Σκοτάδι

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΠΑΝΟΥ

Η Αγγελική Σπανού έχει σπουδάσει ελληνική φιλολογία και νομική, εργάζεται ως πολιτική συντάκτρια σε εφημερίδες

Το έχουμε συνηθίσει, αλλά παραμένει φοβερό: Μεταδίδεται ως κεντρική είδηση το Μεγάλο Σάββατο ότι έφτασε στην Αθήνα με τιμές αρχηγού κράτους το Αγιο Φως. Η εικόνα της υποδοχής του στο αεροδρόμιο δύσκολα θα γινόταν κατανοητή από πολίτες άλλης χώρας του αναπτυγμένου δυτικού κόσμου, πόσο μάλλον ότι πολιτικοί ψάλλουν on camera - και αυτό επίσης παρουσιάζεται ως κάτι κανονικό, ως κομμάτι της εποχικής πολιτικής ρουτίνας.
Τίποτα τέτοιο δεν κάνει εντύπωση σε μια χώρα όπου γίνονται αγιασμοί στα σχολεία, στα δικαστήρια και στη Βουλή, ο χωρισμός Εκκλησίας και κράτους παραμένει ταμπού και ιερείς αφορίζουν και αναθεματίζουν όποιον πει δημόσια κάτι που θεωρούν ότι θίγει τις υπερεξουσίες τους. Προφανώς το θέμα δεν έχει να κάνει με τη θρησκοληψία και τις παρενέργειές της, ούτε με την υποκρισία όσων εμπορεύονται την πίστη καταπατώντας με τη συμπεριφορά τους και τα μισαλλόδοξα κηρύγματά τους τις θεμελιώδεις αρχές του χριστιανισμού. Το ζήτημα είναι η πολιτισμική καθυστέρηση που αναδεικνύεται μέσα από τέτοιες συνήθειες και η έλλειψη βούλησης του πολιτικού συστήματος να συμβάλει στην πρόοδο και στην άρση υπερσυντηρητικών αγκυλώσεων.
Τα κόμματα είτε σιωπούν είτε ρίχνουν νερό στο μύλο του σκοταδισμού. Η αιτία βρίσκεται στην ψηφοθηρία και στην έλλειψη οποιουδήποτε ιδεολογικού/ηθικού/αξιακού ενδοιασμού όταν πρόκειται για την κολακεία του ακροατηρίου, με την προσδοκία θα υπάρξει αντίκρισμα στην κάλπη.
Το γεγονός ότι το Ποτάμι δεν αποτέλεσε εξαίρεση ήταν μια δυσάρεστη έκπληξη για όσους είχαν πιστέψει ότι το νέο κόμμα εννοεί αυτά που λέει και λέει αυτά που εννοεί. Εχοντας ταχθεί υπέρ του χωρισμού Εκκλησίας και Κράτους, το Ποτάμι πέρασε από την αρχή στην όχθη των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων, αλλά αυτό δεν σημαίνει -όπως αποδεικνύεται- ότι θα δώσει και τις αναγκαίες μάχες, εφόσον αυτές, δυνητικά, έχουν πολιτικό κόστος.
Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε ο Νίκος Δήμου, που τελικά κατέβηκε από το τρένο, επειδή έγινε ενοχλητικός αναδεικνύοντας την κρατικά επιδοτούμενη κοροϊδία σχετικά με το Αγιο Φως ήταν μια σαφής ένδειξη για τα όρια της “πολιτικής χωρίς κομματικό παρελθόν”. Στο συγκεκριμένο θέμα, το Ποτάμι αντέδρασε όπως θα αντιδρούσαν και τα άλλα κόμματα, μέτρησε κέρδη και ζημιές, για να διαλέξει στάση όχι με κριτήριο την ιδεολογική εντιμότητα, αλλά στη βάση του μικροκομματικού συμφέροντος.
Ακόμη μεγαλύτερη σημασία από τον πολιτικαντισμό που έδειξε το Ποτάμι, έχει η απάθεια όλων των άλλων κομμάτων. Ακόμη και όσοι χάρηκαν που η νέα πολιτική δύναμη πέρασε την πρώτη της εσωκομματική κρίση και μάλιστα με όρους παλαιοκομματισμού δεν μπήκαν στην ουσία του θέματος, αποφεύγοντας να πάρουν θέση για τις αδιανότητες επιθέσεις τις οποίες δέχθηκε ο Ν. Δήμου.
Με ενδιαφέρουσα εξαίρεση αυτή της Φωτεινής Πιπιλή που χαρακτήρισε “φασιστοειδές” τον Αμβρόσιο και τον Ανδρέα Παπαδόπουλο της ΔΗΜΑΡ που άσκησε κριτική στην όλη διαδικασία μεταφοράς του Αγίου Φωτός, κατά τα άλλα υπήρξε αμηχανία, υπεκφυγή και αδιαφορία.
Τι λένε ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ελιά, η ΔΗΜΑΡ για όλα αυτά; Πέρα από τη θυμηδία για τα παθήματα του Ποταμιού, έχουν κάτι να πουν για τη μεταφορά του Αγίου Φωτός με ειδική πτήση και με το γνωστό τελετουργικό; Τους ενοχλεί ο υβριστικός λόγος του Μητροπολίτη Καλαβρύτων που ευχήθηκε να “σαπίσει το στόμα” του Νίκου Δήμου; Αν τους ενοχλεί, πώς το εκφράζουν;
Μαζί με το Πάσχα, έφυγε και η σχετική συζήτηση από το προσκήνιο. Θα ξεχαστεί μέχρι του χρόνου τέτοιες μέρες, αν στο μεταξύ, με άλλες αφορμές, δεν έχουν πυροδοτηθεί πάλι τέτοιου είδους καβγάδες που αναδεικνύουν τον ελληνικό αναχρονισμό. Για τα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται ως ευρωπαϊκά-προοδευτικά δεν πάει άλλο με την υποκρισία και τη φυγοπονία - πρέπει να πάρουν θέση: Θέλουν να πληρώνονται οι κληρικοί από το κράτος;
Θέλουν τα εγκαίνια δημόσιων χώρων να γίνονται με λιβάνια και καντήλια; Θέλουν να ορκίζουν παπάδες τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση, τους βουλευτές, τους δικαστές; Θέλουν να προσβάλλεται βάναυσα όποιος εκφέρει άποψη την οποία αποδοκιμάζουν οι επαγγελματίες της θρησκείας; Η συζήτηση που θα ανοίξει σύντομα για τη συνταγματική αναθεώρηση είναι η κατάλληλη ευκαιρία. Στο προοίμιο του Συντάγματος γίνεται επίκληση της Αγίας Τριάδας. Να μείνει έτσι; Τι λένε ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ελιά, η ΔΗΜΑΡ, το Ποτάμι;
ΠΗΓΗ: