό Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλο και Συμεών Κεδίκογλου πως τα σχολεία και οι μαθητές που έκαναν καταλήψεις, θα κάνουν μαθήματα μέσα στις διακοπές του Πάσχα , δηλαδή από την Τρίτη του Πάσχα ως και την Παρασκευή , ενώ εκείνοι που δεν έκαναν,  θα συνεχίζουν τις διακοπες τους.

Όπως πάλι αναφέρει το δημοσίευμα με το ειρωνικό μάλιστα τρόπο, χαρακτηρίζοντας την κατάληψη ως αταξία, το Υπουργείο αποφασίζει να επεκτείνει την τιμωρητική και κατασταλτική πρακτική του σε όσους μαθητές θέλησαν να αντιδράσουν.

Οι "κακοί" κατά το Υπ.Παιδείας...αυτοί των καταλήψεων δεν θα πηγαίνουν σχολικούς περιπάτους ενώ, οι άλλοι...οι ύσηχοι θα πηγαίνουν.

Το δημοσίευμα στην συνέχεια  αναφέρει τα παρακάτω:

«Πρέπει να υπάρξει ένα είδος κυρώσεων» μου έλεγε ο υφυπουργός Παιδείας κ. Κεδίκογλου.

Και οι εξετάσεις, θα πείτε; Εδώ μάλλον οι του υπουργείου Παιδείας δεν το προέβλεψαν. Διότι αποφασίστηκε τα σχολεία να κλείσουν στις 21 Μαΐου (δηλαδή τρεις ημέρες μετά τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών) και οι πανελλαδικές εξετάσεις να αρχίσουν στις 27 Μαΐου (δηλαδή δύο ημέρες μετά τις ευρωεκλογές και του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών). Και κάτι ακόμη. Είναι οριστικό και αμετάκλητο: από τη νέα σχολική χρονιά οι μαθητές και οι μαθήτριες θα χάσουν τουλάχιστον δύο αργίες. Το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να ακυρώσει την αργία των Τριών Ιεραρχών και την αργία του Αγίου Ιωάννη. Υπάρχει σκέψη να καταργηθεί άλλη μια σχολική αργία.

ΠΗΓΗ:

Στ' άρματα στ' άρματα

Τάσος Μελετόπουλος
Έμαθα από κολλητό μου, που είναι δίπλα στον Σαμαρά, ότι στην παρέλαση δεν θα παρελάσουν τανκς και επίλεκτα στρατιωτικά τάγματα αλλά κάτι άλλο. Καθ όλη την διάρκεια του γεύματος πίεζα αφόρητα τον φίλο μου και συνεργάτη του Αντώνη να μάθω το μυστικό. Δεν έλεγε τίποτα. Τσιμουδιά. Ώσπου τελικά, μετά από πολύ πρεσάρισμα, μου εκμυστηρεύθηκε ότι θα γίνει μια παρέλαση που θα τη ζηλεύει ακόμη και το Hollywood! Δηλαδή, ρώτησα. «Κοίτα να δεις. Ο Σαμαράς θέλει να δείξει στον κόσμο την αποφασιστικότητά του. Την πυγμή του. Ότι η χώρα τώρα αρχίζει να ανεβαίνει. Ότι έχει κόσμο μαζί του που είναι έτοιμος να θυσιαστεί γι αυτόν». «Δηλαδή;», «Μεταξύ μας ε;» «Ναι ρε φίλε», «Καλά. Έχουν ετοιμάσει…», εκεί κατέβασε τον τόνο της φωνής του, «…ένα τεράστιο ξύλινο άρμα». Τον κοίταξα περίεργα. «Μην με κοιτάς περίεργα. Είναι αλήθεια. Ένα άρμα όπως αυτό που είχαν κατασκευάσει για τις ανάγκες του έργου «Κλεοπάτρα» με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ», «Δηλαδή;», «Να. Το μεγάλο αυτό ξύλινο άρμα θα έχει ρόδες. Μπροστά θα είναι δεμένοι με σκοινιά εκατοντάδες πολίτες, εθελοντές όλων των ηλικιών – κυρίως μέλη της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ -οι οποίοι και θα το τραβούν. Πάνω στο άρμα…».
Τον διακόπτω: «Πλάκα μου κάνεις;», «Αφού το έχουν έτοιμο! Είναι η μεγάλη έκπληξη! Τσιμουδιά,» μου τόνισε πίνοντας ένα σφηνάκι ρακί. «Τσιμουδιά» του απάντησα και τον άφησα να συνεχίσει. «Που ήμουν; Α! Ναι! Λοιπόν θα είναι τεράστιο το άρμα και θα το τραβούν δεμένοι εκατοντάδες. Πολλοί, πάρα πολλοί άνθρωποι σου λέω. Εντυπωσιάστηκε ακόμη και ο Σαμαράς με τον αριθμό των εθελοντών. Πάνω στο άρμα, λοιπόν, σ’ ένα κάθισμα, όχι βέβαια χρυσό όπως καθόταν η Κλεοπάτρα στο έργο, θα κάθεται ο Αντώνης. Από πίσω του θα στέκεται όρθιος ο Στουρνάρας, με την μητέρα του, και τα πεθερικά του», «Γιατί με αυτούς ;» τον ρώτησα. «Γιατί η μητέρα του και τα πεθερικά του είναι παραδείγματα ανθρώπων που ζουν καλά με 500 ευρώ τον μήνα».  «Α!» έκανα. «Λοιπόν. Ναι, πίσω από την μητέρα του Στουρνάρα θα είναι ο Άδωνις με ανοιχτό μικρόφωνο και θα λέει τα κατορθώματα της κυβέρνησης, θα εξηγεί στον κόσμο το όλο σκηνικό. Πως σου φαίνεται αυτό;». «Θα μείνει στην ιστορία,» απάντησα. «Ναι. Αυτό ισχυρίζονται και αυτοί. Α! Ξέχασα. Τον Βενιζέλο δεν τον ανέβασαν πάνω στο άρμα λόγου βάρους. Ξέρεις. Δυσανασχέτησε ο κόσμος που θα τραβά το άρμα, γι’ αυτό ο Βενιζέλος με ολόκληρη την κυβέρνηση θα ακολουθούν το άρμα κατά πόδας. Πώς σου φαίνεται με ξαναρώτησε». «Απίθανο» απάντησα «θα γίνει;». «Και βέβαια έχει ήδη ξεκινήσει. Τσιμουδιά κακομοίρη μου, τσιμουδιά».

  ΠΗΓΗ:

Πάλι τα ίδια

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΠΑΝΟΥ

Η πρώτη και η τελευταία σκέψη της κυβέρνησης για την αξιοποίηση 500 εκ. ευρώ από το πρωτογενές πλεόνασμα ήταν να μοιραστεί υπό μορφή εφάπαξ παροχής, προεκλογικά, σε ένα εκατομμύριο πολίτες -ένστολους, χαμηλοσυνταξιούχους, αστέγους, φτωχούς. Ειδικά για τους τελευταίους θα πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό της η δημόσια διοίκηση προκειμένου να εντοπίσει τους άπορους και όχι όσους εμφανίζονται πένητες στις φορολογικές τους δηλώσεις. Αλλά αυτό είναι θέμα επόμενων ημερών, τώρα βρισκόμαστε στη διθυραμβολογία των εξαγγελιών.
Η κριτική που βασικά ασκήθηκε είναι ότι πρόκειται για ψίχουλα, αφού ο ελληνικός λαός έχει υποστεί τα πάνδεινα για να επιστραφούν τώρα στον έναν από τους δέκα 500 ευρώ, άντε και σε ορισμένες περιπτώσεις 800. Δηλαδή, ο αντίλογος είναι ότι θα έπρεπε να δοθούν περισσότερα σε περισσότερους. Γιατί μόνο οι ένστολοι, όχι γιατί οι ένστολοι.
Ακόμη και οι τυχεροί που θα πάρουν «δώρο Πάσχα» γνωρίζουν πως δεν σώζονται με αυτά και η κυβέρνηση το ξέρει, όμως κάνει αυτή την κίνηση σαν ένα κλείσιμο του ματιού, ότι ελάτε εδώ και θα υπάρξει συνέχεια, έρχονται κι άλλα στην πορεία, μπαίνουμε ξανά στον κύκλο των έκτακτων ενισχύσεων, που, αν τα πράγματα πάνε καλά, μπορεί να μονιμοποιηθούν. Είναι, άλλωστε, γνωστή η μέθοδος με την οποία αυξήθηκαν οι μισθοί τη δεκαετία προ χρεοκοπίας με έμμεσο τρόπο, μέσω επιδομάτων που έγιναν μέρος των τακτικών αποδοχών και τα οποία ήταν προσχηματικά, ένα κόλπο για μεγαλύτερες αμοιβές στο Δημόσιο χωρίς αυτό να δηλωθεί και να μη φτάσει στις Βρυξέλλες.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα: Προεκλογική παροχολογία και επιδοματική πολιτική από την κυβέρνηση απέναντι σε με μια αντιπολίτευση που υπόσχεται μεγαλύτερη γενναιοδωρία και ακόμη πιο γερά μπόνους στους ψηφοφόρους όταν έρθει η ώρα της. Και στην άποψη -της Τρόικας!- ότι θα έπρεπε να γίνουν επιλογές αναπτυξιακού προσανατολισμού, η απάντηση είναι ότι οι δικαιούχοι της ανοιξιάτικης παροχής θα το ρίξουν στα ψώνια και στη διασκέδαση, επομένως θα τονωθεί η αγορά και θα κινηθεί χρήμα -αυτή είναι, εξάλλου, η μόνο ανάπτυξη που ξέρουν, κατανάλωση με δανεικά ή με κρατική επιδότηση.
Δεν είναι και πολύ δημοφιλές, πόσο μάλλον προεκλογικά, να πει κανείς ότι το πρωτογενές πλεόνασμα έχει προέλθει κυρίως από την υπεροφορολόγηση και τη μερική στάση πληρωμών του Δημοσίου, επίσης ότι ζητούμενο παραμένει η διάρκεια, δηλαδή η βιωσιμότητά του, και ότι σε κάθε περίπτωση νόημα έχουν οι διαρθρωτικές παρεμβάσεις και όχι τα προεκλογικά πυροτεχνήματα. Προφανώς προτεραιότητα πρέπει να έχουν οι άνεργοι, ειδικά οι μακροχρόνια άνεργοι, προφανώς είναι θέμα ηθικής τάξης να υποστηριχθούν όσοι βρίσκονται σε κατάσταση φτώχειας -εφόσον εντοπιστούν χωρίς λάθη- όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις προέχει η απασχόληση και η πρόσβαση στο σύστημα υγείας, όχι μια βοήθεια χωρίς συνέχεια.
Τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ επαγγέλλοναι ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης για την υπέρβαση των μνημονίων και τώρα που τους δίνεται η ευκαιρία αποδεικνύεται ότι δεν έχουν να προτείνουν μια δημόσια επένδυση που να προσφέρει δουλειά, προοπτική και αξιοπρέπεια σε νέους ανθρώπους που αναζητούν διέξοδο στο εξωτερικό και στους γονείς τους που βγήκαν ξαφνικά από την αγορά εργασίας. Το μόνο που ξέρουν και μπορούν να κάνουν είναι να μοιράσουν τα λεφτά με την παραδοσιακή μέθοδο του παλαιοκομματισμού: Προεκλογικά, πελατειακά, εστιάζοντας σε συγκεκριμένα εκλογικά ακροατήρια, με υπερεπικοινωνία και κατασκευή εντυπώσεων, οπωσδήποτε με ιδιοκτησιακή αντίληψη για το δημόσιο χώρο.
Βρισκόμαστε ακριβώς εκεί όπου βρισκόμασταν όταν ξέσπασε η κρίση. Είναι απλώς μικρότερες οι οικονομικές δυνατότητες, αλλά η διάθεση του συστήματος εξουσίας για ψηφοθηρική “κοινωνική πολιτική” είναι ίδια, μπορεί και μεγαλύτερη. Κάναμε έναν κύκλο μέσα στον οποίο χάθηκε το 1/3 του ΑΕΠ, κοντεύει στο 30% η ανεργία, διαλύθηκε το στρεβλό κράτος πρόνοιας που είχαμε, υποχώρησε δραματικά η δημοκρατία, υποβαθμίστηκε ο κοινωνικός πολιτισμός, και όλα αυτά για να γυρίσουμε στο ίδιο σημείο, απ όπου έγινε το πήδημα στον γκρεμό της χρεοκοπίας. Εχοντας διατηρήσει, μάλιστα, την εθνική αλτική ικανότητα άφθαρτη.
ΠΗΓΗ: 

Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά την αλήθεια για το 21;

Νίκος Δήμου                                                                             Δεν ξέρω αν θα γίνει ποτέ αυτό – σίγουρα όχι σύντομα. Σήμερα πάντως ένα βιβλίο που θα έγραφε τα αληθινά συμβάντα του 21 θα καιγότανε στην πυρά και ένας καθηγητής που θα το δίδασκε, θα έχανε τη δουλειά του.
Ας πούμε μερικές ιστορικά εξακριβωμένες αλήθειες:
Η επανάσταση ξεκίνησε όχι από τους ηρωικούς αρματολούς και κλέφτες (αντίθετα αυτοί και μέσα στον Αγώνα πολεμούσαν σαν μισθοφόροι για αμοιβή και λάφυρα) αλλά από φιλήσυχους αστούς εμπόρους που ζούσαν έξω από την Ελλάδα. Το κίνημα άρχισε από αστούς αλλά το αγκάλιασε ο λαός. Όμως, όπως γράφει ο Σκαρίμπας: «Το Πατριαρχείο το αφόρισε.  Οι Πρόκριτοι και οι Ιεράρχες το χλεύασαν. Ο Καποδίστριας του γύρισε τις πλάτες. Ο Κοραής μας το μυκτήρισε». Η αρχή ήταν πολύ δύσκολη και το τέλος ολέθριο.
Η Εκκλησία όχι μόνο δεν πρωτοστάτησε στον Αγώνα αλλά τον πολέμησε με κάθε τρόπο. Αφόρισε τον Ρήγα Φεραίο, εναντιώθηκε στις «σατανικές» απόψεις για ελευθερία, ισότητα και δημοκρατία που έρχονταν από την Δύση και τελικά αφόρισε και την ίδια την επανάσταση. Φυσικά κανείς δεν ήταν στην Αγία Λαύρα στις 25 Μαρτίου και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός όχι μόνο δεν σήκωσε το λάβαρο (που φτιάχτηκε μετά από 50 χρόνια) αλλά έβριζε τον επαναστάτη Παπαφλέσσα ως «εξωλέστατον».
Η επανάσταση του 21 απέτυχε ολοκληρωτικά. Μετά την εισβολή του Ιμπραήμ δεν είχε μείνει ούτε μία επαναστατική εστία. Ελευθερωθήκαμε μόνο χάρη στην απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων – και την δράση τους στην ναυμαχία του Ναβαρίνου. (Ήταν η πρώτη – και η καλύτερη –«ανθρωπιστική επέμβαση» της ιστορίας).
Η επανάσταση απέτυχε επειδή οι Έλληνες πολεμούσαν περισσότερο μεταξύ τους, παρά με τους Τούρκους. Ο – ήδη τόσο απών – Κωστής Παπαγιώργης, την είχε χαρακτηρίσει:«πανεθνικό εμφύλιο, ο οποίος κατ’ ευφημισμόν βαπτίσθηκε επανάσταση από τους ιδεολόγους ιστορικούς».
Στην Επανάσταση έγιναν πράξεις θηριωδίας εκ μέρους των Ελλήνων. Στην κατάληψη της Τριπολιτσάς σφάχτηκαν πάνω από 30.000 άμαχοι – ανάμεσά τους πολλοί Εβραίοι που ήταν αμέτοχοι στον αγώνα. Λόγος: το πλιάτσικο. Λέει ο Κολοκοτρώνης στα Απομνημονεύματα: «το ασκέρι όπου ήταν μέσα, το ελληνικό, έκοβε κι σκότωνε από Παρασκευή ως Κυριακή, γυναίκες παιδιά και άντρες, 32000, μία ώρα ολόγυρα της Τριπολιτσάς». (Αντίθετα οι Τουρκαλβανοί υπερασπιστές της πόλης έφυγαν αλώβητοι μετά από συμφωνία. Που σημαίνει ότι ο Κολοκοτρώνης είχε τον έλεγχο του στρατού του και άρα επέτρεψε τη εθνοκάθαρση).
Και όσοι δεν συμπαθούν τους Αλβανούς θα έπρεπε να ξέρουν πως μερικοί από τους πιο γενναίους οπλαρχηγούς και καπεταναίους μας ήταν Αρβανίτες που δεν μιλούσαν καν τα ελληνικά. Κι όταν ο Μαυροκορδάτος έβγαλε λόγο στα πληρώματα του Ελληνικού στόλου χρειάστηκε μεταφραστή γιατί δεν κατάλαβαν λέξη (το γράφει ο Παπαρρηγόπουλος).
Θα έχουμε ωριμάσει ως έθνος, όταν τα σχολικά μας βιβλία συμπεριλάβουν αυτές (και άλλες) δύσκολες αλήθειες. Όταν θα πάψουν να αποσιωπούν ή να μυθολογούν. Έτσι θα πραγματώσουμε το Σολωμικό ρήμα,  που ταυτίζει το αληθές με το εθνικό.

ΠΗΓΗ:

Ο Ρήγας Φεραίος και ο Μέσι

Ανδρέας Ζαμπούκας            Στη σημειολογία μας υπάρχουν δυο λέξεις που τις μπερδεύουμε. Τα πρότυπα και τα είδωλα. Δεν είναι το ίδιο. Τα πρότυπα είναι πρόσωπα που δείχνουν πράξεις, που μεταφέρουν αξίες, που ελέγχονται στη δραστηριότητα τους. Τα είδωλα είναι «μαγικά», σχεδόν μεταφυσικά προσωπεία, ανεξέλεγκτα και αυταρχικά. Τα πρότυπα συνδέονται με τις συνειδήσεις μας και μας διδάσκουν. Τα είδωλα χτυπούν απευθείας στο υποσυνείδητο και μας υποτάσσουν. Το ίδιο πρόσωπο μπορεί να είναι πρότυπο και είδωλο μαζί. Ο Μέσι, για αυτόν που παίζει ποδόσφαιρο μπορεί να είναι πρότυπο, και για αυτόν που είναι απλά οπαδός, είδωλο. Τεράστια η διαφορά. Ο ένας δίνει αγώνα να απελευθερώσει δυνάμεις να του μοιάσει και ο άλλος απλά παραδίνεται στην «αυταρχική» γοητεία του.
Μέρες που είναι, δεν κάνει να θίγουμε ήρωες και είδωλα αλλά τέλος πάντων, ας με συγχωρήσουν οι «εορτάζοντες» επαναστάσεις και ξεσηκωμούς. Ο καθένας έχει τις δικές του εικόνες από την 25η Μαρτίου κι εγώ τη δικιά μου. Γιατί όσα χρόνια κι αν πέρασαν από το σχολείο, εγώ μια παράσταση έχω στο νου μου, την αίθουσα που η μεγαλύτερη αφίσα ήταν του Ρήγα Φεραίου. Ίσως γιατί, ενώ ο ίδιος στη συμπεριφορά να έμοιαζα με τους άλλους πιο άγριους ήρωες, ήθελα μια φιγούρα πιο ήσυχη, πιο «ιντελεκτουάλ» να με ηρεμεί.
Είναι ο Ρήγας είδωλο; Βέβαια είναι. Αφού έγινε κι αυτός αφίσα τι άλλο μπορεί να είναι; Έχει κι εκείνο το ωραίο ποίημα, τον Θούριο, χιλιοτραγουδισμένο διακόσια χρόνια τώρα. Όσες γενιές κι αν έφυγαν, η απόλυτα στατική μορφή του μεταφέρεται από αίθουσα σε αίθουσα και κρατάει γερά τα βάθρα της «εθνικής συνείδησης»…
Περνούν οι δεκαετίες, τα χρόνια. Οι κοινωνίες αλλάζουν, τα μυαλά των ανθρώπων άλλα πλέον σκέπτονται, άλλα ζητούν οι ψυχές τους κι ο Ρήγας εκεί, στατικός και αναλλοίωτος, βαλσαμωμένος. Παραμένει είδωλο κι ακόμα να γίνει πρότυπο. Μόνο κάτι λίγοι, που μπήκαν στον κόπο να τον διαβάσουν, κατάλαβαν ότι δεν είναι αφίσα αλλά κώδικας και ιδέα. Τι να το κάνεις όμως; Πόση σημασία έχει να συζητάς για όλα αυτά σε συνέδρια ιστορίας ή πολιτικής επιστήμης, αλλά στα σχολεία να ανεβοκατεβάζεις σημαίες και τα παιδιά να τραγουδάνε μόνο τον «Θούριο» (από τα αγαπημένα σουξέ του μακαριστού Χριστοδούλου…).
Το κακό με μας είναι πως θέλουμε πολύ να μιλάμε και να τραγουδάμε για επαναστάσεις αλλά ποτέ δεν ξέρουμε πώς θα τις κάνουμε. Απ΄ τις πολλές γιορτές νομίζουμε πλέον ότι είναι σενάριο για ταινίες ή πρόγραμμα εθνικών επετείων. Αν είχαμε λίγη διάθεση για αλήθεια, θα ξέραμε ότι ο Ρήγας Φεραίος είναι σημαντικός για πολλά άλλα σπουδαία πράγματα. Ήταν ο πρώτος που ένιωσε τη ρεαλιστική ανάγκη για ένωση των βαλκανικών λαών, κάτω από την ελληνική παιδεία. Ήταν ο πρώτος που μίλησε για έναν πολιτισμό δικαίου, θεσμών, κανόνων και δημοκρατικών συνταγμάτων. Και ήταν αυτός που πέθανε για τις δημοκρατικές κοινότητες των Ελλήνων και των βαλκάνιων λαών. Όχι για την «ελληνοχριστιανική ιδεολογία» που τον «χρησιμοποιεί» σήμερα!
Ποια είναι η διαφορά από το σύμβολο και το χειραγωγούμενο είδωλο; Ότι η μνήμη θα πιάσει τόπο, αν έχει κάτι να διδάξει για σήμερα. Αν έχει να δώσει κάποια τροφή για πολιτική σκέψη στον σύγχρονο άνθρωπο που βασανίζεται σε μια κομματοκρατούμενη κοινωνία δημαγωγίας και λαϊκισμού. Αλλιώς είναι να μπερδεύεις στο μυαλό σου, από μικρός, φαντάσματα, είδωλα και δοξασίες κι αλλιώς είναι να βάζεις τα πράγματα σε μια τάξη και να βλέπεις κατάματα την πραγματικότητα. Υπάρχει δηλαδή σοβαρό ενδεχόμενο, αν μιλούσαμε περισσότερο στα σχολεία για τη σκέψη των ηρώων και όχι για τους πολέμους τους, να μην είχαμε σήμερα δεξιούς θρησκόληπτους, αριστερούς  φαντασμένους, «επαίτες» ψεκασμένους και ένα σωρό άλλους, που ζουν με οράματα και σιχαίνονται πάντα τον διπλανό τους.
Μετά από τόσα χρόνια συνεχίζουμε να λέμε τα ίδια ψέματα και να μπερδεύουμε στις συνειδήσεις των νέων τον Ρήγα με τον Μέσι. Έχουμε ανάγκη από περισσότερη καθαρή σκέψη και πιο δυνατές πολιτικές συνειδήσεις. Δεν φτάνει να κουνάμε μόνο τα σημαιάκια. Μπουχτήσαμε  από οπαδούς. Ας αποφασίσουμε κάποτε να φτιάξουμε πολίτες.

ΠΗΓΗ:

Ο Αστραπόγιαννος

Θρήνος για τον Γιαννιώτη υπουργό Άμυνας της Κύπρου

Από το Μακρίνο του Αν. Ζαγορίου, ο 48χρονος Τάσος Μητσόπουλος που άφησε την τελευταία του πνοή το μεσημέρι.
Την τελευταία του πνοή άφησε το μεσημέρι του Σαββάτου ο Γιαννιώτης υπουργός Άμυνας της Κύπρου Τάσος Μητσόπουλος, ο οποίος νοσηλευόταν από χθες σε κρίσιμη κατάσταση, έπειτα από εκτεταμένη εγκεφαλική αιμορραγία που υπέστη στο γραφείο του, συνεπεία ρήξης εγκεφαλικού ανευρύσματος.
Ο Τάσος Μητσόπουλος κατάγεται από το Ανατολικό Ζαγόρι από την πλευρά του πατέρα του και συγκεκριμένα από το Μακρίνο. Ο πατέρας του, αξιωματικός των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων υπηρέτησε επί σειρά ετών στην ΕΛΔΥΚ και γνώρισε εκεί και παντρεύτηκε τη σύζυγό του.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, στην Κύπρο θα κηρυχθεί τριήμερο πένθος, ενώ για τις 7 το απόγευμα είναι προγραμματισμένη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.
Έξω από το νοσοκομείο συγκεντρώθηκαν δεκάδες πολίτες για να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους, ενώ χιλιάδες ήταν τα μηνύματα στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης με ευχές για τον Τάσο Μητσόπουλο, ο οποίος έχαιρε της εκτίμησης όλων των κομματικών χώρων, για την ειλικρίνεια και την ηπιότητα του χαρακτήρα του.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Λουκέτο επ' αόριστον στα φαρμακεία, από την Τετάρτη

Σε απεργία διαρκείας από την ερχόμενη Τετάρτη, 26 Μαρτίου, προχωρούν οι φαρμακοποιοί, απαντώντας στον «αιφνιδιασμό της κυβέρνησης, που με ύπουλο τρόπο φέρνει την τελευταία στιγμή, στο νομοσχέδιο που συμφώνησε με την τρόικα, αλλαγές στο καθεστώς των φαρμακείων, οδηγώντας τον κλάδο των 12.000 φαρμακείων σε καταστροφή και τη Δημόσια Υγεία σε κίνδυνο».

Σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ), ο πρόεδρος Κυριάκος Θεοδοσιάδης ανέφερε ότι προωθούνται διατάξεις που βάζουν τα φαρμακεία από την πίσω πόρτα στα σούπερ μάρκετ και τα παιχνιδάδικα, που επιτρέπουν σε έναν μόνο φαρμακοποιό να έχει δυνατότητα να κατέχει άδειες 100 και πλέον φαρμακείων, τα φαρμακεία να ανοίγουν όποτε και ό,τι ώρα θέλουν, καταργεί τις αποστάσεις μεταξύ φαρμακείων, με συνέπεια τη συσσώρευση φαρμακείων στα κέντρα των πόλεων, ενώ το φάρμακο με την απελευθέρωση τιμής από 1-1-2017 γίνεται εμπόρευμα.
ΠΗΓΗ: 

Το υλικό (οδηγίες) για την αξιολόγηση των καθηγητών-δασκάλων-νηπιαγωγών που μοιράστηκε στα Στελέχη Εκπαίδευσης στα Σεμινάρια στο υπ.Παιδείας (ΠΔ 152/2013) -Δείκτες, ενδεικτικά παραδείγματα και περιπτώσεις μελέτης, πίνακες κλπ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr

Το υλικό (οδηγίες για την αξιολόγηση των δασκλάλων, νηπιαγωγών και καθηγητών) που μοιράζεται  στα Στελέχη Εκπαίδευσης  (Διευθυντές Εκπαίδευσης και Σχολικούς Συμβούλους) στα Σεμινάρια Αξιολόγησης, που γίνονται στο υπουργείο Παιδείας φέρει τον τίτλο « Επιμορφωτικό Υλικό για την Αξιολόγηση Στελεχών και Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΠΔ 152/2013)» και αποτελείται από δύο μέρη :
Το πρώτο  μέρος περιέχει την «Εισαγωγή στις Θεωρητικές Αρχές, τις Διαδικασίες και τα Εργαλεία του Πλαισίου Αξιολόγησης»
Το δεύτρεο μέρος περιέχει:
 1 Αξιολόγηση Εκπαιδευτικών
Ρούμπρικες και Δείκτες
Ενδεικτικά Παραδείγματα
Μελέτες Περίπτωσης για τα Επιμορφωτικά
Σεμινάρια
Δελτία Αξιολογικών Εκθέσεων
 2 Αξιολόγηση Στελεχών Εκπαίδευσης
Ρούμπρικες και Δείκτες
Ενδεικτικά Παραδείγματα
Μελέτες Περίπτωσης για τα Επιμορφωτικά
Σεμινάρια
Δελτία Αξιολογικών Εκθέσεων
Συγγραφείς   είναι οι: Ηλίας Γ. Ματσαγγούρας Παρασκευάς Γιαλούρης Αλεξάνδρα Χ. Κουλουμπαρίτση

ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΤΕ ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το περιεχόμενο του επιμορφωτικού υλικού για την αξιολόγηση στελεχών και εκπαιδευτικών (εισαγωγές, δείκτες, ενδεικτικά παραδείγματα και περιπτώσεις μελέτης, πίνακες κλπ) αποτελεί υλικό για τα επιμορφωτικά σεμινάρια και όχι νομικό κείμενο. Βασικός σκοπός του είναι (α) να βοηθήσει τους επιμορφούμενους αξιολογητές να εξοικειωθούν σε μεγαλύτερο βαθμό με το Π.Δ. 152/2013 και (β) να αποτελέσει βάση προβληματισμού, ανταλλαγής απόψεων και εξάσκησης σε τομείς που ενδεχομένως θα απασχολήσουν τους αξιολογητές. Κατά την άσκηση του έργου της αξιολόγησης, οι αξιολογητές οφείλουν να εφαρμόσουν τις προβλέψεις του Π.Δ. 152/2013, ασκώντας τις σχετικές αρμοδιότητές τους που προκύπτουν θεσμικά από τη θέση που κατέχουν.

Ανασφάλεια και ανεργία φρενάρουν τις γεννήσεις

 ΛΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ, ΙΩΑΝΝΑ ΦΩΤΙΑΔΗ

Ηταν το 1996 όταν για πρώτη φορά στη μεταπολεμική περίοδο, οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις στη χώρα μας. Η διαφορά ήταν 22 άτομα. Σε δύο χρόνια, οι γεννήσεις υπολείπονταν των θανάτων κατά 1.774 άτομα. Το 2012, η διαφορά έφτασε τις 16.300.

Σε μια χώρα που είχε ήδη πάρει την κατιούσα δημογραφικά, η οικονομική κρίση επέφερε νέο, γερό χτύπημα: α) η ανεργία στις αναπαραγωγικές ηλικίες φτάνει στο 44,4% (25-29 ετών) και στο 30,3% (30-44 ετών), β) η ανασφάλιστη εργασία εκρήγνυται ― για ένα ανασφάλιστο ζευγάρι, η εργαστηριακή-κλινική παρακολούθηση του τοκετού κοστίζει 600 ευρώ, ο φυσιολογικός τοκετός 700, η καισαρική 1.200 ευρώ. Με τα νέα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα, όλο και περισσότερα ζευγάρια αδυνατούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά –και ψυχολογικά– στο «κόστος» της απόκτησης ενός παιδιού. Σύμφωνα με εκτιμήσεις των Γιατρών του Κόσμου, λόγω της κρίσης, τέσσερις στις 10 γυναίκες θα κάνουν ένα λιγότερο παιδί από ό,τι υπολόγιζαν ή δεν θα γεννήσουν καθόλου.

Το 2012, ο δείκτης γεννητικότητας στην Ελλάδα κατρακύλησε στις εννέα γεννήσεις ανά 1.000 κατοίκους, με τον αντίστοιχο αριθμό το 1980 να είναι 15,36. Η δραματική υποχώρηση του δείκτη είχε ξεκινήσει από τη δεκαετία του ‘90, ωστόσο η εισροή ξένων μεταναστών αναχαίτισε την τάση. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2012 καταγράφηκαν 84.851 γεννήσεις από Ελληνίδες (84,54%) και 15.520 από μετανάστριες (15,46%). Τα αντίστοιχα στοιχεία για το 2011 ήταν 87.426 (82,14%) από Ελληνίδες και 19.002 (17,85%) από αλλοδαπές. Σημειώνεται πως τα τελευταία χρόνια, ο γενικός δείκτης γονιμότητας των αλλοδαπών γυναικών στην Ελλάδα είναι σταθερά υψηλότερος από των Ελληνίδων.

Πάντως, παρά την «ενίσχυση» από τις μετανάστριες, η Ελλάδα παραμένει στις χαμηλότερες θέσεις της Ευρώπης σε ό,τι αφορά τις γεννήσεις. Σε χειρότερη μοίρα μόνο η Πορτογαλία και η Γερμανία με 8,5 και 8,4 αντίστοιχα γεννήσεις ανά 1.000 κατοίκους. Στις πρώτες θέσεις βρίσκουμε την Ιρλανδία (15,7), την Αγγλία (12,8), τη Γαλλία (12,6) και τη Σουηδία (11,9).

Αυτή τη στιγμή, και με δεδομένο ότι ο απαραίτητος αριθμός παιδιών ανά οικογένεια για την αντικατάσταση του πληθυσμού είναι τα 2,1, ο δείκτης γονιμότητας στην Ελλάδα βρίσκεται στο 1,39, ελαφρώς αυξημένος από το 1,30 τού 1990, οπότε και άρχισαν οι μεταναστευτικές ροές. Εκτιμάται ότι ο δείκτης γονιμότητας για τις «αμιγώς» Ελληνίδες υπηκόους μπορεί να κυμαίνεται και κάτω από το 1.

«Από την αρχή του αιώνα, ο ρυθμός γεννητικότητας στην Ελλάδα

Μία έκθεση που συνδέει την πόλη με το Πανεπιστήμιο

Μέχρι τις 24 Απριλίου θα λειτουργεί στη Δημοτική Πινακοθήκη η εικαστική έκθεση του Ζήκου Δέδου, στο πλαίσιο του εορτασμού των 50 ετών από την ίδρυση του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Τα εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν το βράδυ της Τετάρτης στη Δημοτική Πινακοθήκη από το Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης, σε συνεργασία με την Πινακοθήκη.
Η πρώτη έκθεση στο πλαίσιο του εορτασμού των 50 ετών από την ίδρυση του Πανεπιστημίου είναι αυτή του Ζήκου Δέδου, που ευχαρίστησε όλους όσοι παρευρέθησαν στα εγκαίνια, και αναφέρθηκε με λίγα λόγια στη σημασία που προσπαθεί ο ίδιος να προσδώσει στα έργα και γενικότερα στην τέχνη.
Για το έργο του Ζήκου Δέδου μίλησαν ο αντιπρύτανης Γ. Καψάλης, και ο Καθηγητής Γ. Σμύρης, με τον πρώτο να αναφέρεται παράλληλα και στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και στις προσπάθειες της Διοίκησής του, αλλά και της Πρυτανείας να εξελιχθεί ακόμη περισσότερο.
«Έχουμε ως όπλο την θετική εξωτερική αξιολόγηση που ολοκληρώθηκε πριν από λίγες εβδομάδες για το Τμήμα. Εξακολουθούμε να διεκδικούμε τον πενταετή κύκλο σπουδών και τη μετονομασία του Τμήματος σε Τμήμα Εικαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης», τόνισε ο κ. Καψάλης.
Χαιρετισμό  στην εκδήλωση απηύθυνε ο Δήμαρχος Φ. Φίλιος, αναφερόμενος και στο έργο του καλλιτέχνη και στην προσφορά της Δημοτικής Πινακοθήκης. Παράλληλα όμως έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην πορεία και την προσφορά του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στα 50 χρόνια από την ίδρυσή του.
«Κανείς δεν πίστευε πριν από 50 χρόνια ότι το διάταγμα εκείνο θα οδηγούσε στον σημερινό κολοσσό ως προς την κατάταξη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στην παγκόσμια κλίμακα. Δεν χρειάζεται να πει κάποιος πολλά, αλλά αρκεί μία και μόνο αφαίρεση. Φανταστείτε πως θα ήταν η πόλη χωρίς το Πανεπιστήμιο», τόνισε ο κ. Φίλιος.
Τέλος, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δ. Γιωτίτσας αναφέρθηκε και αυτός στη συμπλήρωση των 50 ετών από την ίδρυση του Πανεπιστημίου, και στη σύνδεση του Ιδρύματος με το Δήμο Ιωαννιτών. «Ο Ζήκος Δέδος, εκ Πύργου Κονίτσης ορμώμενος, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, συνεχίζει τη λαμπρή παράδοση της περιοχής στις εικαστικές τέχνες  Έχουν γραφεί εξαιρετικές κριτικές για το έργο του…», σημείωσε για τον καλλιτέχνη.
ΠΗΓΗ: 

10 παγίδες που πρέπει να αποφύγει κάθε υποψήφιος Δημάρχος

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ

1. Να μην αναμασά τα λεκτικά πολιτικά κλισέ που ακούει στην τηλεόραση
2. Να μη φοράει κοστούμι ένα νούμερο μεγαλύτερο
3. Να μην υπόσχεται λύσεις που ξεπερνούν τις αρμοδιότητές του
4. Να μην είναι η φωτογραφία του φυλλαδίου του, φωτογραφία ενός άλλου ανθρώπου
5. Να μη νομίζει πως ο τόπος ή η πόλη του είναι το κέντρο του κόσμου
6. Να μην επαναλαμβάνει συνεχώς ότι είναι ανεξάρτητος και ακηδεμόνευτος
7. Να μην μπερδεύει την κεντρική πολιτική επικαιρότητα με την τοπική του αποστολή
8. Να αποφύγει αθλητές, ηθοποιούς για το ψηφοδέλτιο, όταν η παρουσία τους ενδέχεται να είναι διακοσμητική.
9. Να μην εμφανιστεί αίφνης μανιακός του fb, και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
10. Να μην είναι μονότονα καταγγελτικός. Όπου είναι απαραίτητο μπορει να συμφωνεί και με τον αντίπαλο.
ΠΗΓΗ:

 

Καμιά φορά η ελπίδα είναι ό,τι πιο βάναυσο

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦAΝΟΥ

Η ελπίδα είναι το τελευταίο δώρο που βγήκε από το κουτί της Πανδώρας, ως ύστατη παρηγοριά αλλά και ακολουθώντας όλα τα ανθρώπινα βάσανα που βρίσκονταν θαμμένα μαζί της στα αιώνια σκοτάδια της άγνοιας, ένας μύθος που έχει ιδιαίτερα πικρό νόημα, αλλά και επί της παρούσης αποτελεί μια αστεία σύμπτωση, λόγω της ονομασίας του ιστότοπου στον οποίο δημοσιεύεται το παρόν άρθρο.
Η ελπίδα λοιπόν είναι συνάρτηση του κακού. Ως εκ τούτου είναι επικίνδυνη, δηλητηριώδης και ύπουλη επειδή, αντί να μάχεται κατά μέτωπο το κακό, μεταφέρει την έννοια της αλλαγής στο μέλλον, δηλαδή σε εκείνη την φαντασιακή διάσταση που ουδόλως έχει σχέση με την πραγματικότητα, αφού η τελευταία εκτυλίσσεται μόνο στο εδώ και τώρα, ποτέ στο πριν, ποτέ στο μετά - μόνο αυτή τη στιγμή μπορεί να υπάρξει το οτιδήποτε, και ειδικότερα η δράση.
Μεταθέτοντας την αλλαγή, την δράση, την ευθύνη, το κόστος και την επιλογή του να δράσουμε στο αύριο, στο μεθαύριο, στο παραμεθαύριο ονειρευόμαστε - κάτι που απαιτεί είτε βαθύ ύπνο, είτε υπνοβασία, αμφότερες καταστάσεις που μας καθιστούν εύκολα θύματα.
Η ύπνωση μπορεί να επέρχεται από κούραση, ψυχική και σωματική, αλλά και να υποβοηθείται από υπνωτιστές που γνωρίζουν την τέχνη του προγραμματισμού εγκεφάλου και της νάρκωσης, ή έστω της καταστολής αντιδράσεων, σε επιστημονικά επίπεδα. Όσοι ασχολούνται με την παραγωγή περιεχομένου για την τηλεόραση το γνωρίζουν καλά αυτό – ο πρώτος στόχος κάθε τηλεοπτικής εικόνας  είναι να καλλιεργεί την ψευδαίσθηση μιας πραγματικότητας που είναι προτιμότερη από εκείνην που περιβάλλει άμεσα τον τηλεθεατή. Αλλιώς, το ακροατήριο δεν διασκεδάζει.
Διασκέδαση σημαίνει να σκορπάς τις έγνοιες σου – προσοχή, όχι να γλιτώνεις από αυτές ή να βρίσκεις λύσεις, αλλά να τις απομακρύνεις προσωρινά μέχρι να επιστρέψουν, δριμύτερες, να σε ταλανίσουν. Διασκέδαση είναι η ανάπαυλα που επιτρέπει στον βασανισμένο να επιζεί ώστε ο βασανιστής να μπορεί να συνεχίζει το έργο του. Ποιος άλλος λόγος να κάθεσαι μπροστά σε μια οθόνη αν δεν διασκεδάζεις?
Το άλλοθι της κριτικής ενημέρωσης ή της αξιόλογης πληροφόρησης εξανεμίζεται μόλις κάποιος κάνει τον απλό συνειρμό ότι καμία ιδιωτική επιχείρηση δεν μεταδίδει οτιδήποτε θα μπορούσε να βλάψει τα συμφέροντα της. Τα πάντα επί της οθόνης προβάλλονται μόνο επειδή εξυπηρετούν, όσο πιο άμεσα γίνεται, τους στόχους και τα κέρδη των ιδιοκτητών των καναλιών που προβάλλουν αυτά που βλέπει ο οποιοσδήποτε τηλεθεατής. Είναι μια βιτρίνα ενός μαγαζιού, μια σκηνή θεάτρου σκιών, ένα κουκλοθέατρο, μια αυτοσχεδιαστική παράσταση με πολύ συγκεκριμένες παραμέτρους.
Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, στην οποία η ιδιωτική τηλεόραση μονοπωλεί τον δημόσιο λόγο περί πολιτικής και κοινωνίας, επί της ουσίας ορίζοντας ολοκληρωτικά τις εννοιολογικές σταθερές και άρα νοηματοδοτώντας τυραννικά την δημόσια ζωής, είναι φυσικό κάποια στιγμή να επέλθει το στάδιο κατά τον οποίο η ιδιωτική τηλεόραση θα ορίζει και τα φυσικά πρόσωπα που παράγουν και εκφέρουν πολιτική.
Το ότι αυτά τα πολιτικά πρόσωπα που ήδη δημιουργούνται στα πειραματικά εργαστήρια των τηλεοπτικών στούντιο είναι ταυτισμένα με τα συμφέροντα των τηλεοπτικών επιχειρήσεων που τα προβάλλουν είναι αυτονόητο, αφού πλέον γεννιούνται από τους κόλπους των υπαλλήλων που έχουν δώσει επί σειρά ετών τα διαπιστευτήρια πειθήνιας υποταγής στα κανάλια που τους έφεραν στο προσκήνιο, λυτρώνοντας τους από την ασημαντότητα στην οποία θα ήταν καταδικασμένα.
Το πείραμα της κατασκευής εικονικής πολιτικής πραγματικότητας έχει διεξαχθεί ήδη πολλάκις στην Ελλάδα και έχει πετύχει πέρα από κάθε προσδοκία, ξεπερνώντας πια την πρώιμη εποχή του Γιώργου Καρατζαφέρη, που πρώτος ξεκίνησε να ριζώνει στην συνείδηση του νοητικά κατεστραμμένου τηλεθεατή μέσω πρόχειρων και εν πολλοίς παραληρηματικών εκπομπών.
Μέχρι την βαθιά προσβλητική για κάθε αξιοπρεπή άνθρωπο υπουργοποίηση του αχαρακτήριστου τηλεπλασιέ, είναι πια πολλοί και όχι οι εξαιρέσεις εκείνοι οι χαμερπείς τυχοδιώκτες που διεκδικούν δημόσια ύπαρξη και εξουσία διά μέσου της υποστήριξης τους από ιδιωτικές τηλεοπτικές επιχειρήσεις.
Χαρακτηριστική περίπτωση επίδειξης τηλεοπτικής δύναμης επί της πολιτικής σκηνής της χώρας είναι η εκστρατεία αποθέωσης και αποκαθήλωσης που παρακολουθήσαμε με στόχο την Χρυσή Αυγή. Η Ναζιστική οργάνωση γκρεμίστηκε σχεδόν εν μια νυκτί από τα ίδια τα τηλεοπτικά ιερατεία που την καθιέρωσαν, μόνο και μόνο ώστε αυτά να διατρανώσουν την ικανότητα τους στο να κατασκευάζουν ή να καταστρέφουν πολιτικές πραγματικότητες κατά το δοκούν και συμφέρον. Η συμμορία που χαρακτηρίζονταν ως μια πιθανή κυβερνητική συμμαχία και συμμετείχε ως άξιος ομόλογος σε συζητήσεις με κυβερνητικά στελέχη και δημόσιους λειτουργούς, μόλις διέπραξε τους φόνους που ήταν βολικοί για την κυβέρνηση σύμφωνα με στέλεχος της ίδιας, ξαφνικά άρχισε να παρουσιάζεται, από τους ίδιους προπαγανδιστές, ως ένα συνονθύλευμα κουτοπόνηρων, αφελών και λούμπεν στοιχείων, έχοντας πάψει να είναι χρήσιμη στο σύστημα εκπληρώνοντας επί του πρακτέου και κατόπιν εντολής την απειλή  ότι αυτό δεν διστάζει να βάψει τους δρόμους με αίμα αθώων εν ονόματι του φασισμού.
Επειδή το κοπάδι τηλεκατευθυνόμενων ηλίθιων απομακρύνθηκε από την Χρυσή Αυγή μόλις αυτή ξηλώθηκε, αλλά ταυτόχρονα δεν διαφαίνονταν να επιστρέψουν οι ψήφοι τους στις ακραία απαξιωμένες δεξαμενές της Νέας Δημοκρατίας και του Πασόκ, πόσο μάλλον στις ακατονόμαστες μεταλλάξεις τους, όπως η Δήμαρ και οι 58, έπρεπε πάση θυσία να τροφοδοτηθεί το τηλεοπτικό κοινό με μια νέα, απόλυτα ελεγχόμενη παραίσθηση. Κάτι καθησυχαστικό, γνώριμο, αλλά και αρκούντως διασκεδαστικό, κάτι σαν ελπίδα, αλλά χωρίς οργή, χωρίς ακρότητες και χωρίς ορατές διασυνδέσεις με τους μιασματικούς χώρους των συγκυβερνούντων κομμάτων. Κάτι νωθρό όσον αφορά την κριτική που ασκεί στο σύστημα, χωρίς σαφές περίγραμμα, εύκολα κατευθυνόμενο, μια πολιτική έκφραση προσαρμοσμένη στις ανάγκες της εξουσίας για τηλε-πειθαρχεία, ομοφωνία, αποσιώπηση. Κάτι σαν το πρώτο τηλεοπτικό κόμμα που γεννήθηκε ως εκπομπή, το Ποτάμι του γνωστού υπαλλήλου του κου. Μπόμπολα και τηλεπαρουσιαστή κου Σταύρου Θεοδωράκη. Καθαρόαιμο παιδί του καθοδικού σωλήνα, το κόμμα αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από την γνήσια έκφραση μιας κοινωνίας του θεάματος, μια ακόμα παραίσθηση εκείνων που είναι πολύ αργά πια για να αντιληφθούν πως δεν παρακολουθούν τίποτε άλλο από κινούμενα σχέδια.
Η απάντηση λοιπόν, εκ μέρους των επιχειρηματιών που επενδύουν στην τηλεοπτική υποστήριξη των ιδιωτικών συμφερόντων τους ήταν απλή, και εν πολλοίς απόλυτα ταιριαστή στην συνείδηση του τηλεψηφοφόρου που αποτελεί πλέον και το μόνο τμήμα του εκλογικού σώματος που είναι προσβάσιμο στην παντελώς απαξιωμένη άρχουσα τάξη που έχει ταυτίσει τα συμφέροντα της χώρας με εκείνα των καναλαρχών.
Οι τηλεψηφοφόροι, εύκολος στόχος λόγω της επί σειρά γενεών τηλε-πλύσης εγκεφάλου που έχει αλλοιώσει κάθε κριτήριο της πολιτικής τους συνείδησης, παραμένουν αριθμητικά ικανοί να εκλέξουν κυβέρνηση, αφού ακόμα και σήμερα η κοσμοθεωρία και η πολιτική ταυτότητα των περισσότερων  Ελλήνων ακολουθούν την κοινωνική αφήγηση όπως αυτή διαμορφώνεται από την τηλεόραση. Η πλειοψηφία της Ελληνικής κοινωνίας, αρνούμενη να αποδώσει στο διαδίκτυο την αρμόζουσα προσοχή, καθυστερεί σε σχέση με τα προηγμένα τμήματα της, που πλέον διαμορφώνουν γνώμη από ανεξάρτητες πηγές και όχι καθ’ υπαγόρευση κάποιου ιδιώτη επιχειρηματία.
Σε συνάρτηση με την ανύπαρκτη παιδεία, την απελπισία λόγω της παρατεταμένης οικονομικής εξαθλίωσης και την ολική απουσία οποιουδήποτε οράματος, το νεφελώδες, νωχελικό, ακίνδυνο προφίλ ενός απόλυτα συμβιβασμένου με το σύστημα εταιρικού στελέχους, κερδίζει εύκολα τις φτηνές εντυπώσεις από μια πλειοψηφία που αναζητά ελπίδα, πιστεύοντας ότι αυτή θα εμφανιστεί αρκεί να πατήσει το κατάλληλο κουμπί στο τηλεκοντρόλ.
Η απόλυτη συνέργεια μεταξύ θεάματος, αδράνειας και μαζικού ελέγχου διά των ΜΜΕ έχει επιτευχθεί στο πρόσωπο του Σταύρου Θεοδωράκη. Η εποχή της τηλε-πολιτικής και των εκπροσώπων της που γεννιούνται από καμαρίνια και πάνελ είναι εδώ, και όπως είναι αναμενόμενο αν σκεφτεί κανείς τι είδους επιχειρήσεις και ποιους εξυπηρετούν, η εικόνα για το μέλλον της πολιτικής ζωής και κοινωνίας σε αυτή τη χώρα είναι πέρα για πέρα ασφυκτική.
ΠΗΓΗ.

My funny Άδωνις

Λίλα Σταμπούλογλου 
 Άδωνι, από καιρό ήθελα να σου πω τα παρακάτω λόγια, αλλά δεν έβρισκα το θάρρος. Τώρα είμαι έτοιμη. Μου είναι ευκολότερο πίσω απ' την ασφάλεια μιας οθόνης, στην ησυχία του γραφείου μου, γιατί όταν σε βλέπω και κυρίως όταν σε ακούω, τα χάνω, νιώθω σφίξιμο στο στομάχι και τρέμω ολόκληρη.

Από την πρώτη μέρα που σε είδα κόλλησα με την πάρτη σου. Για χάρη σου άρχισα να παρακολουθώ Τρέμη, Πρετεντέρη, Ευαγγελάτο, Χατζηνικολάου, Μπογδάνο, Καμπουράκη, Οικονομέα, Παπαδάκη, Σρόιτερ, Αυτιά, Καρντάσιανς, Μίλα, Blue Sky, Εκκλησία της Ελλάδος, Ράδιο Κάτω Ραχούλας, Άσπρα Χώματα fm, όπου βγαίνεις τέλος πάντων.
Χάρη σ' εσένα, Άδωνι, γέννησα φοβερές ατάκες που διακρίθηκαν στα social media. Η λατρεία σου για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό μ' έκανε να γράψω «Όταν ο Άδωνις πάει σε μπαρ, παραγγέλνει τζιν πολυτόνικ». Όταν έγινες Υπουργός Υγείας είπα «Τώρα είναι σίγουρο ότι μόνο ο Μητσοτάκης θα επιζήσει». Όταν έκανες ντου στα νοσοκομεία, αναρωτήθηκα «αν η Ευγενία σε φωνάζει ντουντούκο». Από τα πρόσφατα γεγονότα στο Imperial College εμπνεύστηκα το «Από γλώσσες ο Άδωνις ξέρει να τσιρίζει ελληνικά και αγγλικά».
Και πόσα ακόμα έχω γράψει για σένα, τι να πρωτοθυμηθώ.
Χάρη σ' εσένα πήρα το πρώτο μου χειροκρότημα σε παράσταση stand up comedy. Είπα ότι σε ακούνε οι καρακάξες και ζευγαρώνουν. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο καθοριστική ήταν για μένα εκείνη η στιγμή που ο κόσμος χτυπιόταν απ' το γέλιο και χειροκροτούσε. Μου έδωσε θάρρος να συνεχίσω την προσπάθειά μου σ' αυτό το δύσκολο θεατρικό είδος.
Άδωνι, σχεδόν ευγνωμονώ όσους σε ψήφισαν, όσους σε κρατούν στην επιφάνεια. Δεν ξέρω αν κάνουν καλό στη χώρα, σίγουρα όμως κάνουν καλό σε μένα.
Έχω σκεφτεί πολλές φορές τι θα γίνει αν αποσυρθείς απ' την επικαιρότητα. Τρομάζω και μόνο στη σκέψη. Ποιός άλλος θα μπορέσει να μου χαρίσει τέτοια ηδονή κωμικής δημιουργικότητας; Τέτοιους οργασμούς κωμικής έμπνευσης;
Το ξέρω ότι πρέπει να σε μοιραστώ με άλλους. Με πονάει, αλλά δεν έχω το δικαίωμα να στερήσω από κανέναν κωμικό μια τέτοια μούσα.
Άδωνι, ήρθε η ώρα να στο πω: σ' ευχαριστώ! Είσαι ό,τι καλύτερο έχει συμβεί ως τώρα στην καριέρα μου.
Για πάντα δική σου.

ΠΗΓΗ:

Πώς να ξεγελάσετε τον εγκέφαλό σας για να αδυνατίσετε!

Οι επιστήμονες βρήκαν έναν τρόπο να επωφεληθούμε από τη δύναμη της θέλησης ώστε να αποφύγουμε κάθε γλυκό ή αλμυρό πειρασμό.



Ένα μικρό καθημερινό τρικ μπορεί να μας απαλλάξει από τη επιθυμία για γλυκά και παχυντικές τροφές για να επιλέξουμε τελικά ένα πιο υγιεινό γεύμα.

Ψυχολόγοι από το Πανεπιστήμιο της Βουργουνδίας στη Γαλλία υποστηρίζουν ότι η μυρωδιά των φρούτων «προδιαθέτει» τον εγκέφαλό μας κι έτσι είναι πιο πιθανό να επιλέξουμε ένα υγιεινό και ισορροπημένο γεύμα.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η όσφρηση επηρεάζει τις διατροφικές μας επιλογές και μάλιστα πολύ περισσότερο απ’ ότι η όραση.

Τα αποτελέσματα των πειραματικών δοκιμών έδειξαν ότι η μυρωδιά των φρούτων, ακόμη κι αν δε γίνεται αντιληπτή, μας προδιαθέτει να κάνουμε πιο υγιεινές διατροφικές επιλογές, ιδιαίτερα όσον αφορά το επιδόρπιο που θα βάλει τον επίλογο στο γεύμα μας.

Η σχετική μελέτη δημοσιεύεται στον επιστημονικό περιοδικό Appetite.
ΠΗΓΗ: 

Έφυγε από τη ζωή ο συγγραφέας Κωστής Παπαγιώργης

Πέθανε, σε ηλικία 67 ετών, o Κωστής Παπαγιώργης, σπουδαίος δοκιμιογράφος, συγγραφέας και μεταφραστής. Γεννήθηκε το 1947 στο Νεοχώρι Υπάτης του νομού Φθιώτιδας. Το 1966 μετέβη στη Θεσσαλονίκη για σπουδές νομικής και παρέμεινε εκεί για ένα χρόνο. Αργότερα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι για σπουδές φιλοσοφίας και παρέμεινε εκεί ως το 1975. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ΠΗΓΗ: 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ

Συλλαλητήρια και συναυλίες κατά του ρατσισμού

Αντιφαστιστικό συλλαλητήριο πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Αθήνας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα δράσης κατά του φασισμού και του ρατσισμού.

Η πορεία ξεκίνησε από την Ομόνοια προς την πλατεία Συντάγματος, όπου επρόκειτο να πραγματοποιηθεί συναυλία. Κλειστή είναι η οδός Σταδίου.
Ανάλογες εκδηλώσεις έγιναν στη Θεσσαλονίκη στο Άγαλμα Βενιζέλου και στα Χανιά στην Πλατεία Αγοράς.

ΠΗΓΗ:

«Να μην υπάρξει ούτε ένας απολυμένος καθηγητής»

Κυβέρνηση και Υπ. Παιδείας να κάνουν όλες τις απαραίτητες ενέργειες

Διαθεσιμότητες και αξιολόγηση, οδήγησαν σε νέες κινητοποιήσεις τους εκπαιδευτικούς. Μεγάλη διαδήλωση, στα πλαίσια 24ωρης απεργίας, πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Αθήνας, ενώ μετά τις 3μμ οι εκπαιδευτικοί συγκεντρώθηκαν έξω από το Υπουργείο Παιδείας. «Δεν αλλάζουν οι αποφάσεις της κυβέρνησης», επανέλαβε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης, προς το προεδρείο της ΟΛΜΕ, το απόγευμα της Παρασκευής.

 Σε ανακοίνωσή της η ΟΛΜΕ τονίζει: "Σήμερα, 21 Μάρτη 2014, είναι η τελευταία ημέρα της 8μηνης διαθεσιμότητας των εκπαιδευτικών όπου εκατοντάδες συνάδελφοί μας οδηγούνται στην απόλυση. Καλούμε και απαιτούμε από τον Υπουργό Παιδείας και την Κυβέρνηση την ύστατη αυτή ώρα να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε στις 23 Μάρτη να μην υπάρξει ούτε ένας απολυμένος καθηγητής.
Απευθυνόμαστε στον κύριο Αρβανιτόπουλο, τον Υπουργό Παιδείας, τον «συνάδελφο Πανεπιστημιακό», όπως συνήθως δηλώνει ο ίδιος.
Θυμηθείτε τις δικές σας δεσμεύσεις κύριε Υπουργέ. Θα επιλέξετε να είστε ο πρώτος Υπουργός Παιδείας, μετά από 100 χρόνια που θα υπογράψει απολύσεις εκπαιδευτικών; Σήμερα, έχετε δύο επιλογές: - Να μην υπογράψετε τις απολύσεις και να τοποθετηθούν όλοι οι εκπαιδευτικοί σε νέες θέσεις αλλιώς, - Υπάρχει και ο δρόμος της παραίτησης. Εμείς δεν αποδεχόμαστε τις απολύσεις. Ο αγώνας μας για να ανατραπεί αυτή η βάρβαρη πολιτική συνεχίζεται".
ΟΛΜΕ - φωτο Στέλιος Στεφάνου  
Άκαρπη συνάντηση
«Δεν αλλάζουν οι αποφάσεις της κυβέρνησης», επανέλαβε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης, προς το προεδρείο της ΟΛΜΕ, κατά την απογευματινή συνάντηση, που διεξήχθη με βασικό αντικείμενο τη διαδικασία κινητικότητας και την απόλυση εκπαιδευτικών.
Ο κ. Μητσοτάκης, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου, είπε ότι δεν πρόκειται να γίνει νέα προκήρυξη θέσεων. Υπενθυμίζεται ότι σε διαθεσιμότητα τέθηκαν 1.787 εκπαιδευτικοί και προκηρύχθηκαν 1.709 θέσεις, δηλαδή εκτός μένουν 78 εκπαιδευτικοί και όσοι δεν καλύψουν τις θέσεις από τη διαδικασία κινητικότητας.
Σημειώνεται δε ότι το Σάββατο 22 Μαρτίου, λήγει και η 8μηνη προθεσμία της διαθεσιμότητας, ενώ την Παρασκευή 21/3 παραδόθηκαν στο ΑΣΕΠ οι τελικοί πίνακες κατάταξης των εκπαιδευτικών, από το αρμόδιο Τριμελές Υπηρεσιακό Συμβούλιο.
Από την πλευρά τους, οι εκπρόσωποι της ΟΛΜΕ είπαν ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα τους, καθώς ο υπουργός αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημά τους για την προκήρυξη ακόμη 212 θέσεων για καθηγητές που υπολείπονται και το μόνο που τους υποσχέθηκε ο κ. Μητσοτάκης είναι μία μικρή παράταση της διαθεσιμότητας, προκειμένου να εκκαθαριστούν ορθά οι πίνακες του ΑΣΕΠ.
πηγη: