Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

Θέλω να κλαίω σαν τον Μπουμπακάρ



Της Γιούλας Ράπτη

Γιούλα Ράπτη

Στον δρόμο κορνάρουν ρυθμικά. Μετά συνεχόμενα. Ελλά-δα ολέ, Ελλά-δα ολεεέ, ολέ, ολεεεεέ!
Χαίρομαι, αλλά έχω τέτοια νεύρα που θέλω να πέσω πάνω στον Σαμαρά, τον άλλον, και να του πω: τι να το κάνω το μέρισμα των 500 ευρώ, αφού θες να σου δώσω 1.000, ε;
Γυρίζω από έναν φίλο λογιστή. Τι τον χρειάζεσαι τον λογιστή αν έχεις ετήσιο εισόδημα 5.790,91 ευρώ; Εξαρτάται! Αν έχεις π.χ. κλείσει μπλοκάκι-βιβλία (γιατί δεν άντεχες τον φόρο επιτηδεύματος), ή αν για δυο μήνες είχες ξενοικιάσει το σπίτι (γιατί δεν σ' έπαιρνε). Το κράτος θέλει να μάθει, νοιάζεται: πού ήσουν, πού κοιμόσουν, μπορείς να το αποδείξεις;
Τέλος πάντων, μην τα πολυλογώ. Την ώρα που όλη η χώρα ασχολιόταν με το αμφιλεγόμενο (τότε) πέναλτι στον Γιώργο Σαμαρά, εγώ ήθελα να πέσω κάτω και να κλαίω σαν τον Μπουμπακάρ Μπαρί γιατί ένιωθα ότι δεν προλαβαίνω να τρώω γκολ - μαζί και όλοι όσοι δηλώνουμε ελεύθεροι επαγγελματίες, όπου το «ελεύθεροι» είναι αλήθεια, το «επαγγελματίες» είναι ευφημισμός. Το οικονομικό επιτελείο δεν μας κοροϊδεύει απλά, δεν μας βγάζει τη γλώσσα, μας φτύνει κιόλας.
Αυτό εννοούσε ο πρωθυπουργός πετύχαμε τον στόχο μας ("goal", αγγλιστί);
Υπολόγισα, λοιπόν, ότι το οικονομικό επιτελείο θεωρεί ότι στα 5.790,91 ευρώ, ο φόρος πρέπει να είναι 2.100 (1.100 ο παρακρατηθείς + 1.000 ο αναλογούν), λίγο ακόμη και θα 'ταν τα μισά. Άρα, θεωρεί ότι μπορείς να ζεις (ενοίκιο, φαγητό, τακτικά, έκτακτα...) με το ποσόν των 10 ευρώ και 4 λεπτών ημερησίως. Άρχοντας!
Βέβαια, πριν από τις εκλογές, με το αριστερό, το ευαίσθητο χέρι, ο Αντώνης Σαμαράς διατυμπάνιζε σε όλους τους τόνους ότι θα μοιράσει το... πλεόνασμα στον ευπαθή πληθυσμό. Αλλά έπρεπε οι φορολογικές δηλώσεις να γίνουν πριν. Γιατί τότε θα του λέγαμε «Άστο. Ευπαθείς είμαστε, δεν είμαστε ηλίθιοι»...
Οι πανηγυρισμοί συνεχίστηκαν μέχρι αργά και μια χώρα loser ξέσπασε για τη νίκη της Εθνικής Ελλάδας - και καλά έκανε. Μόνο εγώ ταυτίστηκα με τον τερματοφύλακα της Ακτής Ελεφαντοστού - που έκλαιγε σαν μικρό παιδί, μπρούμυτα, στο γρασίδι.
Κύριε Χαρδούβελη, σας ακούω αυτή τη στιγμή να λέτε ότι θα ξαναδείτε το φορολογικό σύστημα γιατί υπάρχουν αδικίες. Φαντάζομαι κι εσείς, για τον ευπαθή πληθυσμό μιλάτε. Δεν είναι απλά ευπαθής, κύριε υπουργέ. Πιο φτωχός, πεθαίνεις. Α, θα την κλείσω όμως την τηλεόραση, γιατί τώρα ακούω τον Αργύρη Ντινόπουλο να φιλοσοφεί πρωτότυπα ότι «το πυκνότερο σκοτάδι είναι πριν την αυγή». Έλα!
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών.
ΠΗΓΗ: 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου