ΟΙ ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 1 Μαρτίου 2011
Στη νεοελληνική γραµµατεία οι αναφορές στο σχολείο του χωριού ή της γειτονιάς περιέχουν πανίσχυρους συµβολισµούς.
Για πολλές δεκαετίες καθήκον του ελληνικού κράτους ήταν η ίδρυση σχολείων.
Κι όταν δεν επαρκούσαν τα κονδύλια, οι ντόπιοι εύποροι µε το περίσσευµα ψυχής τους έκτιζαν καταπληκτικά διδακτήρια για να στεγάσουν την ανάγκη του λαού για µόρφωση – εργαλείο για µια καλύτερη ζωή.
Σε αυτά τα κτίρια η έλλειψη εκπαιδευτικού υλικού αναπληρώθηκε από την υποδειγµατική µορφή του έλληνα δασκάλου.
Η µετέπειτα ανάπτυξη οδήγησε στην ανέγερση ακόµη περισσότερων σχολείων, συνήθως µε σύγχρονες προδιαγραφές.
Αλλά αυτή η ίδια η ανάπτυξη, ή έστω η στρεβλή εκδοχή της, άλλαξε τα δεδοµένα κατά περιοχή. Στην περιφέρεια τα χωριά ερήµωσαν και πολλά σχολεία υπολειτουργούν.
Οι διδασκόµενοι είναι σχεδόν όσοι και οι διδάσκοντες.
Αυτές οι αποδεκατισµένες σχολικές µονάδες ενδεχοµένως ωφελούν τις τοπικές κοινότητες. Τους καταδικάζουνστην αποµόνωση, χωρίς εµπειρίεςζωντανής σχολικής ζωής.
Αλλά δεν ωφελούν τους µαθητές. Τους στερούν νέα γνωστικά πεδία και νέα εκπαιδευτικά εργαλεία.
Αυτό και µόνο θεµελιώνει την ανάγκη για συγχωνεύσεις σχολείων στην περιφέρεια, παρά τις αντιδράσεις τοπικών παραγόντων και µερίδας διδασκόντων.
Ο διάλογος που άρχισε ήδη θα αναδείξει σε ποιες περιπτώσεις οι συγχωνεύσεις δεν ενδείκνυνται, όπως π.χ. στα µικρά νησιά και στις δυσπρόσιτες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Σε κάθε περίπτωση, όπου συµφωνηθεί η συνένωση τοπικών µονάδων, η Πολιτεία πρέπει να εγγυηθεί την καθηµερινή ασφαλή και εύκολη µεταφορά των µαθητών.
Αντίστοιχοι εκπαιδευτικοί λόγοι υπάρχουν σε αρκετές περιπτώσεις και στα αστικά κέντρα. Εκεί η συνένωση των δυνάµεων των σχολείων που γειτνιάζουν µπορεί να µειώσει τις διευθυντικές θέσεις, αλλά θα αυξήσει τη διδακτική δυναµική τους.
Θα ενοποιήσει εκπαιδευτικά προγράµµατα και θα εξοµαλύνει τη λειτουργία των συστεγαζόµενων µονάδων, που ούτως ή άλλως συνυπάρχουν. Το υπουργείο Παιδείας πρέπει να εξαντλήσει κάθε περιθώριο για να εξηγήσει, κυρίως στους γονείς, ότι η συγχώνευση αποβαίνει σε όφελος των µαθητών.
Τους ανοίγει δρόµους επικοινωνίας και ευρύτερης συναναστροφής µε συνοµηλίκους τους. Εξασφαλίζει πρόσβαση σε καλύτερες υποδοµές, πιο σύγχρονα µέσα διδασκαλίας και πληρέστερο εκπαιδευτικό προσωπικό.
Εφόσον προηγείται η µελέτη όλων των παραµέτρων, οι συγχωνεύσεις των σχολείων αποτελούν σηµαντικό αναγκαίο εκπαιδευτικό µέτρο. Και σαν τέτοιο υπερβαίνει συνήθεις συντεχνιακές αντιδράσεις ή εύλογες τοπικές ευαισθησίες.
Για πολλές δεκαετίες καθήκον του ελληνικού κράτους ήταν η ίδρυση σχολείων.
Κι όταν δεν επαρκούσαν τα κονδύλια, οι ντόπιοι εύποροι µε το περίσσευµα ψυχής τους έκτιζαν καταπληκτικά διδακτήρια για να στεγάσουν την ανάγκη του λαού για µόρφωση – εργαλείο για µια καλύτερη ζωή.
Σε αυτά τα κτίρια η έλλειψη εκπαιδευτικού υλικού αναπληρώθηκε από την υποδειγµατική µορφή του έλληνα δασκάλου.
Η µετέπειτα ανάπτυξη οδήγησε στην ανέγερση ακόµη περισσότερων σχολείων, συνήθως µε σύγχρονες προδιαγραφές.
Αλλά αυτή η ίδια η ανάπτυξη, ή έστω η στρεβλή εκδοχή της, άλλαξε τα δεδοµένα κατά περιοχή. Στην περιφέρεια τα χωριά ερήµωσαν και πολλά σχολεία υπολειτουργούν.
Οι διδασκόµενοι είναι σχεδόν όσοι και οι διδάσκοντες.
Αυτές οι αποδεκατισµένες σχολικές µονάδες ενδεχοµένως ωφελούν τις τοπικές κοινότητες. Τους καταδικάζουνστην αποµόνωση, χωρίς εµπειρίεςζωντανής σχολικής ζωής.
Αλλά δεν ωφελούν τους µαθητές. Τους στερούν νέα γνωστικά πεδία και νέα εκπαιδευτικά εργαλεία.
Αυτό και µόνο θεµελιώνει την ανάγκη για συγχωνεύσεις σχολείων στην περιφέρεια, παρά τις αντιδράσεις τοπικών παραγόντων και µερίδας διδασκόντων.
Ο διάλογος που άρχισε ήδη θα αναδείξει σε ποιες περιπτώσεις οι συγχωνεύσεις δεν ενδείκνυνται, όπως π.χ. στα µικρά νησιά και στις δυσπρόσιτες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Σε κάθε περίπτωση, όπου συµφωνηθεί η συνένωση τοπικών µονάδων, η Πολιτεία πρέπει να εγγυηθεί την καθηµερινή ασφαλή και εύκολη µεταφορά των µαθητών.
Αντίστοιχοι εκπαιδευτικοί λόγοι υπάρχουν σε αρκετές περιπτώσεις και στα αστικά κέντρα. Εκεί η συνένωση των δυνάµεων των σχολείων που γειτνιάζουν µπορεί να µειώσει τις διευθυντικές θέσεις, αλλά θα αυξήσει τη διδακτική δυναµική τους.
Θα ενοποιήσει εκπαιδευτικά προγράµµατα και θα εξοµαλύνει τη λειτουργία των συστεγαζόµενων µονάδων, που ούτως ή άλλως συνυπάρχουν. Το υπουργείο Παιδείας πρέπει να εξαντλήσει κάθε περιθώριο για να εξηγήσει, κυρίως στους γονείς, ότι η συγχώνευση αποβαίνει σε όφελος των µαθητών.
Τους ανοίγει δρόµους επικοινωνίας και ευρύτερης συναναστροφής µε συνοµηλίκους τους. Εξασφαλίζει πρόσβαση σε καλύτερες υποδοµές, πιο σύγχρονα µέσα διδασκαλίας και πληρέστερο εκπαιδευτικό προσωπικό.
Εφόσον προηγείται η µελέτη όλων των παραµέτρων, οι συγχωνεύσεις των σχολείων αποτελούν σηµαντικό αναγκαίο εκπαιδευτικό µέτρο. Και σαν τέτοιο υπερβαίνει συνήθεις συντεχνιακές αντιδράσεις ή εύλογες τοπικές ευαισθησίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου