ΤΑ ΝΕΑ On-line

Χρειάζονται κι άλλες τολµηρές κινήσεις

ΤΟΥ ΝΟΤΗ ΠΑΠΑ∆ΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 2 Απριλίου 2011

Οι προτάσεις του υπουργείου Παιδείας για το νέο λύκειο αποτελούν ― χωρίς αµφιβολία ― ένα βήµα πιο κοντά στα εκπαιδευτικά συστήµατα των προηγµένων χωρών της Ευρώπης. Ιδιαίτερα η µείωση των ανούσιων µαθηµάτων και η µεγαλύτερη έµφαση που δίνουν οι προτάσεις στις ερευνητικές εργασίες και στην οµαδική δουλειά κι όχι στην αποστήθιση είναι ζητήµατα που οι ξένες χώρες τα έχουν υιοθετήσει εδώ και χρόνια στην εκπαιδευτική τους διαδικασία. Οµως χρειάζονται κι άλλες τολµηρές κινήσεις για να µπορέσει το λύκειο να εκσυγχρονισθεί και να προετοιµάσει µε επάρκεια τους µαθητές για το πανεπιστήµιο και την αγορά εργασίας.

Κατ’ αρχήν φαίνεται παράδοξο στην Α’ Λυκείου τα Θρησκευτικά να είναι υποχρεωτικό µάθηµα ενώ η ξένη γλώσσα µάθηµα επιλογής! Θα περίµενε κανείς πως η κ. ∆ιαµαντοπούλου, η οποία είχε τολµήσει να δηλώσει πριν από χρόνια ότι θα ‘πρεπε η Ελλάδα να έχει ως εθνική γλώσσα πέρα από τα ελληνικά και τα αγγλικά, να προχωρήσει δυναµικά προς αυτή την κατεύθυνση. Οι ξένες γλώσσες είναι ένα ανεκτίµητο εφόδιο για ολόκληρη τη ζωή ενός νέου ― ιδιαίτερα σε µια χώρα που βασίζεται στον τουρισµό ― και ένα διαβατήριο ανεξαρτησίας: αν θέλουµε τα παιδιά µας να µπορούν να ανοίξουν τα φτερά τους και να έχουν τη δυνατότητα να δουλεύουν στην Ευρώπη, την Αµερική ή την Κίνα χωρίς να αισθάνονται επαρχιώτες θα πρέπει να µάθουν καλά µία και δύο ξένες γλώσσες.

Η µεγαλύτερη, όµως, έλλειψη που έχει η πρόταση για το νέο λύκειο είναι η απουσία πρόβλεψης συστηµατικής καλλιέργειας των επικοινωνιακών δεξιοτήτων για τους µαθητές. Συχνά ακούω γύρω µου σηµαντικούς επιστήµονες να φοβούνται να µιλήσουν µπροστά σε ακροατήριο και να παθαίνουν... καρδιακή προσβολή µε το που πιάνουν το µικρόφωνο. Σε µια χώρα, όµως, όπου οι υπηρεσίες είναι ο βασικός µοχλός ανάπτυξης, οι µαθητές θα πρέπει να εκπαιδευτούν από το σχολείο έτσι ώστε να αποκτήσουν τα αναγκαία εκφραστικά εφόδια και την αυτοπεποίθηση για να µπορούν να µιλούν µε άνεση δηµοσίως – όπως γίνεται σε πολλές ξένες χώρες. Θα πείτε, ποιοι είναι οι καθηγητές που θα διδάξουν στα παιδιά τις νέες αυτές δεξιότητες; Ας θέσει τις προτεραιότητες το υπουργείο Παιδείας και οι καθηγητές ― αργά ή γρήγορα ― θα ακολουθήσουν...