Διοργάνωση: Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ιωαννιτών
Ώρα προβολών: 8.30 μ. μ.
Πολιτιστικός Πολυχώρος «Δημήτρης Χατζής»
Είσοδος Ελεύθερη
Αφιέρωμα στον Ισραηλινό Κινηματογράφο
Κυριακή 3 Νοεμβρίου
.Άρι Φόλμαν: Βαλς με τον Μπασίρ (Vals im Bashir), 2008, 90 λεπτά
Σχετικά, ο ειδικός συνεργάτης του Πνευματικού Κέντρου κύριος Παναγιώτης Κράββαρης αναφέρει:
«26 αγριεμένα δολοφονικά σκυλιά κυνηγούν κάθε βράδυ στους εφιάλτες του
τον Μπόαζ, όπως αυτός αφηγείται στον φίλο του Άρι ένα βράδυ στο μπαρ. Οι
δύο φίλοι καταλήγουν πως οι εφιάλτες συνδέονται με επώδυνες εμπειρίες
από την περίοδο που ο Μπόαζ υπηρέτησε ως στρατιώτης στην επέμβαση του
Ισραήλ κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στον Λίβανο τις αρχές της
δεκαετίας του 80. Έκπληκτος ο Άρι, ο οποίος υπηρέτησε και αυτός την ίδια
περίοδο, συνειδητοποιεί ότι δεν έχει καθόλου αναμνήσεις από τις
εμπειρίες του στον Λίβανο. Καθώς επισκέπτεται παλιούς του φίλους και
συντρόφους που βρεθήκανε μαζί στις επιχειρήσεις, ανασκευάζει σκόρπιες
ιστορίες και ανακαλύπτει ότι το κενό μνήμης επικεντρώνεται στα
περιστατικά των σφαγών στους Παλαιστινιακούς προσφυγικούς καταυλισμούς
της Σάμπρα και της Σατίλα, όταν οι Ισραηλινές δυνάμεις παρέμειναν
αμέτοχες απέναντι στο έγκλημα που διαπράχθηκε από πολιτοφυλακές των
χριστιανών υποστηρικτών του δολοφονημένου προέδρου Μπασίρ Γκεμαγιέλ,
τους λεγόμενους Φαλαγγίτες.
«Μπορεί να ξεχνάμε το παρελθόν, αλλά αυτό δεν θα μας ξεχάσει». Με αυτή την φράση συνοψίζει το πνεύμα της ταινίας του ο Άρι Φόλμαν, ο οποίος βρίσκει την τεχνική του animation ως τον μοναδικό τρόπο για να γίνου αφηγήσιμα η σύγχυση, ο τρόμος και ο παραλογισμός που αισθάνθηκαν οι Ισραηλινοί στρατιώτες που βρέθηκαν στον Λίβανο ως δυνάμεις επέμβασης, σε μια περίοδο άγριας εμφύλιας αιματοχυσίας, μια εμπειρία που μοιάζει με σουρεαλιστική παραίσθηση. Ο μόνος τρόπος για να ξεκαθαρίσει το παρελθόν είναι η συνέπεια απέναντι στις ηθικές αρχές και η ευθύνη να παίρνεις θέση απέναντι στο έγκλημα, τότε μόνο η μνήμη θα έχει πρόσβαση στην αλήθεια, και το animation θα γίνει πραγματικό οπτικοακουστικό υλικό.»
«Μπορεί να ξεχνάμε το παρελθόν, αλλά αυτό δεν θα μας ξεχάσει». Με αυτή την φράση συνοψίζει το πνεύμα της ταινίας του ο Άρι Φόλμαν, ο οποίος βρίσκει την τεχνική του animation ως τον μοναδικό τρόπο για να γίνου αφηγήσιμα η σύγχυση, ο τρόμος και ο παραλογισμός που αισθάνθηκαν οι Ισραηλινοί στρατιώτες που βρέθηκαν στον Λίβανο ως δυνάμεις επέμβασης, σε μια περίοδο άγριας εμφύλιας αιματοχυσίας, μια εμπειρία που μοιάζει με σουρεαλιστική παραίσθηση. Ο μόνος τρόπος για να ξεκαθαρίσει το παρελθόν είναι η συνέπεια απέναντι στις ηθικές αρχές και η ευθύνη να παίρνεις θέση απέναντι στο έγκλημα, τότε μόνο η μνήμη θα έχει πρόσβαση στην αλήθεια, και το animation θα γίνει πραγματικό οπτικοακουστικό υλικό.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου