Ιωάννης Πανάρετος:
Θα σας πω ορισμένα πράγματα τα οποία μου έχουν προκαλέσει εντύπωση.
Έχουμε, για παράδειγμα, συγκεκριμένες κατηγορίες υποψηφίων, τους αλλοδαπούς, οι οποίοι δίνουν δύο φορές εξετάσεις. Έχουν, επομένως, τη δυνατότητα να μπουν παίρνοντας μέρος στις πανελλήνιες εξετάσεις των γενικών λυκείων και μπορούν να μπουν και με χωριστή αξιολόγηση. Εάν, λοιπόν, όπως συνήθως συμβαίνει, μπουν σε ένα καλύτερο τμήμα, όχι μόνο υπάρχει μία αδικία, αλλά μένουν και κενές θέσεις, διότι αυτές οι θέσεις δεν μπορούν να πληρωθούν στη συνέχεια.
Να σας πω, επίσης, για τις εξετάσεις των ομογενών που έχουμε. Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι κανονίζουν την απόσπασή τους, έτσι ώστε το παιδί τους να δώσει εξετάσεις με τις ειδικές εξετάσεις του Σεπτεμβρίου. Έχουμε φτάσει σε μία κατάσταση που το σύστημα των εξετάσεων λειτουργεί πάνω από τρεις μήνες το χρόνο. Ένα ολόκληρο πολύπλοκο σύστημα.
Να σας αναφέρω μία γενική κατηγορία ακραίων περιπτώσεων, τους αθλητές. Έχουμε αθλητές οι οποίοι, επειδή έχουν ειδικό τρόπο που μπαίνουν στα πανεπιστήμια, καταστρατηγούν τις διατάξεις. Στις ομάδες μπάσκετ που συμμετέχουν, υπάρχουν αθλητές οι οποίοι έχουν ήδη εξασφαλίσει την είσοδο στα πανεπιστήμια, διότι έχουν ήδη αυτά τα τυπικά προσόντα και μπαίνει και κάποιος για πέντε λεπτά από τους αναπληρωματικούς, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσει την είσοδο.
Να σας πω για γιατρούς, τρίτεκνους, οι οποίοι έχουν βίλες και οι οποίοι επιλέγουν το τμήμα εκείνο στην επαρχία που έχει τις λιγότερες μονάδες, έτσι ώστε εκμεταλλευόμενοι τη διάταξη να μπουν στο πανεπιστήμιο στη συνέχεια; Να σας πω για περιπτώσεις όπου έχουμε αθλήματα που μπαίνουν παιδιά στο πανεπιστήμιο, έχουμε το τραμπολίνο, το μπριτζ - ονόματα που δεν τα ήξερα- το μπιλιάρδο, το Ζίου Ζίτσου, το Γου Σου Κουνγκ Φου -δεν ξέρω αν το ξέρετε εσείς αυτό- το τσιδαόμπα;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Αυτά τα πράγματα τα έχουμε δημιουργήσει με αυτές τις διαρκείς αλλαγές στις νομοθεσίες. Γι’ αυτό χρειάζεται και περιμένω να μας βοηθήσετε και εσείς, να κάνουμε ό,τι είναι απαραίτητο για να εξαλείψουμε αυτές τις αδικίες.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου