Του Θανάση Καρτερού
Κατά Μέρφι, όταν τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα θα γίνουν. Με τι λοιπόν να ασχοληθεί κανείς τέτοιες στιγμές; Με την Ευρώπη των μετασεισμικών δονήσεων, μετά τη συμφωνία με την Ελλάδα; Με τον ΣΥΡΙΖΑ των σεισμικών δονήσεων μετά τη συμφωνία με τους δανειστές; Ή με την επιδρομή της φωτιάς που απειλεί δέντρα, ανθρώπους και σπίτια; Και ταυτόχρονα καταστρέφει ό,τι έχει μείνει, αν έχει μείνει, όρθιο από μια κρατική μηχανή ρημαγμένη από την κομματική πειρατεία και τη λιτότητα;
Στη φωτιά όλη η προσοχή, δεν υπάρχει αμφιβολία. Γιατί αυτή είναι μια κατάσταση επαναλαμβανόμενη και αβίωτη. Κι εκεί δοκιμάζεται όχι μόνο η Πυροσβεστική - αυτή θα κάνει το καθήκον της. Όχι μόνο η κυβέρνηση - αυτή θα κάνει την προσπάθειά της. Αλλά όλο το οικοδόμημα μιας κοινωνίας που χρόνια τώρα υπονομεύεται, κατακερματίζεται, διαλύεται από πολιτικές ωχαδερφισμού και παρανομίας. Από πολιτικές δήθεν μικρότερου κράτους, που πάει να πει μικρότερης κρατικής ασπίδας για τους πολίτες.
Και κάθε χρόνο λέμε: Να μη ζήσουμε άλλη τέτοια συμφορά. Αλλά τον επόμενο χρόνο γίνονται τα ίδια με απόλυτη συνέπεια. Γιατί υπάρχουν φυσικά η ζέστη, η ξηρασία, ο άνεμος, οι εμπρηστές. Αλλά υπάρχουν επίσης και εκδηλώνονται με εμπρηστικό τρόπο όλες οι παθογένειες - δικές μας και του κράτους. Η γραφειοκρατία, οι αγκυλώσεις, η λειψή εκπαίδευση, η έλλειψη σεβασμού στους κανόνες, η λειψή χρηματοδότηση, η αριθμητική ανεπάρκεια του προσωπικού, δίνουν το ολέθριο παρών τους.
Τι να κάνουμε; Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει περιθώριο για τίποτε άλλο από αυτό που γίνεται. Να τελειώσει το δράμα του φετινού Ιουλίου. Να φύγει με όσο γίνεται λιγότερες απώλειες αυτό το καλοκαίρι. Όμως, ας το πάρουμε απόφαση: Χωριζόμαστε σε δυο μεγάλες ομάδες όλοι. Σε όσους κάηκαν και σε όσους θα καούν. Σε όσους κάηκε η γειτονιά τους και σε όσους θα καεί. Κι αυτό πρέπει κάποια στιγμή να λήξει. Να απαιτήσουμε από τον Αλέξη Τσίπρα και τη σημερινή κυβέρνηση να το λήξουν.
Γιατί μπαϊλντίσαμε από πυρκαγιές. Κι από υποσχέσεις μετά τις πυρκαγιές. Και οι σημερινοί υποσχέθηκαν ότι θα αλλάξουν τα κακώς κείμενα. Ας ακυρώσουν λοιπόν το ετήσιο ραντεβού με τις φλόγες. Όσο χρήμα, δουλειά, αλλαγές κι αν χρειαστούν. Αυτή είναι προστασία του πολίτη - όχι οι ψεκασμοί του...

ΠΗΓΗ: