Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Μπορεί να μπει τέλος στην Ελλάδα των... κλαρινογαμπρών;

Βασ. Αναστασόπουλος

Αργά το βράδυ της περασμένης Πέμπτης και αφού είχε προηγηθεί η κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Έλληνα ομόλογό του, Γιάννη Βαρουφάκη, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, βγήκε εκτάκτως στη δημόσια τηλεόραση της χώρας του, για να επαναλάβει τη διάσταση απόψεων ανάμεσα στις δύο πλευρές και να ξεκαθαρίσει ότι η Ελλάδα θα πρέπει και να παραμείνει σε πρόγραμμα, αλλά και να ξεχάσει κάθε σκέψη της ακόμα και για κατάργηση της Τρόικας.

 Στις νέες δηλώσεις του, ο βλοσυρός υπουργός Οικονομικών του Βερολίνου δεν είπε κάτι που δεν γνωρίζαμε ήδη. Αξίζει ωστόσο να σταθούμε σε μια συγκεκριμένη αποστροφή των λόγων του. Τόνισε, λοιπόν, ο κ. Σόιμπλε: «Αν η Ελλάδα αυξήσει πάλι τον κατώτατο μισθό πάνω από το επίπεδο άλλων ευρωπαϊκών χωρών, θα είναι δύσκολο να εξηγήσεις στους φορολογούμενους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ότι αυτό πρέπει να το χρηματοδοτήσεις εις βάρος του δικού σου προϋπολογισμού».

 Η επισήμανση αυτή του Γερμανού ΥΠΟΙΚ αποκαλύπτει τη μεγαλύτερη, ίσως, αλήθεια των εν εξελίξει διαπραγματεύσεων της Ελλάδας με τους Ευρωπαίους εταίρους της όχι μόνο σήμερα, αλλά και χθες, κατά τα προηγούμενα χρόνια, όταν ξεκίνησε όλη αυτή η μεγάλη περιπέτεια. Όσο η Αθήνα παραμένει σε πρόγραμμα, οι δανειστές της έχουν μία δικλείδα ασφαλείας ότι, αργά ή γρήγορα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της και θα αποπληρώνει το χρέος της. Αυτό, όμως, που τους τρομάζει περισσότερο από κάθε τι άλλο, είναι η δημιουργία, από την πλευρά της Ελλάδας, νέων ελλειμμάτων και νέων χρεών.
Όσες διαβεβαιώσεις και αν παρέχουν οι ελληνικές κυβερνήσεις, όσο πιστές και αν μείνουν σε εκείνο ή στο άλλο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, οι μεγαλόστομες υποσχέσεις τους θα τις κρατούν δέσμιες στην αφιλόξενη αγκαλιά των εταίρων.

«Λεφτά υπάρχουν» είπε προεκλογικά ο Γιώργος Παπανδρέου -και όλοι γνωρίζουμε την κατάληξη.

«Έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα, θα αποκαταστήσουμε τους μισθούς δικαστικών και ενστόλων» εξήγγειλε ο Αντώνης Σαμαράς, και η έως τότε βέβαιη μακροημέρευσή του στον πρωθυπουργικό θώκο εξελίχθηκε, τελικά, στην πανωλεθρία της 25ης Ιανουαρίου.

«Θα αποκαταστήσουμε μισθούς και συντάξεις, θα επαναπροσλάβουμε τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών και τους σχολικούς φύλακες και θα προχωρήσουμε σε 15.000 προσλήψεις στο Δημόσιο, ενώ θα επαναφέρουμε τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ» λένε τώρα ο Αλέξης Τσίπρας και διάφοροι υπουργοί του, όπως ο Γιώργος Κατρούγκαλος και ο Πάνος Σκουρλέτης, με αποτέλεσμα τον Σόιμπλε να τον... λούζει κρύος ιδρώτας. Διότι, για να προσληφθούν αυτοί οι άνθρωποι και να πληρώνονται κανονικά από το κράτος, χρειάζονται πόροι. Είναι ένα εύλογο ερώτημα, λοιπόν, πώς θα διατηρηθούν ισοσκελισμένοι οι προϋπολογισμοί της κυβέρνησης Τσίπρα, όταν προβλέπουν προσλήψεις και σταδιακή επαναφορά των μισθών στα επίπεδα πριν από την κρίση.

Αυτά βλέπουν οι δανειστές και δυσπιστούν. Την άκρατη παροχολογία των ελληνικών κυβερνήσεων στο διηνεκές του χρόνου, που πάντοτε επαναφέρει την Ελλάδα στο «σημείο μηδέν»: στα ελλείμματα και τα χρέη.

Ας προσπαθήσουμε να το δούμε όσο πιο απλά γίνεται: δεχόμαστε ότι χρωστάμε; Το δεχόμαστε και αφήνουμε, προς το παρόν, στην άκρη το ποιος φταίει για την εκτόξευση του ελληνικού χρέους, ποιες κυβερνήσεις και ποιες νοοτροπίες. Προέχει να δώσουμε τη μάχη -και οι ευθύνες θα αναζητηθούν μετά. Τι λέει, λοιπόν, το Βερολίνο, τι λένε οι Βρυξέλλες, τι λέει από τη Φρανκφούρτη ο Μάριο Ντράγκι; «Κόψτε» την παροχολογία. Φτιάξτε επιτέλους ένα πρόγραμμα με σαρωτικές μεταρρυθμίσεις -όπως άλλωστε υποσχέθηκε η νέα κυβέρνηση- και καταπολεμήστε -όχι με λόγια, αλλά με έργα- τη φοροδιαφυγή. Αν τα κάνετε αυτά, αν διασφαλίσετε ότι το κράτος δεν θα «γεννήσει» νέα χρέη, τότε για τις παλιές σας οφειλές μπορεί να βρεθεί ένας κοινός τόπος και να πάει η Ελλάδα σε μια επιμήκυνση 50 ετών, για παράδειγμα, της αποπληρωμής τους -άρα να μιλάμε ουσιαστικά για διαγραφή.

Ξέρω, πρέπει να μπουν μπροστά σε μια βδομάδα όσα δεν έγιναν εδώ και 40 χρόνια. Πρέπει να πείσει η νέα κυβέρνηση τον Έλληνα ότι η εποχή που τα μπουζούκια ήταν ανοιχτά πέντε μέρες την εβδομάδα και για τα καλοκαίρια στη Μύκονο έπαιρνε διακοποδάνεια, έχει παρέλθει, για τους περισσότερους, ανεπιστρεπτί.

Έλαχε ο κλήρος να γίνει αυτό με κυβέρνηση Αριστεράς. Ας είναι τούτη η -πύρρειος- νίκη του Αλέξη Τσίπρα: να μας κάνει ΚΑΝΟΝΙΚΗ χώρα. Όχι να μας επαναφέρει στην περίοδο που όλοι ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους και τα... μωρά ανέβαιναν στην πίστα, για να χορέψουν τσιφτετέλι και από κάτω οι «κλαρινογαμπροί» να κάνουν λογαριασμό. Δεν είναι το ζητούμενο η επιστροφή στην περίοδο πριν από το 2008, αλλά η στροφή στο ρεαλισμό και στο «λιτό βίο», όπως τον χαρακτήρισε ο Γιάννης Βαρουφάκης -στο λιτό, αλλά με αξιοπρέπεια, θα προσέθετα, βίο. Και τα υπόλοιπα τα βλέπουμε στην πορεία.

Διαφορετικά, ο άλλος δρόμος είναι η ευθεία σύγκρουση με τους δανειστές, με το Βερολίνο, με τον Σόιμπλε και με τη Μέρκελ. Η άλλη οδός είναι το Grexit. Και όσο -και όσοι- κι αν νοσταλγήσαμε τη δραχμή, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τον κίνδυνο της φτωχοποίησης για τη σημερινή και για τις επόμενες γενιές. Μπορεί μια κυβέρνηση του 36% να επωμιστεί ένα τέτοιο βάρος; Να το αντιμετωπίσει, να το διαχειριστεί, ή να το αποτρέψει; Εάν ναι, ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα -για να θυμηθούμε και την προεκλογική ρήση του κ. Τσίπρα...

ΠΗΓΗ:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου